Podano ogólny opis z nazwami rodziny kaktusów, ich klasyfikacją i zdjęciami. Prezentowane odmiany kaktusów dostępne do uprawy w domu
Zawartość:
Przeczytaj także: Różany dom (pokój) w doniczce: pielęgnacja po zakupie, uprawa (ponad 20 zdjęć i filmów) + recenzje
Ogólne informacje o kaktusach
Kaktusy to stosunkowo młoda rodzina roślin na naszej planecie; pojawiły się w czasach, gdy na ziemi panowały już ssaki. Ojczyzną kaktusów jest Ameryka Południowa, skąd osiedlili się na całej półkuli zachodniej. A dzięki ptakom wędrownym niektóre z ich gatunków przybyły do Afryki i Azji.
W swej istocie wszystkie kaktusy to sukulenty, czyli rośliny, które mogą gromadzić wodę w łodygach w przypadku długich okresów suszy.. Charakterystyczną cechą wyróżniającą rodzinę kaktusów jest obecność w nich areoli - specjalnych zmodyfikowanych gałęzi, które mają kształt nerek. To z otoczek wyrastają ciernie, kwiaty i „dzieci” w kaktusach, za pomocą których kaktusy przeprowadzają rozmnażanie wegetatywne.
Areole kaktusa Grandifolius
Kaktusy to naprawdę wyjątkowe rośliny. Nawet ich fotosynteza przebiega inaczej niż reszta świata roślin: dwutlenek węgla jest bowiem pobierany przez roślinę w nocy, a nie w ciągu dnia. Wynika to z faktu, że w ciągu dnia, aby uniknąć utraty wilgoci, aparaty szparkowe kaktusa są zamykane.
Warunki życia kaktusów są najbardziej ekstremalne. Niektóre z nich żyją w regionach pustynnych, gdzie występują destrukcyjne dobowe wahania temperatury i bardzo małe opady. Inni, przeciwnie, żyją w warunkach wyjątkowej wilgotności, zdolnej do zniszczenia wszystkich innych gatunków roślin.
Pojawienie się kaktusów zawsze zaskakiwało hodowców kwiatów: wyglądu rośliny nie można nazwać atrakcyjnym ani przyjaznym, ale kwiaty, które pojawiają się na niej od czasu do czasu, mogą pobudzić wyobraźnię każdego konesera.
Przeczytaj także: Kwiaty wieloletnie (TOP 50 gatunków): katalog ogrodowy do dawania ze zdjęciami i nazwami | Wideo + Recenzje klasyfikacja kaktusów
Z punktu widzenia biologii kaktusy dzielą się na 4 podrodziny i 11 plemion. Jednak hodowcy kaktusów nie są zainteresowani takim podziałem. Dzielą się wyglądem kaktusów, zgodnie z warunkami życia w ich naturalnym środowisku.
Z wyglądu kaktusy to:
- drzewopodobny
- krzewiasty
- zielny
- winorośle
Klasyfikacja według siedliska jest prostsza: kaktusy dzielą się na pustynię i las. Taki podział tych roślin ma charakter czysto praktyczny: aby nie odświeżyć w pamięci wszystkich 11 kolan, hodowcy kaktusów łatwiej od razu wskazać jego kształt i „miejsce zamieszkania” i od razu staje się jasne, z czym ma do czynienia.
Kaktusy leśne lub tropikalne z reguły są do siebie bardzo podobne. Są to rośliny przypominające pnącza, często epifity (wykorzystujące inne rośliny jako podporę). Czasami wśród nich są też gatunki pasożytujące na innych roślinach. Niektóre rodzaje kaktusów tropikalnych rosną nawet w ziemi.
Epiphyllum leśny kaktus z kwiatami
Jednak w większości są to rośliny, których korzenie praktycznie nie stykają się z żyzną glebą, a materia organiczna, którą zmuszeni są zadowolić, jest bardzo uboga w składniki odżywcze.Kształt liści kaktusów tropikalnych jest również bardzo specyficzny - są to długie, spłaszczone pędy z cienkimi krótkimi czułkami zamiast cierni.
Jeśli kaktusy leśne są mniej więcej do siebie podobne, to ich pustynni krewniacy są reprezentowani przez trzy typy:
Echinopsis
- Mają pędy kuliste lub cylindryczne.
- Areole, stosunkowo równomiernie rozmieszczone, mogą znajdować się na małych żebrach.
- Niezwykle wytrzymałe i elastyczne rośliny.
- Szczepienie jakiegokolwiek kaktusa jest niemożliwe bez echinopsis, które są wykorzystywane jako podkładki.
- Błędem byłoby jednak traktowanie ich wyłącznie jako zakład „techniczny”.
- Istnieje wiele odmian tych kaktusów o doskonałych właściwościach dekoracyjnych.
opuncja
- Najpopularniejszy rodzaj kaktusa.
- Wyróżnia je charakterystyczny kształt łodygi – jest spłaszczony i przypomina ciastko.
- Istnieje ogromna liczba odmian opuncji, które w swoim naturalnym środowisku znajdują szerokie zastosowanie: od żywności po barwniki czy surowce do produkcji wyrobów alkoholowych lub leczniczych.
- Bardzo różne są również warunki życia opuncji.
- Istnieją gatunki, które tolerują ujemne temperatury i krótki pobyt pod śniegiem lub częściowo wrosły w lód.
astrofita
- Kaktusy z wyraźnymi żebrami, na których znajdują się grube kolce.
- W przeciwieństwie do echinopsis są mniejsze, ale mają więcej żeber i są wyposażone w wiele małych plamek na łodydze, które mogą wchłaniać wodę.
- Mimo niewielkich rozmiarów astrofity zaczynają kwitnąć w bardzo młodym wieku.
- Ich kwitnienie trwa od maja do października, co jest swoistym rekordem wśród kaktusów.
- Jednak za wszystko trzeba zapłacić.
- Zimą ten rodzaj roślin jest uśpiony i praktycznie nie rośnie.
- Ponadto astrofity mają najwolniejsze tempo wzrostu zarówno łodygi, jak i systemu korzeniowego.
- Nie zaleca się ich przesadzania częściej niż raz na 5-6 lat.
Nie wszystkie kaktusy można hodować w domu. Niektórzy przedstawiciele tej rodziny po prostu nie będą mogli zmieścić się w salonie. Ponadto istnieją trujące kaktusy, które mogą powodować zarówno reakcje alergiczne, jak i poważne zatrucia, dlatego lepiej nie trzymać ich w domu.
Osobną kategorią są rośliny stosowane w medycynie ludowej przez rdzennych mieszkańców Ameryki Środkowej i Południowej. Wśród nich znajdują się zarówno nieszkodliwe środki antyseptyczne, jak i bardzo groźne halucynogeny, zawierające w masie do 2% meskaliny.
Rozważ najpopularniejsze typy i odmiany kaktusów w kwiaciarni domowej, cechy ich uprawy i konserwacji.
Przeczytaj także: Projekty domów wiejskich na 6-10 akrów: 120 zdjęć, opis i wymagania | Najciekawsze pomysły
Rodzaje domowych kaktusów
W domu kaktusy zmieniają styl życia, a czasem nawet wygląd. Wynika to ze zdolności wszystkich sukulentów do przystosowania się do warunków środowiskowych. Najczęściej taka manifestacja może wystąpić niezauważalnie dla gospodarza, na przykład system korzeniowy zmniejsza się lub zmienia się tempo wzrostu kwiatu.
W niektórych przypadkach te zmiany stylu życia znajdują odzwierciedlenie w wyglądzie kaktusa. Z reguły nie prowadzi to do pogorszenia wyglądu kwiatów; czasami z powodu tych zmian ich klasyfikacja może być trudna.
Ariokarp
- Oryginalny kaktus z obniżonymi kolcami. Większość odmian ma spłaszczony kształt i trójkątne gałęzie od łodygi.
- Niepozorny wygląd rośliny rekompensują duże, piękne kwiaty lub kwiatostany, które pojawiają się na niej każdej wiosny.
- Posiada system korzeniowy, często mający duże pogrubienie, co należy wziąć pod uwagę przy wyborze doniczki dla tego zwierzaka. Czasami wielkość korzenia jest 4 razy większa od naziemnej części kwiatu.
- Kwitnienie następuje pod koniec jesieni i trwa kilka dni.
- Następnie na roślinie dojrzewają owoce zawierające wiele małych nasion. Nasiona Ariocarpus mają zdolność kiełkowania przez kilka lat.
Gymnocalycium
- Kuliste łodygi tej rośliny mogą mieć różne rozmiary, w zależności od odmiany.
- Są wśród nich także olbrzymy o średnicy do 30 cm, a także bardzo małe okazy, nie większe niż 2 cm.
- Charakterystyczną cechą tych kwiatów są nagie rurki kwiatowe, całkowicie pozbawione jakiejkolwiek włochatej osłony ochronnej.
- Roślina może zakwitnąć już w drugim roku życia. Kwitnienie jest długie, trwa prawie cały sezon. Odcienie są bardzo zróżnicowane - od białego do ciemnego fioletu.
- Niektóre rodzaje tych kwiatów są pozbawione chlorofilu w pędach, co sprawia, że ich kolorystyka jest bardzo oryginalna. Łodygi tych kaktusów mogą być żółte lub jaskrawoczerwone.
- Gymnocalycium są często szczepione na innych kaktusach, na przykład na niektórych odmianach astrofitów.
Cleistocactus
- Rośliny o długim cylindrycznym kształcie.
- Ich wysokość nawet w domu może dochodzić do 4 metrów, a grubość do 15 cm.
- Chociaż w zasadzie okazy hoduje się w doniczkach, które nie przekraczają 0,5 m wysokości.
- Roślina jest zawsze idealnie prosta, z około tuzinem niewyrażonych żeber.
- System korzeniowy jest bardzo rozwinięty, co należy wziąć pod uwagę przy uprawie.
- Charakterystyczną cechą tych roślin jest duża liczba cienkich kolców wyrastających z otoczek.
- Co więcej, kolce mogą być zarówno grube, jak i cienkie. Czasami, przy dużej liczbie miękkich kolców, kaktus wydaje się być pokryty rodzajem puchu.
astrofita
- Rośliny z łodygą z wyraźnymi żebrami.
- Ich liczba może sięgać nawet 10, choć zwykle zdarzają się osobniki z 5 „promieniem”.
- Łodyga ma mocną, prawie sztywną strukturę, dzięki czemu nie posiada kolców chroniących przed potencjalnymi drapieżnikami.
- Kwitnie przez 2 lata życia. Czas kwitnienia zależy od gatunku, jednak rzadko przekracza 3 dni.
- Kwiaty są przeważnie żółte lub czerwone.
- Prawie wszystkie astrofity rosną powoli, co jednak nie przeszkadza im wystarczająco szybko „eksploatować” wolnych obszarów, rozmnażając się zarówno wegetatywnie, jak i za pomocą nasion.
Mammillaria
- Kaktusy tego typu są niezwykle powszechne. Niektórzy botanicy uważają, że mammillaria jest nawet większa niż wszystkie opuncje.
- Główną różnicą w stosunku do innych kaktusów jest charakterystyczny kształt otoczek i ich duża liczba.
- Ponadto kwiaty w tych roślinach nie pojawiają się z otoczek, ale ze specjalnych zatok znajdujących się między nimi.
- Roślina wymaga dużo ciepła i światła do utrzymania.
- Jest to jeden z najbardziej wymagających kaktusów, jednak przy spełnieniu wszystkich warunków jego kwitnienie będzie jednym z najbogatszych w całej rodzinie.
- Mammillaria nie dopuszczają latem temperatur poniżej +15°C.
- Krytyczne dla nich są również dobowe wahania temperatury powyżej 8-11°C.
- Zimą rośliny są w stanie tolerować temperatury rzędu 10°C, jednak już w połowie marca roślina wymaga warunków „letnich”.
Lofofora
- Jest pejotlem lub pejotlem. Ten sam kaktus bogaty w meskalinę, którego używali w swoich praktykach przedstawiciele duchowieństwa cywilizacji Azteków i Majów.
- I choć jej uprawa jest prawnie zabroniona w większości krajów, w sieci jest dość duża liczba zdjęć tej rośliny, która wyraźnie nie jest uprawiana na wolności.
- Jest to stosunkowo niewielka roślina, do 9 cm średnicy, kulista lub cylindryczna, pozbawiona cierni.
- System korzeniowy jest dość rozwinięty, z niego powstaje wiele „dzieci” tego kaktusa.
- Na szczycie kaktusa pojawiają się kwiaty. Im jest starszy, tym więcej kwiatów.
- Czas kwitnienia to około miesiąca.
Cephalocereus
- Z łaciny tłumaczy się to jako „głowa starca”.Rośnie powoli, ale w warunkach naturalnych osiąga naprawdę gigantyczne rozmiary: odnotowano okazy do 15 m wysokości i do 0,5 m średnicy.
- Niesamowitą cechą tej rośliny jest jej teoretycznie nieograniczony wzrost w warunkach domowych.
- Jeśli nie podejmiesz działań, aby zatrzymać system korzeniowy, roślina jest w stanie urosnąć w domu do swoich naturalnych, naturalnych rozmiarów.
- Latem wymaga dobrego oświetlenia i wentylacji; podlewanie jest umiarkowane, nie więcej niż 1 raz na 10 dni.
- Zimą roślina wymaga spoczynku nienawadnianego z temperaturą około +5°C, co czasami może być problemem dla hodowcy kaktusów.
- Kwiaty tego kaktusa, choć są dość duże (do 10 cm średnicy), to jednak trudno nazwać je atrakcyjnymi ze względu na nieprzyjemny zapach, którym głowonoce w naturze przyciągają nietoperze.
Rhipsalis
- Jeden z niezwykłych przedstawicieli kaktusa. Należy do typu tropikalnego.
- Uprawiane w wiszących doniczkach lub umieszczane na wysokich zapasach.
- Od około trzech lat jest w stanie, rosnąc w dół, całkowicie ukryć podporę, na której się znajduje.
- Jest to epifit o niewielkich korzeniach, służący głównie do mocowania do podpory.
- Łodyga jest rozgałęziona, do 1,5 m długości, przy czym sto ich grubości nie przekracza 4-5 mm.
- Ma dużą liczbę otoczek, z których każdy tworzy kwiat.
- Zwykle wszystkie kwiaty, z wyjątkiem tych znajdujących się na stożku wzrostu, opadają, a te ostatnie mogą zakwitnąć w ciągu tygodnia.
- Po kwitnieniu wszystkie gałęzie ripsalis pokryte są jagodami w kształcie zbliżonym do dużych porzeczek.
Ripsalidopsis
- Tak zwany „kaktus wielkanocny” lub „dekabrysta”.
- Swoją nazwę zawdzięcza czasowi kwitnienia, nadchodzącemu w grudniu, bliżej katolickiego Bożego Narodzenia.
- Posiada wiele odmian i mieszańców, różniących się zarówno kształtem pędów, jak i odcieniem kwiatów.
- Jest to epifit o rekordowo krótkim okresie uśpienia, trwającym od października do listopada.
- Potem przychodzi czas aktywnego kwitnienia. Około miesiąca po kwitnieniu i dojrzewaniu owoców roślina wchodzi w fazę aktywnej wegetacji, trwającą do uśpienia.
- W tym czasie znacznie zwiększa swoją zieloną masę, dlatego przeszczep ripsalidopsis, zwłaszcza w pierwszych latach życia, jest zjawiskiem powszechnym.
- Wykonuje się je natychmiast po zakończeniu procesu kwitnienia; jednocześnie wybiera się pojemność doniczki, około 1,5 raza większą niż poprzednia.
Epifyllum
- Ten epifit ma około 20 odmian i od ponad 200 lat jest jednym z najbardziej lubianych przez wielu ogrodników leśnych kaktusów.
- Ma płaskie lub czworościennie spłaszczone pędy do 1 m długości.
- Kwiaty epiphyllum są duże, osiągają wraz z łodygą do 40 cm długości.
- Każda roślina może mieć kilkadziesiąt.
- Cechą uprawy tej rośliny jest jej dość długa odporność na suszę w warunkach naturalnych, ale nie należy poddawać jej takim testom w domu: im więcej wody otrzymuje roślina, tym więcej kwiatów może uformować.
- Warunki utrzymania epiphyllum są następujące: temperatura latem wynosi od 20 do 25 ° C.
- W okresie uśpienia - nie więcej niż 10-15 ° C. Podlewanie jest rzadkie, 1 raz na 2-3 tygodnie. W spoczynku konieczne jest całkowite wykluczenie podlewania.
- Do obfitego kwitnienia roślina potrzebuje opatrunku w postaci specjalnych nawozów na sukulenty lub kaktusy.
- Zwykle stosuje się je kilka razy w sezonie: co miesiąc, od czerwca do września, opatrunek górny przeprowadza się dwukrotnie.
- Przy odpowiedniej pielęgnacji i dostatecznym karmieniu roślina może kwitnąć dwa razy w sezonie: w maju i wrześniu.
- Czas kwitnienia to około 2 tygodnie.
Rebutia
- Kulisty kaktus pochodzący z Boliwii. Ma rozmiar około 8 cm.
- W warunkach utrzymywania jest bezpretensjonalny, choć wymaga obowiązkowej ekspozycji w spoczynku w temperaturze około + 5 ° C przez około 2-3 miesiące.
- Latem potrzebujesz jasnego oświetlenia z bezpośrednimi promieniami słońca.
- Jednocześnie kaktus jest w stanie wytrzymać temperatury do + 40 ° C.
- Świeże powietrze jest niezbędne, dlatego obecność przeciągów jest mile widziana.
- Ogólnie rzecz biorąc, latem lepiej wysadzać rośliny na balkonie lub wyjmować je w okresie letnim ogród gdzie jest wiatr. Wynika to z warunków, w jakich rebutia rośnie w swoim naturalnym środowisku: na półpustynnych wyżynach Boliwii.
- Roślinę należy podlewać w następujący sposób: wiosną i latem umiarkowanie raz na 1-2 tygodnie oraz jesienią (czas odpowiadający porze deszczowej w ojczyźnie rośliny) - obficie co 2-3 dni.
- Należy jednak uważać, aby gleba nie była mokra. Lepiej zadbać o to wcześniej, zapewniając roślinie wystarczający drenaż.
- Możliwe jest zastosowanie opatrunku pogłównego na początku lata w celu pobudzenia pierwszego kwitnienia, jednak jak pokazuje praktyka, rebutia w warunkach pielęgnacyjnych świetnie się czuje bez żadnych nawozów.
Cereus
- W naturze cereus jest gigantycznym kaktusem o wysokości do 20 metrów, który czasami żyje 200-300 lat.
- Jego nazwa oznacza „świecę”. Roślina w postaci karłowatej jest niezwykle powszechna. Doceniają go nie tylko hodowcy kwiatów, ale także projektanci.
- Cereus kwitnie w maju lub czerwcu. Kwitnie wyłącznie w nocy.
- Kwiaty są dość piękne - są to gigantyczne kwiatostany przypominające lilie, umieszczone po bokach pędów.
- Kwitnienie trwa tylko jeden dzień, ale wywołuje mistyczne wrażenie, któremu często towarzyszy przyjemny aromat.
- Wiele osób zaczyna cereus tylko po to, aby zobaczyć proces kwitnienia.
- Jak wszystkie kaktusy, w warunkach przetrzymywania kwitnienie przebiega bez problemów.
- Cereus wymaga dużo światła, ale nie lubi bezpośredniego światła słonecznego. Najlepiej umieścić go na zewnątrz pod koniec kwietnia i trzymać tam do września.
- Podlewanie - umiarkowane, woda powinna mieć temperaturę 3-5 ° C powyżej temperatury pokojowej.
- Hibernacja zimowa w cereus rozpoczyna się w grudniu i trwa 2 miesiące. W tej chwili lepiej w ogóle go nie podlewać.
notocactus
- Mają kształt kulisty lub cylindryczny. Mają kilkanaście różnych odmian, różniących się kształtem łodygi i jej grubością. Wszystkie gatunki mają powolne tempo wzrostu.
- Reżim temperaturowy rośliny: latem + 24-26 ° С, zimą - co najmniej + 10 ° С.
- Podlewanie raz w tygodniu, obfite. Jeśli łodyga rośliny zaczęła świecić, oznacza to, że brakuje jej wilgoci.
- Latem lepiej jest, aby roślina była na ulicy, a lepiej umieścić ją w półcieniu lub zablokować przed bezpośrednim działaniem promieni słonecznych.
- Kwitną od 2 do 3 miesięcy. Czas kwitnienia trwa od marca do lipca.
- Odcienie od jasnożółtego do fioletowego.
- Zwykle przy normalnej pielęgnacji kwitną w wieku 4 lat, po czym kwitną regularnie, o każdej porze roku. Rozmnażanie nasion jest możliwe.
Przeczytaj także: Mango: opis, sadzenie i uprawa z kamienia w domu, możliwe choroby (zdjęcia i wideo) + Recenzje pielęgnacja kaktusów
Jak wspomniano wcześniej, rośliny te wymagają niewielkiej lub żadnej opieki, ponieważ ich warunki życia są bardzo trudne, a kaktusy przystosowały się do przetrwania w nich. Nie oznacza to, że nie możesz w ogóle podążać za kaktusem, ani ignorować warunków jego utrzymania - nasz kłujący zwierzak i tak będzie musiał zapewnić pewne minimum udogodnień.
Mieszanki glebowe i doniczki na kaktusy.
Głównym wymaganiem dla podłoża, na którym będą hodowane kaktusy, jest duży rozmiar cząstek, z których się składa. Kaktusy potrzebują dopowietrzenia korzeni i swobodnej penetracji nawet minimalnych ilości wody z powierzchni, więc nie powinno być ku temu przeszkód.
Bardzo niestandardowe rozwiązanie
Ponadto osobliwość systemu korzeniowego, a właściwie całego metabolizmu kaktusów, jest taka, że rośliny te nie tolerują dużej ilości materii organicznej (a czasem po prostu związków azotu) w glebie. Nadmierne spożycie azotu powoduje zakłócenie wzrostu komórek roślinnych i może umrzeć w ciągu kilku dni.Azot jest oczywiście niezbędny dla kaktusów, ale jego ilość musi być ściśle ograniczona.
Przybliżony skład mieszanki do uprawy kaktusów przedstawia się następująco:
- Grunt z liści, z którego usunięto wszelkie cząstki drewna (gałęzie, patyki, duże trociny) - 4 części
- Gleba darniowo-gliniasta - 4 części
- Piasek gruboziarnisty, drobny żwir lub kamyki - 4 części
- Średnio tłuczony kamień, wióry ceglane, średnie kamyki - 1 część
- Węgiel drzewny - 1 część
Możesz użyć prostszej kompozycji:
- Ziemia darniowa - 2 części
- Piasek gruboziarnisty - 3 części
- Żwir mały - 1 część
Czasami do podłoża można dodać trochę nawozu. Do tego celu dobrze nadaje się superfosfat lub azotan potasu (łyżeczka na 2-2,5 litrowy garnek). Przy stosowaniu superfosfatu dodaje się również łyżeczkę węglanu wapnia.
Przybliżony widok podłoża dla kaktusów
Objętość doniczki, w której planuje się wyhodowanie kaktusa, musi dokładnie odpowiadać objętości wyprostowanego systemu korzeniowego kaktusa. Jeśli w doniczce jest zbyt dużo wolnego miejsca, kaktus nie będzie rósł, dopóki nie utworzy wystarczającego dla doniczki systemu korzeniowego. Przy niewielkiej ilości wolnego miejsca system korzeniowy kaktusa zacznie wymierać, co również negatywnie wpłynie na wzrost kłującego zwierzaka.
Należy rozumieć, że nie cała objętość doniczki zostanie wykorzystana na glebę. Około jednej czwartej dna doniczki zajmie drenaż (zazwyczaj wykonany z keramzytu lub dużego żwiru). A w górnej części doniczki będzie tak zwany proszek - warstwa drobnego żwiru lub kamyków, całkowicie zakrywająca glebę od góry.
Garnek z kaktusami, który używa proszku
Czasami jako proszek stosuje się zwykły piasek. Całkowita ilość drenażu i proszku w doniczce może zająć nawet połowę jego objętości.
Problemy z podlewaniem i opryskiwaniem
W zależności od naturalnych warunków życia kaktusa różnią się również warunki jego podlewania. Zasadniczo odnosi się to do ilości wody podawanej pod kaktus i częstotliwości podlewania. Parametry te zależą nie tyle od rodzaju kaktusa, ile od warunków klimatycznych w obszarze jego wzrostu.
Dzięki temu, że wiele kaktusów rośnie w podobnych warunkach naturalnych, w jednej doniczce można jednocześnie wyhodować kilka kaktusów różnych typów. Ponadto istnieją ogólne zasady, które mają zastosowanie do wszystkich roślin, niezależnie od warunków ich przetrzymywania czy „rodzimego” klimatu.
Wszystkie kaktusy wymagają podlewania wodą osiadłą (bez chloru i zanieczyszczeń), która ma temperaturę pokojową. Oczywiście do podlewania tych roślin najlepiej nadaje się woda ze stopu, ale niewiele osób ją zbierze.
Podlewanie kaktusa konewką
Kaktusy są podlewane w zwykły sposób, z góry lub za pomocą palety. Uważa się, że podlewanie tacą na kaktusy jest bardziej pożądane, ponieważ nie niszczy struktury gleby i nie uszkadza systemu korzeniowego. Jednak większość hodowców kaktusów woli podlewać z góry.
W takim przypadku często popełniany jest błąd, w wyniku którego na łodygę kaktusa dostaje się woda. Nie jest to do końca poprawne, ponieważ woda powinna dostać się do kaktusa tylko w postaci drobno rozproszonej zawiesiny w powietrzu. Dlatego podlewanie należy wykonywać kierując strumień wody nie na środek doniczki, ale na brzegi.
Kaktusy uwielbiają opryskiwać, ponieważ w warunkach naturalnych każdego ranka pokrywają je drobnymi kropelkami wilgoci, które spadają na nie w postaci rosy. W takim przypadku używany jest pistolet natryskowy, który może tworzyć najmniejsze krople wody. Temperatura rosy jest zwykle niższa niż temperatura powietrza, jednak w domu lepiej spryskać kaktusy ciepłą wodą, około 30-35 ° C.
Przeczytaj także: Szlumbergera to roślina epifityczna, której kwitnienie jest sprzeczne z wszelkimi kanonami natury. Cechy uprawy dekabrysty w domu (ponad 65 zdjęć i filmów) + recenzje
Przeszczep kaktusa
Przesadzanie kaktusów jest znacznie łatwiejsze niż przesadzanie jakichkolwiek innych roślin.Po pierwsze dlatego, że kaktusy są bardziej odporne, a po drugie, ponieważ podłoże ma dużą frakcję, system korzeniowy rośliny łatwiej się go pozbyć.
Trwa proces transferu
Przed przesadzeniem nie należy podlewać kaktusa przez co najmniej tydzień. W takim przypadku podłoże wystarczająco wyschnie, stanie się lżejsze i wyjęcie go z doniczki nie będzie stanowiło żadnego szczególnego problemu. Aby nie uszkodzić dłoni cierniami kaktusów, możesz używać różnych urządzeń - od rękawiczek po specjalnie wykonane taśmy.
Trzymanie kaktusa podczas przesadzania za pomocą domowych gąbek
- Zwykle podczas przesadzania wybiera się nową doniczkę o średnicy 2-3 cm większą niż poprzednia.
- Na dole układany jest drenaż i trochę nowego podłoża. Następnie kaktus jest instalowany w nowej doniczce i posypywany do poziomu szyjki korzeniowej.
- Niepożądane jest dalsze posypywanie, ponieważ łodyga nad korzeniem zanurzona w podłożu lub nawet w proszku może zacząć gnić.
- Pierwsze podlewanie po przeszczepie odbywa się nie wcześniej niż dwa dni później. Wskazane jest, aby nie wystawiać kaktusa na przeciągi przez pierwszy tydzień po przeszczepie.
WIDEO: Zasady opieki
Zasady opieki
Rodzaje i odmiany kaktusów domowych ze zdjęciami - nazwy, opisy, pielęgnacja
Bardzo dobry artykuł, pomógł nam określić rodzaj naszego kaktusa i zasady jego pielęgnacji
Dziękuję! Miło czytać takie komentarze :)
Dziękuję, podkreśliłem dla siebie wiele nowych i przydatnych informacji?