Nawozy naturalne do kwiatów ogrodowych i wewnętrznych: opis i zastosowanie | Opatrunki TOP-20 | (Zdjęcia i wideo) +Opinie

Jest uważany za najcenniejszy nawóz organiczny. Zawiera do 21% materii organicznej, 0,5% strawnego azotu, 0,6% potasu i 0,25% fosforu. Do nawozu używa się obornika końskiego, krowiego lub króliczego. Rzadziej używa się wieprzowiny ze względu na jej silnie kwaśny odczyn. Przeważnie stosuje się obornik na ściółkę ze słomy, torfu lub trocin.

Tradycyjnie obornik koński stosuje się na glebach ciężkich, obornik krowi na glebach lekkich. Istnieją cztery etapy rozkładu obornika:

Każdy z tych etapów jest stosowany w innej porze roku. Na przykład lekko rozłożone, są sprowadzane jesienią, a humus - na wiosnę. Na zimnych glebach pogłębia się o 10-15 cm, na ciepłych - od 30 do 40 cm Przy niewielkiej ilości obornika jest równomiernie rozprowadzany po miejscach sadzenia (umieszczany w otworach lub rozprowadzany na łóżkach).

Często obornik, zwłaszcza krowie, rozcieńcza się wodą w stężeniu od 1 do 6 do 1 do 10, gdy jest stosowany.

Ten rodzaj nawozu, z pewnymi zastrzeżeniami, może być stosowany pod dowolne uprawy. Często ze względu na dużą aktywność chemiczną i wysoką kwasowość, zaleca się sporządzenie go w mieszance z wapnem.

Czasami ogrodnicy mają ochotę nawozić sadzonki obornikiem, nawet przy braku innych opatrunków, należy tego unikać. Nawet w postaci rozcieńczonej nawóz ten jest zbyt aktywny i po potraktowaniu bardzo młodych roślin może doprowadzić do ich obumarcia.

To ptasie odchody zmieszane z moczem. Pod względem zawartości składników odżywczych niewiele ustępuje obornikowi. Najbardziej cenione odchody z kurczaka lub gołębi, w mniejszym stopniu - kaczki i gęsi.

Szczególnie skuteczny jest w postaci roztworu w wodzie (stężenia od 1 do 10 do 1 do 20). Zaleca się wstępne napełnienie ściółki wodą przed użyciem, a po zamknięciu pojemnika pokrywką pozostawienie do 5 dni.

W tym nawozie jest niewiele przydatnych pierwiastków śladowych, ale występuje wysokie stężenie próchnicy, co ma korzystny wpływ na strukturę gleby.

W zależności od stopnia rozkładu klasyfikuje się go w następujący sposób:

Torf jest zwykle nakładany na glebę, a często pełni również funkcję ściółki. Ponadto ciemna barwa tego nawozu przyczynia się do ocieplenia gleby. Torf można stosować o każdej porze roku. Ale szczególnie skuteczne jest nawożenie gleby torfem na wiosnę, ponieważ dla młodych roślin jest to najbardziej „delikatny” opatrunek wierzchni.

Torf uważany jest za nawóz uniwersalny. Świetnie nadaje się nie tylko do ogrodu, ale również do upraw owocowych. Dzięki torfowi można uzyskać dobre plony owoców, tykwy, dyni. Zaleca się go stosować pod uprawy jagodowe: nawozić truskawki, maliny, porzeczki. Wielu ogrodników dodaje go do kompostów i mieszanek ogrodniczych.

Torf jest bardzo popularny jako składnik podłoża do rozsad. W niektórych przypadkach, zwłaszcza przy uprawie dyni, pomidorów i papryki, zaleca się sadzenie ich nasion na sadzonki w czystym torfie bez zanieczyszczeń. W przypadku wykorzystania do tego celu torfu wysokiego, właściwe będzie zmieszanie go z wapnem lub popiołem drzewnym. Ten środek jest potrzebny, aby zmniejszyć w nim zawartość kwasu.

Na torfie nie jest źle uprawiać różne rośliny w szklarniach. W przeciwieństwie do zbyt energetycznego obornika, który powoduje dodatkowy efekt cieplarniany, torf sprawdzi się do tego celu w środku wiosny, kiedy nie jest potrzebne nadmierne wytwarzanie ciepła.

Termin ten odnosi się do mieszanin różnych naturalnych materiałów organicznych:

Zwykle układa się je warstwami w specjalnym pojemniku, dole lub po prostu na ziemi. W tym przypadku warstwy są przeplatane ziemią ogrodową lub torfem.

Mieszankę kompostową należy regularnie zwilżać wodą lub płynnymi nawozami organicznymi. Raz na 1-1,5 miesiąca warstwy hałdy miesza się. Czas, w którym kompost jest całkowicie gotowy do użycia, wynosi od 8 miesięcy do 1 roku.

Często dżdżownice sadzi się w pryzmach kompostowych, co przyczynia się do ich bardziej naturalnego przetwarzania. Kompost, podobnie jak torf, wzbogaca glebę o każdej porze roku. Najlepiej jednak zrobić to w fazie kopania ziemi, prowadzonej wiosną lub jesienią.

Ta materia organiczna gromadzi się na dnie stawów, jezior i rzek. Mimo małej gęstości zawiera dużą ilość fosforu, azotu i potasu. Zwykle przed użyciem musi trochę wyschnąć.

Pod względem wydajności zajmuje pozycję pośrednią między kompostem a obornikiem. Dobrze sprawdza się na glebach piaszczystych. Szybkości stosowania lub zakres od 3 do 10 kg na 1 m2. m.

Stosowanie świeżo skoszonych traw jako nawozu jest bardzo skuteczne, ponieważ są one substancją zbliżoną do obornika pod względem ich wpływu na jakość gleby. Jako takie stosuje się głównie zboża lub rośliny strączkowe. Najpopularniejsze z nich to płatki owsiane, groch, ciecierzyca, fasola, koniczyna słodka, gorczyca.

Zaletą stosowania nawozu zielonego jest możliwość stosowania niemal przez cały rok. Uprawy zielonego nawozu można sadzić kilkakrotnie jako rośliny pośrednie między uprawami głównych upraw. Na przykład można je wysiewać po zebraniu wczesnych warzyw lub ziół (takich jak cebula lub czosnek). Warunki ich wzrostu są stosunkowo szybkie iw ciągu miesiąca zaorany teren będzie gotowy do sadzenia kolejnego plonu.

W niektórych przypadkach nawóz zielony jest sadzany jeszcze przed zimą, aby przed nadejściem zimy lub wczesną wiosną zostały natychmiast skoszone i wymieszane z glebą w celu jej dalszego wykorzystania.

Trociny to tani nawóz organiczny, który może znacząco poprawić żyzność gleby, a także sprawiają, że jest luźny i oddychający. Należy pamiętać, że nie są używane świeże.

Przed użyciem trociny powinny być przetwarzane w podobny sposób, w jaki powstaje kompost - ułóż je w wielowarstwową pryzmę, w której zostaną wymieszane z resztkami roślin (skoszona trawa, liście itp.) i wypełniona wodą lub roztworem o niskim stężeniu obornika lub obornika kurzego. Trociny są gotowe do użycia w ciągu 6 do 8 miesięcy.

Zasada przygotowania i stosowania tego rodzaju nawozu niemal całkowicie powtarza tę z trocin. W takim przypadku konieczne jest zmielenie go przed położeniem kory w pryzmie kompostu. Dodatkowo dla lepszego rozkładu kory do pryzmy dodawana jest niewielka ilość nawozów mineralnych (głównie nawozy azotowe w ilości ok. 4-5 kg ​​na 100 kg kory).

Zalecany skład mieszanki mineralnej będzie następujący:

Dobre efekty daje stosowanie ziół, które długo moczono w wodzie. Woda przyczynia się do szybszego rozkładu resztek roślinnych na składniki składowe, które będą doskonale przyswajane przez rośliny w ogrodzie.

Przepis na zrobienie takiej mieszanki jest dość prosty. W dużym pojemniku (np. standardowa beczka 200 l) umieszcza się posiekane zioła lub blaty, wypełniając go do połowy. Następnie pojemnik jest napełniany do góry wodą i szczelnie zamykany hermetycznym wieczkiem, aby tlen nie dostał się do resztek roślinnych podczas procesu fermentacji.

Optymalny czas realizacji to 1,5-2 tygodnie. W tym czasie substancje aktywne całkowicie się rozkładają, a nawóz jest gotowy do użycia. Zwykle stosuje się go w niskim stężeniu (nie wyższym niż 1 do 10), jako nawóz płynny pod prawie wszystkie rośliny uprawne. Ta mieszanka będzie szczególnie skuteczna w przypadku warzyw lub krzewów.

Jako zioło do takiego naparu można użyć prawie każdego zioła: glistnika, mniszka lekarskiego, pokrzywy, rumianku i tak dalej. Możesz również użyć blatów ziemniaczanych lub pomidorowych lub liści buraków.

Dobre wyniki można osiągnąć, jeśli na początku procesu gotowania do pojemnika zostaną dodane dodatkowe składniki, aby przyspieszyć proces fermentacji - przeterminowane fermentowane produkty mleczne (na przykład kefir), chleb, dżem kandyzowany itp.

Czasami, aby przyspieszyć ten proces, w nasłonecznionym miejscu umieszcza się pojemnik z trawą. W takim przypadku warto szczególnie zadbać o szczelność, gdyż proces fermentacji przebiega 2-3 razy szybciej.

Ten produkt składa się głównie z węglanu wapnia. Jego stężenie może osiągnąć 90%. Ponadto powłoka zawiera wiele przydatnych pierwiastków śladowych: fluor, cynk, żelazo, magnez itp. To chyba jedyny naturalny nawóz o tak bogatym składzie. Czasami to nie wystarcza do normalnego wzrostu i owocowania roślin.

Zmiażdżona skorupa jest nakładana na dołki roślinne przed sadzeniem lub używana jako materiał do mulczowania. Im drobniej zmielona jest skorupa, tym szybciej nadejdzie efekt jej użycia.

Dodatkowo nawóz ten pomaga odtleniać glebę i zwalczać szkodniki. Stosowanie łusek jest wysoce zalecane przy uprawie roślin wapiennych, takich jak niektóre gatunki jałowca czy tui. Pod względem wydajności znacznie przewyższa kredę.

Kiedy nawozimy ogród różnymi środkami chemicznymi, nie tylko pozwala nam to uzyskać dobre plony, ale także zaburza równowagę kwasową gleby. Bez względu na to, jakie stosuje się preparaty sztucznego pochodzenia (azotan, fosforany, sole potasu itp.), często zwiększają one dzięki nim poziom kwasowości gleby. Po kilku latach tej praktyki zakwaszenie gleby staje się globalne i wiele odmian upraw ogrodniczych i ogrodniczych zaczyna gorzej pobierać składniki pokarmowe, co prowadzi do spadku żyzności gleby i spadku plonów.

W celu zmniejszenia stopnia zakwaszenia gleby stosuje się naturalne nawozy odtleniające. Najpopularniejszym lekarstwem jest popiół drzewny. Substancja ta jest bogata w różne pierwiastki śladowe i swoim działaniem przypomina wiele złożonych nawozów. Często nawożą ogród podczas kwitnienia.

Popiół ma odczyn zasadowy i znacznie zmniejsza kwasowość gleby. Zwykle w tym celu jest sprowadzany pod koniec sezonu w przedzimowym kopaniu terenu. Sadząc drzewa owocowe, musi to koniecznie być częścią podłoża, które wypełni siedzenie. Średnio na jedno drzewo wystarczy 500 ml popiołu.

Zaleca się również dodanie go do składu podłoża torfowego pod rozsady, aby zwiększyć kiełkowanie nasion w nadmiernie kwaśnym środowisku. W tym celu można również użyć sody zamiast jesionu drzewnego.

Skuteczne narzędzie, które nie tylko odżywia Twoje rośliny, ale także chroni je przed wieloma chorobami bakteryjnymi. Pod względem działania antybakteryjnego roztwór do obierania cebuli jest porównywalny z nadtlenkiem wodoru - oba produkty doskonale radzą sobie ze szkodliwymi mikroorganizmami. Najczęściej fundusze na jego podstawie są stosowane jako opatrunek dolistny.

Przygotowanie nawozów ze skórki cebuli wygląda następująco: 200 g surowców wlewa się do wiadra z wodą i doprowadza do wrzenia. Następnie ostudź i nalegaj 1-2 dni. Pod koniec tego okresu bulion jest filtrowany. Następnie powstałą mieszaninę opryskuje się na liściach traktowanych roślin. Szczególnie skuteczne jest użycie wywaru ze skórki cebuli do ogórków, cukinia i patisony.

Często jako naturalny nawóz stosuje się wywary lub napary z różnych owoców cytrusowych - banany, pomarańcze, mandarynki lub cytryny. Charakterystyczną cechą tych upraw jest wysokie stężenie w nich olejków eterycznych, co umożliwia łączenie nawożenia gleby ze zwalczaniem szkodników.

W związku z tym nie ma przepisów na takie środki ludowe.. Najczęściej ogrodnicy i ogrodnicy robią wywary i napary ze skórek bananów, skórek pomarańczy lub mandarynek.

Napary te mogą mieć różne stężenia, choć według klasyków wodę w takich produktach przyjmuje się w proporcji 1 do 1 wagowo. Są nalegane przez kilka dni, filtrowane, a następnie używane do spryskiwania wierzchniej warstwy gleby i liści.

w łusce ziemniaki zawiera dużą ilość potasu i jodu, dlatego jest często używany do nawożenia różnych upraw. Zwykle łuska jest suszona, kruszona i gotowana.

Następnie bulion jest schładzany i umieszczany bezpośrednio pod kulturą bez dodawania wody. 

To pochodzące z recyklingu kości zwierząt domowych lub ryb. Jest to cenny nawóz fosforowy, w którym stężenie tlenku fosforu wynosi około jednej trzeciej masy. Oprócz fosforu zawiera również wapń (do 25%) oraz azot (około 4%). Ze względu na niską aktywność chemiczną należy do nawozów złożonych o powolnej przyswajalności.

Niemniej jednak jest to jeden z najskuteczniejszych środków do stopniowego odżywiania roślin niezbędnymi substancjami. Znajduje szerokie zastosowanie zarówno w ogrodnictwie ozdobnym do uprawy owoców cytrusowych w warunkach domowych, jak iw ogrodnictwie klasycznym - dobrze jest nim nawozić jabłonie i wiśnie.

Ze względu na dość wysokie stężenia substancji czynnych rzadko stosuje się czystą mączkę kostną. Jednocześnie proporcje tworzenia z niego gotowych nawozów są bardzo niskie.

Na przykład do upraw doniczkowych i doniczkowych stosuje się go w stężeniu od 1 do 100 (czyli czysta mąka jest dodawana do pojemnika w ilości 10 razy mniejszej niż jego objętość).

W celu nawożenia ogrodu mączką kostną stosuje się metodę aplikacji płynnej. W tym celu wstępnie przygotowuje się mieszankę nawozów:

Oznacza to, że faktyczne stężenie mączki kostnej w mieszance nawozowej wynosi od 1 do 400. Powstała mieszanka służy do podlewania prawie każdej uprawy w kraju, w ogrodzie lub w ogrodzie.

Zużytą kawę można wykorzystać do nawożenia roślin potrzebujących kwaśnej gleby (róże, rododendrony, pomidory, melony, marchew itp.). Zwykle fusy miesza się z wodą w ilości 200 g na 10 litrów wody i zaparza dziennie. Następnie powstałą kompozycję podlewamy rabatami z warzywami lub klombami.

Niektórzy ogrodnicy stosują fusy z kawy jako materiał do ściółkowania. Doskonale zatrzymuje wilgoć w glebie i nie daje najmniejszych szans na wzrost chwastów. Dodatkowo mocny aromat kawy odstrasza znaczną część szkodników.

Drożdże lub chleb to doskonały stymulant systemu korzeniowego. Nie tylko zwiększają wydajność jej pracy, ale także powodują powstawanie nowych korzeni.

Ten rodzaj nawozu ma zastosowanie do owoców ziarnkowych, pestkowych i innych roślin, ale wykazuje maksymalną skuteczność w uprawach warzyw i jagód (ogórki, bakłażany, pomidory, kapusta, truskawki i truskawki). 

Z tego składnika możesz przygotować top dressing w ten sposób: wymieszaj 100 g drożdży lub 200 g czarnego chleba z 10 litrami wody i nalegaj na dzień. Mieszanina będzie stosunkowo kwaśna, dlatego aby nie zmieniać kwasowości gleby, zaleca się nakładanie jej z popiołem drzewnym.

Na 10 litrów mieszanki potrzeba około 500 ml popiołu. Wlewa się go do pojemnika z kompozycją bezpośrednio przed użyciem.

Tradycyjnie używa się go do podlewania lub nawożenia ozdobnych roślin doniczkowych, ale może być również stosowany do nawożenia roślin ogrodowych. Jeśli uprawy podlejemy herbatą w niewielkich ilościach, rośliny otrzymają dość szeroką gamę różnych związków mineralnych (ponad 300 substancji organicznych i mikroelementów).

Liście herbaty mogą być stosowane jako wypełniacz kompostu, dodatkowy składnik naparów ziołowych lub w czystej postaci. W tym celu zaleca się wysuszenie i dalsze zmielenie.

Mleko i niektóre jego pochodne (np. serwatka) o odpowiednio bogatym składzie mineralnym mogą być stosowane jako słaby nawóz do ogórków. W tym celu mleko jest rozcieńczane w stosunku 1 do 5 i wykorzystywane do podlewania roślin.

Innym popularnym zastosowaniem mleka w ogrodnictwie jest jako środek do zapobiegania mączniakowi i innym chorobom grzybiczym na początku sezonu. Na początku sezonu zaleca się kilkukrotne spryskiwanie liści roślin mlekiem.

Częstotliwość powtarzania zabiegu to 2 tygodnie. Zwykle do profilaktyki wystarczą 3-4 zabiegi.

Bor odpowiada za inicjację procesów kwitnienia w prawie wszystkich uprawach ogrodniczych i ogrodniczych. Dodatkowo dzięki temu pierwiastkowi stymulowane jest tworzenie nowych punktów wzrostu, łodyg, korzeni i pąków. Bor reguluje również zawartość cukru w ​​owocach.

Oznaką niedoboru boru jest obumieranie punktów wzrostu i nowych pąków, spowolnienie rozwoju rośliny i jej pokonanie przez choroby grzybowe, na przykład sucha i brązowa zgnilizna.

Kwas borowy jest również stosowany do stymulacji wzrostu nasion i ich obróbki przed sadzeniem. Podobnie jak inne środki stosuje się go w postaci rozcieńczonej. Opatrunek dolistny wykonuje się w stężeniu 5 g leku na 10 litrów wody, opatrunek wierzchni pod korzeniem - 1-2 g na 10 litrów wody.