Liliowy: opis, rodzaje i odmiany, sadzenie w otwartym polu i pielęgnacja krzewów ozdobnych (85 zdjęć i filmów) + Recenzje

W ogrodach często można spotkać liliowy zwyczajny, którego różnorodność gatunkowa obejmuje 500 odmian o pachnących, pachnących fioletowych, białych, czerwonych, fioletowych, liliowych kwiatach. Bzu pospolitego kwitnie 4 lata po posadzeniu. Jedynym minusem jest to, że co roku daje dużo pędów. Aby nie rozpoczynać fabuły, od czasu do czasu konieczne jest wycięcie dodatkowych pędów.

Niektóre odmiany bzu mają duże, podwójne kwiaty. Widok jest niezwykły, ponieważ kwiaty są „podwójne”, to znaczy inny wyrasta z dolnej rury, podobnie jak pierwszy. Liliowy może być również półpełny, jeśli w górnej rurce jest mniej płatków.

Gatunek charakteryzuje się odpornością na niekorzystne warunki atmosferyczne. To tylko znalezisko. Bez liliowy węgierski z łatwością zniesie silne mrozy, nawet bez schronienia nie umrze z powodu suszy i zalania gleby.

Kwitnienie rozpoczyna się kilka tygodni później niż zwykłe bzy. Kwiaty mają długie rurkowate łodygi, płatki wyraźnie spiczaste na końcach. Kwiatostany w kilku poziomach, mogą osiągnąć 30 cm długości.

Krzaki wysokiego gatunku osiągają wysokość 10 m, prawdziwy olbrzym. Liście bzu amurskiego są podobne do zwykłych blaszek liściowych. Kwitnie małymi kwiatami. Paleta kolorystyczna jest dość szeroka: od delikatnych odcieni jasnych tonów po ciemniejsze, kremowe.

Podczas kwitnienia bzu nie można po prostu przejść obok, więc kwiaty przerzedzają silny, przyjemny aromat. Gatunek jest odporny na spadki temperatury, ale nigdy nie wyrośnie na ubogiej glebie, bez względu na to, jak bardzo się starasz.

Krzew bzu perskiego osiąga 3 m wysokości. W gęstych i gęstych kwiatostanach zbierane są pachnące kwiaty, nieco mniejsze niż w przypadku bzu pospolitego.

Gatunek jest nieco kapryśny, ponieważ jest bardzo wrażliwy na niskie temperatury.

Po prostu cudowna odmiana, która zyskała popularność dzięki urodzie podwójnych marmurkowych kwiatów na górze i fioletoworóżowych kwiatów na dole pędzla. Odmiana należy do Nadieżdy Sacharowej.

Aigul to żeńskie imię Baszkirów, co w tłumaczeniu oznacza „księżycowy kwiat”.

Ta odmiana jest bardzo rzadka i można ją znaleźć w kolekcjonerach i ogrodach botanicznych. Kwitnie 3 tygodnie. Różni się gęsto podwójnymi, oryginalnymi, pachnącymi kwiatostanami. Mają kształt piramidy, są bardzo mocne i gęste. Kwiatostany osiągają wysokość 19 cm i szerokość 10 cm.

Odmiana należąca do Lemoine, została wydana w 1921 roku. Rozłożysty, niski krzew rzadko osiąga 2 m wysokości.

Kwiatostany są stożkowe, szerokie, jajowate, osiągają długość 30 cm, kwiaty są bardzo duże, proste. W pąku kwiaty są różowofioletowe, następnie po rozpuszczeniu zmieniają kolor na liliowy z ledwo zauważalnym różowym odcieniem, a gdy płatki zbledną, stają się prawie białe.

Preferuje stanowiska słoneczne. Najlepiej rośnie i rozwija się na glebach piaszczystych, przepuszczalnych. Aby uzyskać lepszy wzrost, musisz dostarczyć wystarczającą ilość wapnia, więc będziesz musiał wytwarzać nawozy mineralne i organiczne.

Jest odporny na suszę, ale nie należy nadużywać tej cechy, rośliny należy podlewać w razie potrzeby, szczególnie obficie podczas kwitnienia.

Wczesną wiosną, gdy pąki znajdują się w stanie uśpienia, należy przeprowadzić cięcie kształtujące i odmładzające, usunąć wszystkie stare, uszkodzone i nadmiarowe pędy.

Odmiana Buffon jest uważana za tolerancyjną na mróz, ale podczas surowych zim wymaga schronienia.

Należy do odmian słabo rosnących, nie przekracza 1,5 m wysokości przy szerokości krzewu 1 m. Liście w kształcie serca są spiczaste na końcu, nieduże, o długości 4 cm, kwitnie małymi kwiatami rurkowymi, pomalowanymi w kolorze różowo-lawendowym. Hybrydy międzygatunkowe mogą mieć karminowe kwiaty.

Kwiatostany wiechowate, do 10 cm wysokości, kwitnienie rozpoczyna się w ostatniej dekadzie maja. Odmiana jest powtarzalna, więc ponowne kwitnienie jest możliwe pod koniec lata. Ale będzie słaby.

Charakterystyka odmiany:

W przypadku upałów, aby uniknąć przegrzania systemu korzeniowego, powierzchnię gleby należy ściółkować i obficie podlewać.

Pożądane jest nawożenie 2 razy w sezonie: wiosną i pod koniec lata. Nawozy zawierające azot stosuje się tylko wiosną, jesienią spowodują szkody.

Josie liliowy może być stosowany w nasadzeniach pojedynczych, w połączeniu z innymi odmianami. Nadaje się do cięcia.

Odmiana należy do L.A. Kolesnikow. Sztandar Lenina to zwykły liliowy o purpurowo-czerwonych, prostych kwiatach, osiągających średnicę 2,5 cm, które rozrzedzają się trwałym, przyjemnym aromatem.

Krzew osiąga 2,5 m wysokości, szeroki, zaokrąglony. Należy do odmiany późno kwitnącej.

Preferuje słoneczne obszary, więc liliowy może się otworzyć w całej okazałości. W dobrym świetle tworzą się dobre kwiatostany z gęstymi, żebrowanymi wiechami o szerokiej piramidzie.

Emile Lemoine w 1922 roku na cześć żony Theodora Havemeyera, Kateriny, wyhodował piękną odmianę.

Charakterystyka odmiany:

Wysokość kwiatostanu wynosi 24 cm, szerokość 16 cm, pąki są zaokrąglone, 3 rzędy spiczastych płatków, tajemniczo wygiętych do wewnątrz, tworzą koronę. Obfite kwitnienie obserwuje się w maju, kwiaty przerzedzają się przyjemnym, dość intensywnym aromatem.

Odmiana jest odporna na niskie temperatury, łatwo toleruje suszę, ale nie toleruje podmoknięcia gleby. Dlatego przed sadzeniem niezbędny jest dobry drenaż.

Podczas nawożenia pogłównego zaleca się karmić nawozami zawierającymi wapń. Nie jest wymagający pod względem składu gleby, ale nie przyjmuje silnie alkalicznego odczynu. Nie toleruje dobrze przeciągów.

Wymaga corocznego przycinania wiosennego. Odmiany nie można nazwać kapryśną. Wiosną pożądane jest usunięcie potomstwa korzeniowego, które powstaje w dużej liczbie.

Godna selekcji odmiana L.A. Kolesnikov, z dużymi kwiatostanami frotte. Perłowe różowe kwiaty wydzielają przyjemny zapach. Krzew ozdobny odnosi się do rośliny wieloletniej, ma kształt rozłożystej korony. Pędy gęsto ulistnione, liczne. Liście sercowate, powierzchnia błyszcząca, błyszcząca, ułożona naprzeciw siebie. Kwitnienie jest obfite i długie.

Preferuje słoneczne obszary o dowolnej glebie. Najlepiej jednak rośnie na glinach o dobrej zawartości próchnicy.

Wysoka odmiana o wzniesionych pędach do 3-4 m wysokości. Kwitnienie jest długie i obfite. W maju liliowy jest gęsto pokryty śnieżnobiałymi podwójnymi kwiatami.
Po raz pierwszy ujrzał światło w 1890 roku. Na mocnych pędach znajdują się przeciwne, szerokosercowate liście o jasnozielonym kolorze.

Śnieżnobiałe kwiaty o średnicy do 3 cm zawierają 2 rozchylone korony. Kwiaty zebrane są w duże, zwarte, szerokopiramidowe kwiatostany o wysokości 30 cm i szerokości 27 cm. Różnorodność jest ogromna!

Kwitnie corocznie w czerwcu. Odmiana preferuje jasno oświetlony obszar, ale może tolerować półcień. Zalecana do uprawy na glebach gliniastych o odczynie obojętnym lub lekko kwaśnym.

Wysokość karłowatego krzewu ozdobnego nie przekracza 150 cm, jest to najkrótsza znana odmiana. Co roku na krzewie pojawia się nowy pęd, ale nie większy niż 10 cm.

Pokrój korony jest zwarty, zaokrąglony, również o średnicy 150 cm, młode rosnące pędy mają kolor ciemnobrązowy, z czasem stają się brązowe. Ponadto na popękanej korze wyraźnie widać osobliwą soczewicę.

Szerokie blaszki liściowe mają kształt eliptyczny, powyżej ciemnozielone, poniżej jaśniejsze.

Odmiana karłowata charakteryzuje się obfitym kwitnieniem, które przy dobrej pogodzie występuje pod koniec maja. Kwiatostany na wysokości nie przekraczają 10 cm, kwitnie liliowo-różowymi kwiatami z jasnoliliowym odcieniem.

Odmiana dobrze toleruje zimę, powtarzalną, to znaczy może ponownie zakwitnąć w ciągu jednego roku. Powtarzające się kwitnienie nie będzie tak bujne jak pierwsze.

Piękna odmiana o bogatych fioletowych kwiatach. Roślina wysoka, zwarta. Szerokość krzewu 2 m, wysokość 3 m. Pędy wyprostowane, mocne tworzą rozłożystą koronę. Kwiatostany piramidalne z wyczuwalnym ściągaczem. Pąki są pomalowane na fioletowo, podwójne kwiaty w rozpuszczeniu mają odcień niebieskiego.

Korzyści z różnorodności:

Zaleca się uprawę bzu na otwartej przestrzeni, gleba powinna mieć odczyn lekko zasadowy.

Jedyną wadą odmiany jest podatność na choroby.

Aby uniknąć powstawania nadmiernych pędów, szyjka korzenia nie powinna być zakopana w glebie, lepiej, jeśli miejsce szczepienia znajduje się równo z powierzchnią gleby lub wznosi się nad nią. Przed sadzeniem do przygotowanego otworu należy dodać kompost. Podlewanie jest obfite, ponieważ ziemna śpiączka wysycha.

Jeśli liliowy „Nadzieja” jest uprawiany na bole, wymaga bardziej ostrożnego przycinania.

Odmiana łączy w sobie piękno jasnoróżowych pąków z fioletowo-czerwonymi kwiatami.

Wysoka roślina o szerokości korony 2 m. Długie pędy rosną pionowo w górę, ciemne. Blaszki liściowe są ciemnozielone. Wiechy zawarte w kwiatostanach są ułożone pionowo, mają ostry kształt piramidy.

Odmiana nie jest jednak odporna na choroby wirusowe, ale przy dobrej pielęgnacji z dużym prawdopodobieństwem uniknie infekcji roślin.

Uprawiana na otwartej przestrzeni, preferuje żyzną glebę. Wymaga częstego podlewania.

Odmiana nosi imię hodowcy L.A. Kolesnikov i został wyhodowany w wyniku krzyżowania własnych odmian.

Kwiatostany są ogromne, kwiaty pełne, cukrowobiałe. Słusznie porównuje się tę odmianę do panny młodej, ponieważ piękno kwiatów można porównać do śnieżnobiałego stroju. Liliowy kwitnie w połowie maja, jak panna młoda w koronkowej sukience.

Cechą tej odmiany jest zmiana koloru: jeszcze przed rozpuszczeniem pąki są pomalowane na żółto-kremowy odcień, a przy samym rozpuszczeniu są białe.

Srednerosly, wyprostowany krzew do 3 m wysokości. Wzrost jest dość szybki. W ciągu jednego roku wzrost młodych pędów wynosi od 20 do 30 cm, blaszki liściowe są pomalowane na ciemnozielono, o długości od 6 do 10 cm.

Do lądowania musisz wybrać dobrze oświetlone miejsce, w skrajnych przypadkach - półcień. Dobrze rośnie i obficie kwitnie na żyznej, wilgotnej glebie. Podczas sadzenia konieczne jest wykonanie drenażu, ponieważ liliowa odmiana Sensation nie toleruje stojącej wody.

Różni się wysoką odpornością na zimę. Odmiana charakteryzuje się szybkim wzrostem, dlatego dla zachowania dekoracyjnej formy konieczne jest przycinanie. Usunięcie przekwitłych kwiatostanów może w ten sposób przedłużyć kwitnienie.

Szeroko owalne płatki bzu Esther Staley mają podniesione brzegi, po kwitnieniu są wygięte w przeciwnym kierunku.

Duże kwiatostany zwykle zawierają 2-3 wiechy, rzadziej - 5 par. Wiechy charakteryzują się wytrzymałością, gęstością, mają ostrą górę. Osiągają 16 cm wysokości.
Wydłużone blaszki liściowe są spiczaste, jesienią przybierają barwę karminową.

Pędy wyprostowane, krzew wysoki. Odmiana należy do wczesnego kwitnienia.