Każdy właściciel domu, prędzej czy później, twarze renowacja. A on, jak wiesz, zaczyna się od ścian. Im lepiej są przygotowane, tym lepszy będzie wynik końcowy.
Od ile kompetentnie otynkowany wszystkie wewnętrzne powierzchnie domu zależą od wszelkich dalszych prac - cały wygląd pomieszczenia bezpośrednio zależy od tego ważnego etapu budowy.
Jak umieścić beacony pod tynkiem to temat tego artykułu. Na pierwszy rzut oka nie ma tu nic skomplikowanego, ale nie jest to do końca prawda – nie można obejść się bez wiedzy i praktycznych umiejętności rozwijanych przez całe pokolenia zawodowych tynkarzy.
Zawartość:
Przeczytaj także: Projekty domów wiejskich na 6-10 akrów: 120 zdjęć, opis i wymagania | Najciekawsze pomysły
Część wstępna - latarnie gipsowe
Sprawdzenie pionowego poziomu ściany
Jeszcze do niedawna zdecydowana większość prac tynkarskich była wykonywana bez ścisłego przestrzegania przepisów technicznych, a dokładniej z ich minimalnymi wymaganiami. I to jest zrozumiałe, kraj przechodził kryzys mieszkaniowy - najważniejsze było zdobycie mieszkania, a nie poprawna geometria wewnętrznego przegrody.
Tak, a przy materiałach budowlanych było napięcie - tapety papierowe i tych brakowało. Ale czasy się zmieniły, wymagania nieco się zmieniły, z całkowitą nadwyżką materiałów budowlanych i wszyscy zaczęli mówić o jakości. Musiałem pamiętać i nauczyć się sprostać rosnącym wymaganiom budowlanym.
W związku z tym istnieją jasne instrukcje określone w głównych standardach budowniczego - SNiP.
SNiP 3.04.01-87
Zgodnie z tym przepisem na otynkowaną powierzchnię obowiązują wymagania dotyczące następujących punktów:
- grubość jednej warstwy tynku gipsowego
- wzmocnienie tynkowanej powierzchni
- maksymalna dopuszczalna wilgotność tynku
- tworzenie tynków sygnalizacyjnych w warunkach tworzenia ulepszonego i wysokiej jakości wykończenia
- wytrzymałość warstwy
- wprowadzono również pojęcie „naprawy o europejskiej jakości”
Jak widać z sytuacji, w celu poprawy i wysokiej jakości napraw wymagana jest instalacja lamp ostrzegawczych.
Przeczytaj także: Weranda dołączona do domu - powiększanie przestrzeni życiowej: projekty, wskazówki, jak tworzyć własne ręce (200 oryginalnych pomysłów na zdjęcia) Rodzaje sygnalizatorów gipsowych
Montaż łączników na latarni tynkowej
Latarnia stiukowa - jest to urządzenie zaprojektowane, aby pomóc w znalezieniu punktu odniesienia dla tworzenia poprawnych geometrycznie powierzchni z mieszanek zapraw cementowo-piaskowych i gipsowych. Ułatwiają i przyspieszają proces produkcji tynkowanych powierzchni, pozwalają na wysokiej jakości prace zarówno przez profesjonalnych tynkarzy, jak i budowniczych ogólnego przeznaczenia.
Klasyczne latarnie morskie to metalowy lub plastikowy profil w kształcie litery V, który jest mocowany do obrabianej powierzchni za pomocą specjalnych łączników lub mocowany do roztworu kleju lub tynku.
W produkcji robót dozwolone jest stosowanie latarni morskich z innych materiałów, na przykład drewna, a także ich formowanie bezpośrednio z mieszanki tynków za pomocą profili w kształcie litery V i T.
Tak więc lampy ostrzegawcze wyróżniają się materiałem produkcyjnym:
- metal, ocynkowane profile w kształcie litery V i T, różniące się między sobą wysokością półki latarni i długością profilu (2,7m., 3m. M 6m.)
Najpopularniejszy materiał eksploatacyjny do tynkowania ścian i sufitów. Jest stosunkowo lekki, łatwy w instalacji, ponieważ można go zainstalować na „płaskich ciastkach”, niedrogich (około 50 rubli za sztukę), sprzedawanych na prawie wszystkich rynkach budowlanych.
Wśród niedociągnięć można wyróżnić, że łatwo odkształca się podczas transportu, a co najważniejsze wymaga usunięcia z tynkowanej powierzchni, ponieważ jest podatny na rdzę.
Sygnalizatory metalowe gipsowe
- Plastikowy
Za cenę niewiele różnią się od metalowych „braci”. Do zalet tego materiału eksploatacyjnego należy brak pamięci mechanicznej, tj. jeśli go wygięcie, to i tak powróci do swojego pierwotnego stanu, a także, że nie podlega utlenianiu, tj. nie rdzewieje i może pozostać w warstwie tynku.
Ale podczas instalacji istnieją pewne różnice - produkty z tworzywa sztucznego nie mają sztywności metalu, dlatego nie nadają się do montażu na „ciastach”, ta lampa ostrzegawcza musi być przymocowana klejem na całej długości.
Jeśli nie zostanie to zaobserwowane, wymagany poziom nie zostanie utrzymany - ugina się pod ciężarem szpatułki, a jej sztywność nie wystarcza, aby powrócić na swoje miejsce. Powierzchnia nie będzie zgodna z normami SNiP.
Plastikowe lampy ostrzegawcze
- drewniany
Służą do tynkowania ścian drewnianych, ponieważ wygodnie jest je przymocować do jednorodnego materiału. W związku z tym nie produkuje się drewnianych lamp ostrzegawczych, stosuje się cienkie pręty o odpowiedniej wielkości. Ponadto nie wymagają usuwania z warstwy tynku po zakończeniu prac.
Oprócz tradycyjnych sposobów tworzenia punktów orientacyjnych istnieją alternatywne:
- Sygnalizatory strunowe - ciekawy i bardzo skuteczny sposób na stworzenie idealnie płaskich powierzchni. Służą do wyrównywania powierzchni, których długość przekracza 2,5 metra, w przeciwnym razie ta technika nie jest odpowiednia.
sygnalizatory strunowe
Zasada tej metody polega na tym, że dwa karabinki są przymocowane symetrycznie do siebie na powierzchni niwelowanej ściany od góry i od dołu, do którego przymocowany jest drut ocynkowany.
Dzięki śrubom w karabinkach ten ostatni jest rozciągnięty i tworzy orientacyjną prowadnicę. Następnie jest mocowany za pomocą gipsu lub kleju i służy jako niezawodna latarnia morska.
Zalety tego projektu są oczywiste - niska cena materiałów eksploatacyjnych (350 rubli za kg), szybkość instalacji lamp ostrzegawczych i nieznaczny ślad drutu po usunięciu go z tynku.
- Tworzenie latarni z tynku. W przypadkach, gdy nie było pod ręką ani jednej latarni, profesjonalni tynkarze zalecają samodzielne ich formowanie.
Powstawanie sygnalizatorów z mieszanki tynków
Sposobów i technologii jest wiele, ale mają jedną zasadę - tworzenie latarni morskiej z zaprawy tynkarskiej. Wzdłuż znacznika nakłada się pewną ilość zaprawy, dociska się do niej poziom, z reguły profil, ustawia się pion, nadmiar zaprawy usuwa się szpachelką, z reguły usuwa się profil lub poziom. Po zestaleniu latarnia jest gotowa.
Dość prosta i skuteczna metoda. Po zdobyciu umiejętności tworzenie punktów orientacyjnych w latarni morskiej nie zajmie dużo czasu, a także pomoże dużo zaoszczędzić na zakupionych materiałach eksploatacyjnych.
Łączniki do profili latarni morskich
Na zakończenie tego rozdziału należy wspomnieć, że w sprzedaży dostępne są specjalne mocowania do profili latarni: ucha, zatrzaski itp. Mocuje się je do ściany za pomocą gwoździ lub wkrętów samogwintujących, wkłada się w nie profil i, w zależności od systemu mocowania, mocuje się lub wygina na tym ostatnim.
Korzystanie z nich jest dość proste, ale prawie wszyscy profesjonalni tynkarze wolą umieszczać latarnię na zaprawie gipsowej lub cementowej.
Przeczytaj także: Lobelia: opis, sadzenie i pielęgnacja, kiedy należy wysiać, opis odmian (50 zdjęć i filmów) + Recenzje
Odsłaniamy beacony - instrukcje
Tynkowanie ścian latarni morskiej
Przed skonfigurowaniem beaconów musisz zdecydować, którego z powyższych typów lepiej użyć.
- Profile metalowe są uniwersalne. Wygodnie jest je montować na tzw.nie pokrywaj ich całkowicie klejem, ale utwórz trzy lub cztery podpory dla każdego profilu. Jest to wygodne i szybkie, zwłaszcza jeśli ściana ma mocno zaburzoną geometrię i występują duże spadki. W tym przypadku metalowy profil doskonale trzyma geometrię i nie wygina się podczas tynkowania, czego nie można powiedzieć o plastikowych latarniach morskich. W takich przypadkach lepiej ich nie używać.
- Analogi strun nadają się do wyrównywania zarówno stosunkowo płaskich powierzchni, a także ściany i sufity z dużymi różnicami. Drut naciągnięty jak sznurek ma wystarczającą sztywność i po mechanicznym działaniu na niego natychmiast wraca do poprzedniego położenia. Dwie lub trzy uformowane podpory (ciastka) na całej długości wystarczą aż nadto do wygodnej pracy
Należy zauważyć, że jeśli chcesz ustawić minimalną warstwę, wtedy pozwoli na to technologia sznurkowa, co znacznie zmniejszy zużycie suchego tynku. Jednak w małych pomieszczeniach ta metoda nie jest odpowiednia, tylko w obszarach o długości większej niż 2-2,5 metra.
- W przypadku małych powierzchni, na których musisz ustawić minimalną warstwę, możesz użyć domowej roboty beacon - aby uformować go z tynku, drobne wady i nierówności nie będą mu przeszkadzać. Należy jednak pamiętać, że minimalna wartość dla jednej warstwy to 3 mm. Korzystając z tej metody, możesz korzystać z metod z innych technologii, takich jak samogwintowanie.
Pierwsze kroki ze znacznikami
Tak wygląda prawie każda ściana
Nie ma ścisłych wymagań dotyczących tworzenia beaconów. Oznakowanie również wykonuje się według uznania pracownika - wtedy tynkowanie jest dla niego. Najważniejszą rzeczą, która jest brana pod uwagę przy znakowaniu i brana pod uwagę, jest długość reguły (długa i szeroka szpatułka).
Szerokość taśmy tynku, który jest ograniczony przez dwie prowadnice sygnalizacyjne, powinien być krótszy od długości linijki o około 20 cm - 10 cm w każdym kierunku, aby linijka mogła się przesuwać podczas wyrównywania tynku. Jeśli długość głównego narzędzia tynkarza wynosi 2 metry, to szerokość paska wynosi 1,8 metra, jeśli 2,5 m, to 2,3 m itd.
Zacznij znakować od krawędzi ściany. Cofając się o 10 cm, pierwszy pion rysuje się za pomocą poziomu budynku. Z niego, w odległości długości reguły minus 20 cm (patrz wyżej), powstaje następny pion i tak dalej. Podobne czynności wykonuje się do końca muru. Jeśli ostatni pas jest mniejszy, niech tak będzie. Najważniejsze, że ostatnia pionowa linia biegnie od krawędzi lub narożnika ściany w odległości 10 cm
Jest to podstawa, na której zostanie utworzony cały schemat sygnalizatorów i ich rozmieszczenie na poziomie.
Nie jest konieczne idealne ustawienie poziomu w pionie, dopuszczalne są drobne błędy, - w każdym razie nie doprowadzą do naruszenia prostopadłości ściany w stosunku do podłogi.
Dalej jest układ poziomy. Cofając się z poziomu podłogi o 5-10 cm, pokonaj dolną linię. Podobnie z górnego horyzontu. Pośrodku musisz również zrobić podobny znacznik - odległość od poziomu podłogi jest przyjmowana arbitralnie, mniej więcej pośrodku ściany.
Jest dostępny, aby pokazać, jak z grubsza jest ustawiony poziom
Przecięcia linii poziomej i pionowej będą stanowić węzły regulacji kontrolnej do ustawiania sygnalizatorów tynkarskich do poziomu.
W zależności od materiału ścian bierze się wiertło lub dziurkacz i na skrzyżowaniach wierci się otwory na kołki-gwoździe - dostosują one poziom profili, gdy zostaną przyklejone do kleju, te ostatnie będą na nich spoczywać (dotykać)
W przypadku wszystkich wywierconych otworów znajdujących się na krawędzi lub narożniku ściany, zduplikowane otwory należy wywiercić w odległości 2-3 cm. Tych. w prawo po prawej stronie ściany i w lewo po lewej stronie, - jest to konieczne do zamocowania sznurka, wzdłuż którego zostanie ustawiony poziom.
kołki są wstawiane ale śruby nie są zatkane, ale starannie skręcone
Czas dowiedzieć się, gdzie znajduje się to miejsce, gdzie ściana najbardziej wypełnia wnętrze pomieszczenia, w którym będą prowadzone prace tynkarskie.Będzie to punkt odniesienia do ustawienia całego poziomu - w tym miejscu gwóźdź-kołek jest skręcony maksymalnie
Jeśli takich miejsc jest więcej niż jedno, należy je wszystkie wziąć pod uwagę.
Następnie poziom jest ustalany wzdłuż krawędzi. W tym celu do łbów wkręcanych gwoździ do kołków przymocowany jest poziom budowlany, a poprzez skręcanie i wypompowywanie śrub uzyskuje się ścisły pion
Po ustawieniu pionowego poziomu wzdłuż krawędzi ściany zaczynają dopasowywać pozostałe (wewnątrz) prowadnice
Do wkrętów samogwintujących dla których wywiercono dodatkowe otwory wzdłuż krawędzi ściany, sznurowanie jest wiązane i ciągnięte. Sznur nakłada się na czapki najbliższych gwoździ dwustronnych. Osiągają to, co następuje: do skrajnych śrub przywiązuje się sznurek, który leży na czepkach sąsiednich śrub, a wszystkie inne śruby (które są w środku) powinny lekko dotykać sznurowania ich czapkami.
Na kleju lub tynku - nieważne
Wstępna regulacja sygnalizatorów została zakończona. Teraz trzeba je przymocować do ściany. Zrobimy to za pomocą roztworu gipsowego.
Tynk nakłada się na miejsca, w których będą znajdować się lampy ostrzegawcze. Profil jest przymocowany i wciśnięty w mieszankę tynku. Te ostatnie powinny stać ściśle na kołpakach-gwoździach - będzie to gwarancją prawidłowego montażu. Nadmiar roztworu usuwa się szpatułką.
Podobną operację przeprowadza się wymaganą liczbę razy. Po wyschnięciu roztworu możesz rozpocząć tynkowanie powierzchni ściany.
Przeczytaj także: Jak zrobić patio w kraju własnymi rękami: różnorodne opcje projektowania, dekoracji i aranżacji (ponad 85 pomysłów na zdjęcia i wideo) Wniosek
Najważniejsze jest zrozumienie zasady znajdowania pionu
Istnieje wiele technologii montażu lamp ostrzegawczych, - Aby uzyskać kompetentną instalację, nie musisz ściśle przestrzegać jednego lub drugiego zalecenia.
Na przykład można przytoczyć fakt, że wiele punktów orientacyjnych profilu wyznacza nie pionowo, ale poziomo. Dlaczego tak się dzieje, wynika z poniższego filmu, w którym wykorzystywana jest technologia strun.
WIDEO: Nowa tajna metoda szybkiego instalowania sygnalizatorów własnymi rękami. Tynk na latarnie smyczkowe
Nowa tajna metoda szybkiego instalowania sygnalizatorów własnymi rękami. Tynk na latarnie smyczkowe
Jak umieścić beacony pod tynkiem: podstawowe zasady dla początkujących | (Zdjęcia i wideo)
