Przedstawicielem roślin strączkowych w klombie jest łubin, ten bezpretensjonalny kwiat zachwyci oko jasnymi kolorami na tle zwykłego klombu. Świetnie wygląda również w pojedynczych nasadzeniach, często używanych do tworzenia dzikiej przyrody na podwórku. Sadzenie i pielęgnacja nie będzie wymagała dużego wysiłku i czasu, przyjechała do nas z rejonu Morza Śródziemnego, znane są odmiany rosnące w Ameryce Północnej. Afryka, Europa i Azja.
Zawartość:
Opis
Obecnie, według oficjalnych informacji, istnieje nieco ponad 200 podgatunków łubinu, różnią się one:
- wysokość pnia
- kolor kwiatostanów
- rodzaj liści
- długość życia
Ale nie należy traktować łubinu tylko jako rośliny ozdobnej, wszystkie jego części są wykorzystywane w wielu obszarach działalności człowieka:
- Łubin zaliczany jest do nawozu zielonego, podczas wzrostu i rozwoju system korzeniowy kwiatu akumuluje duże ilości azotu. Po obumarciu wszystkie substancje przechodzą do gleby i przyczyniają się do wzrostu kolejnego plonu, który wyrośnie w tym miejscu.
- Odmiany jednoroczne są doskonałą paszą dla zwierząt, najbardziej cenione są odmiany żółte, białe i wielolistne.
- W cenie i nasionach rośliny wykorzystywane są w łowiskach do tuczenia ryb.
- Przemysł celulozowo-papierniczy zaopatrywał się w słomę łubinową.
- Nasiona roślin wykorzystywane są w farmakologii i kosmetologii.
Części niektórych gatunków roślin są wykorzystywane w produkcji mydła i dodawane do materiału bazowego w produkcji tworzyw sztucznych. Kwiaciarnie i mieszkańcy lata doceniają łubin za niezwykłe piękno kwiatostanów, łatwość pielęgnacji i rozmnażania.
Ogólny opis łodygi jest następujący:
- Część naziemna jest reprezentowana przez trawiastą lub zdrewniałą wyprostowaną łodygę.
- Liście są ułożone naprzemiennie na łodydze, wizualnie przypominające dłoń z długimi palcami.
- Ostatnią częścią każdego pędu jest kwiatostan racemose z wieloma kwiatami.
Podziemna część rośliny jest reprezentowana przez system korzeniowy, który zapobiega rozmnażaniu się rośliny poprzez podzielenie krzewu.
Hodowcy kwiatów dzielą łubin na jednoroczne i byliny, będą się różnić pod względem kwitnienia i dojrzewania nasion. Uprawa i pielęgnacja roślin będą absolutnie identyczne, także reprodukcja.
Najczęściej łubin jest używany przez hodowców kwiatów w wersji wielowarstwowej kwietniki i rabaty, zakład nadaje się zarówno do klasycznych, jak i nowoczesnych rozwiązań aranżacji witryn. Czasami projektanci krajobrazu za pomocą łubinu tworzą kawałek dzikiego, nietkniętego naturalnego piękna przyrody w określonej części terytorium. Dla kontrastu brane są odmiany o różnych kolorach kwiatostanów, ale łubin tego samego koloru wygląda świetnie.
Przeczytaj także: Świąteczne zabawki DIY na choinkę: piękne, oryginalne, z duszą! Kursy mistrzowskie i instrukcje krok po kroku | (ponad 75 pomysłów na zdjęcia i filmy)Odmiany
Jak już wspomniano, na świecie istnieje około 200 podgatunków łubinu, ale tylko 10 z nich jest uprawianych. Obecnie wielu hodowców pracuje nad opracowaniem nowych kolorów, które będą znacznie różnić się od już istniejących.
W nasadzeniach wielowarstwowych stosuje się typy o standardowych rozmiarach, świetnie prezentują się z daleka, nie gubią się wśród innych roślin. Najczęściej pnie osiągają wysokość do 1m, ale w dużej mierze zależy to od gleby.
Istnieją również odmiany karłowate., sadzi się je w pobliżu granic lub w celu oddzielenia jednej części ogrodu lub klombu od drugiej. Łubin brzegowy osiąga wysokość nie większą niż 20 cm i występuje w wielu różnych kolorach. Metody uprawy kwiatu są całkowicie identyczne z uprawą innych gatunków.
Sąsiedztwo w kwietniku jest ważne, warto starannie wybrać sąsiadów łubinu, otaczające kwiaty nie powinny być wyższe niż pień.
Lupin dobrze dogaduje się z:
- irysy
- liliowiec
- zastępy niebieskie
- delphinium
- floks
- nivyaniks
Rośliny te nie pozwolą na wzrost kłącza, a uwalniany przez roślinę azot zapewni wystarczającą witalność sąsiadom. W pobliżu łubinu wszystkie wymienione odmiany kwiatów będą szczególnie jasne.
Następnie zapoznamy się z najpopularniejszymi gatunkami, które najczęściej można spotkać na rabatach i ogrodach:
Roussel
Odmiana ta jest klasyfikowana jako bylina, zwykle nasiona sprzedawane są w specjalnych sklepach z mieszanką. W skład zespołu wchodzą bolce z różnymi kolorami pędzli, mogą być żółte, białe, karminowe, różowe, niebieskie.
Pieczęć charakteryzuje się następująco:
- roślina wyprostowana, z mocnym pniem
- osiąga wysokość 1-1,3 m
- każdy pędzel około 30-40 cm
- Najlepiej rośnie w pełnym słońcu, toleruje półcień
Propagowane przez nasiona, wysiewane w otwartym terenie wczesną wiosną lub przed zimą. Odmiana nie wymaga specjalnej pielęgnacji, wystarczy pielenie, rozluźnienie gleby i okresowe podlewanie w czasie suszy. Na zimę łodyga podlega przycinaniu, chociaż odmiana jest uważana za mrozoodporną, ale nie zaszkodzi przykrywać ani ściółkować. Lupin Roussel zniesie również krótkie susze, ale w okresie kwitnienia lepiej nieco zwiększyć podlewanie, wtedy pędzle będą jaśniejsze i będą cieszyły oko trochę dłużej.
Charakterystyczną cechą odmiany jest to, że pędzle mogą być używane do cięcia, co stymuluje powtórne kwitnienie pnia w lipcu-sierpniu. Roślina świetnie prezentuje się w nasadzeniach grupowych, dobrze sprawdzają się też pojedyncze okazy. Roussel jest jedną z najbardziej zawierających azot odmian łubinu ogrodowego.
Russel Czerwony Płomień
Bylina, charakteryzująca się jasnymi, karminowymi frędzlami, świetnie prezentuje się na tle żywopłotu. Świetny do nasadzeń grupowych, będzie doskonałym odległym tłem dla pozostałych kwiatów wielowarstwowego rabatu. Ta odmiana stworzy spektakularny krajobraz, a solo, szkarłatne pędzle świetnie prezentują się na każdym obszarze, a zieleń liści podkreśli tylko nasycenie koloru kwiatów.
Roślinę wysiewa się według zasad ogólnie przyjętych dla łubinu, przy odpowiedniej pracy kwitnienie rozpoczyna się na przełomie maja i czerwca i trwa około miesiąca. Ponowne kwitnienie jest możliwe z zastrzeżeniem zasad cięcia.
Dorosła łodyga ma następujące cechy:
- wysokość rośliny do 1 metra
- kwiaty zebrane w pędzel zajmują około 45 cm na łodydze
- sam pędzel jest dość gęsty, ma wiele kolorów
- kwiaty są średnie, do 2 cm każdy
- liście duże, palcowate
Charakterystyczną cechą odmiany jest szczególny zapach kwiatów, ich aromat jest delikatny, ale trwały, szczególnie rozprowadzany wieczorami.
Rozmnażanie najlepiej wykonywać za pomocą nasion, sadzonki nie zawsze będą w stanie dać oczekiwany rezultat. Nasiona zakupione w wyspecjalizowanych sklepach będą miały wysoki procent kiełkowania i zawsze gwarantują doskonały wynik zgodnie z kolorem pędzla.
gubernator
Ten rodzaj łubinu stał się podstawą hodowli wielu odmian i mieszańców do ogrodu.Powstałe łodygi wyróżniają się dużymi kwiatami, a pędzel, w którym są zbierane, jest gęstszy. Gubernator inaczej nazywany jest wielolistnym, ponieważ jego łodyga pokryta jest wieloma dużymi liśćmi.
Govrner zaliczany jest do gatunków mrozoodpornych łubinu, służy do uprawy na wielowarstwowych rabatach kwiatowych i na obrzeżach dalekiego zasięgu.
Ogólna charakterystyka pnia jest następująca:
- na wysokości dorosła roślina osiąga maksymalnie 1,4 m;
- odnosi się do bylin;
- pędzel kwiatostanowy może osiągnąć 45 cm;
- kwiaty są duże, mocno przyciśnięte do siebie;
- kolor kwiatów jest niebiesko-biały, jasny;
- pień kwitnie przez 3-4 tygodnie, w zależności od gleby i podlewania;
- podczas cięcia pędzli możliwe jest ponowne kwitnienie w sierpniu;
- lepiej rozwija się na glebach lekkich;
- toleruje obszary słoneczne, ale nie przeciwko półcieniu;
- liście są duże, z lekkim pokwitaniem na spodzie, mają jasnozielony kolor.
Pędzle świetnie prezentują się w prefabrykowanych bukietach, ale nie wytrzymają długo. Gubernator uwielbia solo, ale lepiej podziwiać go w klombie. Gatunek jest zwykle rozmnażany przez nasiona, ale sadzonki również dają dobre wyniki.
Chathelain
Rośliną wieloletnią o najciekawszym ubarwieniu jest gatunek Chetelain, kłąb będzie się również różnił od swoich krewniaków wysokością dorosłej rośliny. Najczęściej stosuje się go w środkowej linii wielowarstwowego rabatoka. Gleby nie są wybredne, jak wszystkie łubiny, ale lepiej będzie rozwijać się na lekkich, luźnych glebach, bez stojącej wody.
Siew w otwartym terenie odbywa się zgodnie ze wszystkimi zasadami i zaleceniami dla tej odmiany, sadzonki pojawiają się w odpowiednich warunkach w ciągu miesiąca, kwitnienie nie nastąpi wcześniej niż w drugim roku życia.
Chatelain ma następujące cechy:
- wysokość dorosłej rośliny osiąga maksymalnie 90 cm
- wzdłuż łodygi na wysokich nogach na przemian ułożone palczaste liście
- szczotka może osiągnąć 35 cm
- Kwiaty mają ładny różowobiały kolor.
- każdy kwiatek jest średniej wielkości
- słabo pachnący w okresie kwitnienia
Obfite kwitnienie ma miejsce w czerwcu-lipcu, kiedy ścina się pędzel, możliwe jest ponowne pojawienie się szypułek. Niektórzy hodowcy kwiatów uprawiają ten gatunek jako niski żywopłot, który dzieli ogród na sekcje.
Sekretem uprawy jest zachowanie odległości między krzewami, powinna ona wynosić co najmniej 20 cm.
Mieszanka Russella
Bylina Russell ma wiele różnorodnych kolorów pędzli, najczęściej sprzedawana jest w prefabrykowanych mieszankach o różnych kolorach. Uprawa jest standardem, gatunek wyróżnia się m.in. wysokimi wskaźnikami przeżywalności nawet w najcięższych warunkach środowiskowych. Łubin tego gatunku z łatwością zniesie suszę, przy odpowiednim schronieniu będzie dobrze zimował i zachwyci bujnym kwitnieniem w maju.
Najlepszymi miejscami do uprawy będą nasłonecznione obszary ogrodu, ale półcień nie wpłynie na pień. Lekko zasadowe i lekko kwaśne gliny pozwolą roślinie w pełni pokazać swoje piękno.
Wyniki Russella to:
- wysokość dorosłego pnia około 50-70 cm
- pędzel jest dość duży, może osiągnąć 35 cm
- kwiaty mają różne kolory, najczęściej różowy, fioletowy, niebieski
- kwiat średniej wielkości, pachnący
Widok nie nadaje się do cięcia, najlepiej podziwiać go w jego naturalnym środowisku. W Klombach lepiej ustawić je w środkowych rzędach, niewielka wysokość przyczynia się do wykorzystania w rabatach.
Cechą gatunku jest przepych każdego pędzla, dlatego podczas sadzenia między roślinami powinno być wystarczająco dużo miejsca.
Podniecenie
Jednym z najbardziej spektakularnych gatunków łubinu jest Azart, którego kwiaty są po prostu wspaniałe. Nie ma specjalnych trudności w siewie i dalszej pielęgnacji, wszystko odbywa się zgodnie ze standardowym scenariuszem. Cechą gatunku jest jego różnorodność i przepych pędzla z kwiatami. Ekscytacja charakteryzuje się:
- roślina może osiągnąć 1 m wysokości
- pędzel z kwiatami zajmuje około 45cm
- każdy kwiatek średniej wielkości, w rzadkich przypadkach może osiągnąć nawet 4 cm
- główne zastosowanie boli na wielowarstwowych rabatach i obrzeżach w tle
- pędzle nie nadają się do strzyżenia, nie będą w stanie długo cieszyć się świeżością, szybko zaczną blaknąć
Często używa się tego gatunku w pobliżu żywopłotu lub do stworzenia kolorowego dywanu w jednej części ogrodu.
Minaret niewymiarowy
Nisko rosnąca bylina tego gatunku świetnie prezentuje się jako roślina obrzeżowa, często jest używana specjalnie do oddzielania części ogrodu lub klombów. Minaret da pierwszeństwo żyznym glebom na obszarze dobrze oświetlonym przez słońce. Rozmnażanie przez nasiona jest preferowane, ale oddzielenie nerki wraz z szyjką korzeniową również sprawdziło się dobrze.
Odmiana świetnie prezentuje się w formie krojonej, długo stoi w wazonach. Uprawa prowadzona jest przez sadzonki lub siew bezpośredni w ogrzanej glebie. Wysiew nasion można przeprowadzić na początku kwietnia lub przed zimą. Kawałek kwiatostanów pobudzi roślinę do ponownego kwitnienia.
Nietrudno rozpoznać niewymiarowy Minaret:
- wysokość dorosłej rośliny nie przekracza pół metra
- pędzel do kwiatów może osiągnąć 25 cm
- kwitnienie trwa dłużej niż miesiąc
- liście zielone, palczaste na ogonku, duże
- trudno tolerować nagłe zmiany temperatury, dlatego przy uprawie należy brać pod uwagę warunki pogodowe
Aby pień rósł i rozwijał się pomyślnie, glebę należy regularnie rozluźniać i usuwać chwasty, wśród nawozów preferowany jest superfosfat.
Rapsodia
Odmiana należy do bylin średniej wysokości, doskonale nadaje się do uprawy na „złych” glebach stanowiska. Zimowy chłód zniesie w schronie, letnia susza też nie jest straszna. Ale stojąca woda lub powódź na wiosnę mogą zniszczyć pień. Kwitnienie obserwuje się w drugim roku życia, kwiaty mają różnorodną barwę.
Ogólna charakterystyka jest następująca:
- bylina dorasta maksymalnie do metra
- szczoteczka w kształcie piramidy ma długość do 50 cm
- kwiaty są duże, każdy do 3 cm
- gęsty kwiatostan, kwiaty są blisko siebie
- doskonale nadaje się do krojenia, nadal żyje i słodko pachnie w wodzie
- liście duże, szmaragdowe
Odmiana stosowana w pierwszym roku do kształtowania krajobrazu, obszerne kule zachwycą oko soczystą zielenią. W drugim roku życia roślina rzuci się w oczy pstrokatymi frędzlami kwiatów o różnych kolorach.
drzewopodobny
Bylina, która różni się od innych odmian i gatunków potężnym pniem z rodzajem kory. Wysokość kłody może sięgać 1,5 metra, w odpowiednich warunkach spotykane są również rośliny dwumetrowe. Okres kwitnienia rozpoczyna się w drugim roku po wysianiu nasion i trwa nieco ponad miesiąc. Zwykle odbywa się w lipcu-sierpniu, pędzle są duże, pachnące, kwiaty mogą osiągnąć 5 cm.
Na środkowym pasie gatunek ten nie rośnie, nawet przy schronieniu i ściółce, często całkowicie zamarza.. Regiony południowe doskonale nadają się do uprawy łubinu drzewnego.
Niektórzy ogrodnicy sadzą na swojej działce kilka drzewiastych łubinów w różnych kolorach, wyglądają bardzo imponująco w okresie kwitnienia, ale liście są nie mniej dekoracyjne. Soczysta zieleń odmieni każdy ogród.
reprodukcja
Uruchomienie żadnej z odmian łubinu na miejscu nie jest trudne, wystarczy wybrać odpowiednie miejsce, zebrać ziemię i posadzić roślinę. Już w następnym roku po posadzeniu będziesz mógł podziwiać kwiaty i wdychać pachnący aromat prawdziwki.
Roślinę rozmnaża się na dwa sposoby:
- siać nasiona
- oddzielenie nerki od szyjki korzeniowej
Ten pierwszy jest zwykle najskuteczniejszy, z zakupionych nasion na pewno wykiełkuje dokładnie taki rodzaj łubinu, jaki kupisz.
Niektórzy ogrodnicy ćwiczą sadzonki, ale ta metoda nie zawsze jest skuteczna. Bardzo często sadzonki nie zapuszczają korzeni i po prostu umierają bez kiełkowania.Dlatego najczęstszą metodą jest nasiona, ziarna wysiewa się na otwartym terenie lub sadzi się sadzonki.
metoda nasion
Łubin doskonale rozmnaża się przez nasiona., w tym celu wystarczy zasiać przygotowane nasiona w ziemi, regularnie podlewać, a za miesiąc, przy odpowiedniej pielęgnacji, pojawią się pierwsze pędy.
Kiełkowanie nasion łubinu odbywa się na dwa sposoby:
- Zabieg przeprowadza się wczesną wiosną lub późną jesienią, biorąc pod uwagę temperaturę gleby. Aby nasiona nie gniły i nie kiełkowały w bardzo niedalekiej przyszłości, gleba musi się nagrzać do +3 stopni, a nadmiar wilgoci musi ją opuścić, w przeciwnym razie łubin nie wykiełkuje.
- Gleba jest dobrze rozluźniona, usuwane są chwasty, korzenie, kamienie. Glina, piasek, mąka dolomitowa, nawozy mineralne, popiół są dodawane do przyszłego miejsca zamieszkania łubinu, są ponownie wykopywane. Wykonaj płytkie rowki o głębokości do 2 cm i zasiaj tam przygotowane nasiona. Wskazane jest mulczowanie miejsca siewu torfem.
- Po pojawieniu się sadzonek czekają na pojawienie się kilku liści, a następnie, jeśli to konieczne, przerzedzają łóżko lub przesadzają rośliny w stałe miejsce. Dorosłe pąki dla normalnego rozwoju i pełnego kwitnienia powinny znajdować się w odległości 30-40 cm od siebie.Grubsze plantacje łubinu nie pozwolą na normalne kwitnienie pąków, rośliny będą kruche, nie bujne.
- Wykonywane są w celu sadzenia w gruncie silniejszych roślin, które mogą szybciej rosnąć i rozwijać się. Zwykle sadzonki wysiewa się w pojemnikach, gleba do tego jest przygotowywana z równych części gleby z ogrodu, torfu i piasku. Składniki są dokładnie wymieszane, powstałą mieszaninę napełnia się pojemnikami, obficie podlewa i pozostawia do rozgrzania przez cały dzień.
- Następnie przygotowane nasiona układa się na powierzchni, a siew posypuje się cienką warstwą tej samej gleby lub torfu. Ponownie podlej wodę, użyj szkła lub folii, aby uzyskać efekt cieplarniany i umieść pojemnik w ciepłym miejscu. Każdego dnia uprawy są wentylowane, w razie potrzeby podlewane.
- Po 10-14 dniach na powierzchni pojawią się pierwsze kiełki, po czym należy usunąć folię lub szkło, a pojemnik umieścić na nasłonecznionym oknie. Po pojawieniu się 2-4 prawdziwych liści łubin sadzi się na otwartym terenie.
- Ważne jest, aby zapobiec przerostowi łubinu, system koński nie zakorzeni się dobrze w nowym miejscu, jeśli roślina nie zostanie posadzona w młodym wieku.
Na rosnące sadzonki warto wstępnie obliczyć czas, zwykle zajmuje to około trzech tygodni przed terminem przeszczepu. Ważne jest, aby śnieg już się stopił, a ziemia rozgrzała się do pożądanej temperatury.
Reprodukcja przez nerki
Aby uzyskać identyczny pączek z dokładnym zachowaniem wszystkich cech, najlepiej jest go rozmnażać, oddzielając podstawowe pąki kawałkiem szyi. Odbywa się to zwykle wiosną, kiedy roślina właśnie odchodzi od zimowania.
Subtelności reprodukcji są następujące:
- Na początku wiosny kawałek łodygi z młodym pędem oddziela się od wybranego pnia ostrym nożem.. Ważne jest, aby pęd miał kawałek szyi konia, w przeciwnym razie może nie wystąpić tworzenie się korzeni.
- Plastry najlepiej traktuje się węglem drzewnym., i umieść odciętą łodygę w mokrym piasku.
- Przez cały czas konieczne jest przestrzeganie reżimu nawadnianiaupewnij się, że piasek jest stale mokry.
- W odpowiednich warunkach korzenie pojawią się za 2-3 tygodniekiełek zacznie aktywnie rosnąć i rozwijać się.
Do takich celów używa się pędów bocznych po przycięciu pędzla.Pod koniec lata do tej metody rozmnażania stosuje się podstawowe rozety rośliny.
Opieka
Po posadzeniu, w okresie kwitnienia i wzrostu, pielęgnacja łubinu nie jest szczególnie konieczna. ZRoślina Amo jest w stanie wytwarzać składniki odżywcze, odstraszać wiele szkodników. Ale aby kwiat ogrodowy rósł normalnie i cieszył oko, trzeba mu pomóc.
Podstawowe zasady opieki nad łubinem w ogrodzie są następujące:
Ważnym punktem w pielęgnacji łubinów latem w okresie kwitnienia jest podwiązka.. Wysokie pędzle są przywiązane do kołków, aby silny wiatr lub letnia ulewa nie złamały kwiatostanu.
Przeczytaj także: Kwiaty wieloletnie (TOP 50 gatunków): katalog ogrodowy do dawania ze zdjęciami i nazwami | Wideo + RecenzjeChoroby i szkodniki
Praktycznie nie boi się chorób i szkodników. Ale czasami roślina może być nadal narażona na pewne czynniki.
Najczęściej łubin cierpi na:
- mszyce
- żołędziowiec
- larwy muchy zarodkowej
Pasożyty te po prostu niszczą kwiatostan, roślina nie tworzy nasion, co oznacza, że nie ma nic do rozmnażania. Można z nimi walczyć tylko chemicznie, tutaj najlepszą pomocą będą wyspecjalizowane sklepy.
Mączniak prawdziwy i biała zgnilizna mogą również zepsuć wygląd pąków., kwietniki na glebach bagiennych są szczególnie podatne na te choroby. Tam najlepiej żyją grzyby, do ich rozwoju jest wszystko, co niezbędne. Jest mało prawdopodobne, że uda się całkowicie usunąć chorobę na takim obszarze, skuteczniejsze jest po prostu usunięcie chorych roślin. Aby uniknąć tak radykalnych metod, warto regularnie prowadzić profilaktykę, w tym celu rośliny opryskuje się słabym roztworem nadmanganianu potasu lub fungicydami.
Ponadto czasami liście krzewów łubinu żółkną, to również nie jest normą i może zniszczyć pień.
Głównymi przyczynami mogą być:
- nadmiar materii organicznej w glebie
- zasadowość gleby
- brak wilgoci
Aby roślinę przywrócić do normy, warto o nią dbać ostrożniej, możliwe jest przeprowadzenie wapnowania gleby, zwiększenie podlewania.
Równie ważna jest norma schronienia w zimie., duża ilość materiału pokrywającego może być okrutnym żartem. W ciepłe zimy szkodliwe bakterie mogą uaktywnić się w liściach, trocinach lub tuż pod folią, co później doprowadzi nawet do obumarcia trzmiela.Dlatego zapobieganie chorobom grzybiczym należy prowadzić wczesną wiosną, zaraz po otwarciu łubinu po zimowaniu i wczesną jesienią, przed owinięciem rośliny przed zimowaniem.
Lądowanie Łubin
Łubin wieloletni: opis rośliny, wyrastający z nasion, sadzący na otwartym terenie i pielęgnujący je (50+ zdjęć i filmów) + Recenzje