Gruszka: opis 24 najlepszych odmian wraz ze zdjęciami i recenzjami ogrodników

Za niego musimy podziękować hodowcy Siergiejowi Czyżowowi. To on stworzył to niskie drzewo o soczystych i miękkich owocach. Korona ma szary odcień i łatwo się formuje.

Liście są ciemnozielone, a płatki kwiatostanów ciemnobiałe. Same kwiatostany są nadgarstkowe i składają się z 5-6 kwiatów. Podczas kwitnienia w pobliżu rośliny można wyczuć bogaty, miodowy aromat jej kwiatów.

Jedyną wadą tej pamięci o Żegalowie jest to, że bez rosnącego w pobliżu drzewa zapylającego jajniki nie powstaną. Warunki pogodowe towarzyszące okresowi kwitnienia mają bezpośredni wpływ na plon. Zbiory są we wrześniu.

Średnia masa owoców to 130 g. Owoce tej odmiany zaleca się spożywać po kilkudniowym dojrzewaniu w chłodnym miejscu.

Ta odmiana pochodzi z Wielkiej Brytanii. Pojawił się w XIX wieku i bardzo szybko stał się popularny. Odmiana ta jest popularna na całym świecie i jest często wykorzystywana do produkcji komercyjnej.

Korona ma kształt piramidy i jest dość gęsta. Na podkładce może dorastać do 8 m wysokości, a przy szczepieniu na drzewku bonsai do 4 m. Średnia masa owocu to 130 g.

Smak jest przyjemny, a kolor owocu żółtozielony. Owoce mają charakterystyczne dla odmiany szorstkie brązowe plamki. Owoce są jesienią, zbiory rozpoczynają się pod koniec września.

Odmiana powstała w Akademii Rolniczej im. K.A. Timiryazev. Został przeniesiony do ICG w 1997 roku i do dziś cieszy się dużym zainteresowaniem.Sama roślina jest średniej wielkości, ma umiarkowanie gęstą zaokrągloną koronę.

Średnia masa owoców to 110 g. Mają asymetryczny kształt gruszki. Gruszki mają barwę żółtą, a 1/3 całego owocu ma tzw. szkarłatny rumieniec. Owoce są słodko-kwaśne w smaku, a sam miąższ jest bardzo miękki i delikatny.

Możesz zacząć zbierać od września. Jeśli owoce pozostaną na drzewie, bardzo szybko przejrzewają, ale jeśli je zbierzesz i przechowasz w lodówce, możesz jeść gruszki do końca września.

Odmiana bardzo plenna, a pierwsze owocowanie następuje już w 3-4 roku życia.

Odmiana pojawiła się wkrótce po wojnie, w 1949 roku. Wtedy ważne było, aby ludzie stworzyli drzewo, które toleruje wszelkie kaprysy natury i wysokie plony. Nazwa gruszki była na cześć jej twórców Jakowlewa, ojca i syna.

Samo drzewo jest bardzo duże i bardzo szybko rośnie. Jego wysokość może sięgać 15 m. Korona dorosłej rośliny stopniowo zaczyna pochylać się ku ziemi.

Liście są małe z ostrą końcówką. Średnia waga jednego owocu to 150 g, ale czasami jedna gruszka może ważyć nawet do 250 g. Gruszka ma kształt okrągły z małym wydłużonym końcem.

Już dojrzałe owoce pozostają zielone, w niektórych przypadkach z żółtawym odcieniem. Po zbiorach wskazane jest odstawienie owoców na kilka dni. Kiedy całkowicie żółkną, można je spożywać.

Miąższ gęsty, mięsisty. Smak owoców jest bardzo miękki i delikatny, ale zapach jako taki nie jest wyczuwalny. Gruszki tej odmiany mają długi okres przydatności do spożycia.

Po zebraniu ich pod koniec sierpnia plony można przechowywać do listopada. Po raz pierwszy owocuje w 5 roku życia.

Neporozhny G.D. jest uważany za twórcę tej odmiany. A Ulyanishcheva A.M. Samo drzewo jest średniej wielkości, korona jest bardzo szeroka i ma kształt piramidy. Odmiana ta ma słabą zdolność tworzenia pędów.

Liście są jajowate, mają jasnozielony odcień i błyszczącą powierzchnię. Kwiatostan składa się z 8-9 małych kwiatów o białych płatkach. Ta odmiana zaczyna kwitnąć przed wszystkimi innymi gruszkami.

Masa jednego owocu może osiągnąć 180 g. Ich kształt jest w większości okrągły. Są równe, gładkie, żółtozielone.

Owoce charakteryzują się marmurkowym, pomarańczowo-skrajnym rumieńcem, stąd nazwa. Owoc smakuje bardzo słodko i po prostu rozpływa się w ustach. Miąższ owoców jest kremowy, ma silny aromat i jest bardzo soczysty.

Sama nazwa „Księżna”, przetłumaczona na język rosyjski, oznacza „księżna”. Ta odmiana pochodzi z Anglii, a jej twórcą jest znany hodowca Wheeler. Odmiana ta jest uprawiana w wielu krajach i uważana jest za najlepszą spośród innych odmian gruszek.

Samo drzewo ma standardowe cechy gruszki: szeroką piramidalną koronę, białe kwiaty i wysokość dorosłej rośliny do 20 m. Ale same owoce Duchesse bardzo różnią się od innych odmian: miąższ ma czasami bogaty żółty kolor z różowawym odcieniem.

Miąższ gruszek jest bardzo soczysty, o delikatnym smaku, pozostawia słodki posmak. Ponadto odmianę tę można podzielić na kilka pododmian.

Najbardziej znane z nich to:

• Księżna Lato: Dojrzewa w sierpniu, owoce podłużne z szeroką główką, skórka cienka, ma silny aromat miodu.
• Księżna Zima: Owoce rosną w formie beczki, dojrzewają w październiku. Aromat owocu jest kwiatowy, a skórka dość gęsta.

Został wyhodowany w Moskiewskiej Akademii Rolniczej im. K. A. Timiryazeva. Jego twórcą jest hodowca S. T. Chizhov i S. P. Potapov. Drzewo tej odmiany jest dość małe w porównaniu do innych gruszek - tylko 3 m wysokości.

Początkowo, dopóki drzewo nie zacznie owocować, tworzy się korona w kształcie lejka, następnie przybiera formę stożka. Zbiory zaczynają się w połowie sierpnia. Owoce ważą średnio do 110 g.

Ich powierzchnia jest gładka, skórka gruszek cienka, mają jasnożółty kolor, a strona, którą muskało słońce podczas dojrzewania, pokryta jest rumianym odcieniem. Sam miąższ jest zwykle kremowy lub biały. Jest praktycznie bezwonny i ma słodko-kwaśny smak.

Punkty podskórne na gruszce są prawie niewidoczne. Owoce tego drzewa są atrakcyjne wizualnie i idealnie nadają się do sprzedaży.

Za tę odmianę możesz również podziękować Moskiewskiej Akademii Rolniczej im. K. A. Timiryazeva. W jego tworzeniu uczestniczyli hodowcy S.P. Potapov i S.T. Chizhov. Wielkość samego drzewa jest średnia - 1,5-2,5 m wysokości.

Korona jest wąska, liście średniej gęstości. Kiedy zaczyna się owocnikowanie, korona zmienia kształt na piramidalny. Kolor kory jest ciemnoszary. Owoce mają kształt gruszki, a ich waga może sięgać 180 g.

Skórka matowa bardzo cienka, żółtozielona. Gruszki charakteryzują się różową plamką po stronie, w którą uderzyło słońce. Miąższ biały, czasem żółtawy.

Czyżowka charakteryzuje się przyjemnym aromatem, słodko-kwaśnym smakiem. Owocowanie rozpoczyna się od 3-4 lat życia rośliny.

Odmiana ta pojawiła się w Ameryce w 1860 roku w wyniku prac T. Clappa. Drzewa są bardzo wysokie, ale ich wysokość można regulować. Zadbane drzewa osiągają średnio 6 m wysokości.

Rośnie i rozwija się bardzo szybko. Korona zaokrąglona, ​​średniej gęstości. Na drzewie powstaje 5-6 kwiatostanów, wszystkie duże z białymi płatkami.

Owoce tej odmiany mają kształt jajka, a ich masa może dochodzić do 230 g. Duże owoce najczęściej obserwuje się na młodym drzewie. Gruszki tej odmiany mają małe podskórne punkciki, a dojrzały owoc jest żółty.

Jeśli słońce dobrze oświetla owoce, tworzy się na nich rumieniec. Odmiana ta charakteryzuje się małymi plamkami, ale nie pojawiają się one na wszystkich owocach. Gruszki są bardzo słodkie i smaczne, oceniając je w 5-stopniowej skali, zasługują na 4,8 punktu.

Za twórcę tej odmiany uważany jest hodowca S.P. Jakowlew z Ogólnorosyjskiego Instytutu Badawczego Genetyki i Doboru Roślin Owocowych. Drzewka są niskie do 3 m. Odmiana ta rośnie i rozwija się bardzo szybko, ale z tego powodu nowe pędy trzeba regularnie przycinać.

Pojawia się na nim 7-10 kwiatostanów, kwiaty są małe, białe z wydłużonymi płatkami. Masa owocu może osiągnąć 150 g. Już dojrzałe owoce mają żółto-zielony kolor.

Skórka jest gładka, a miąższ owocu biały, soczysty i bardzo smaczny. Po spożyciu w ustach pozostaje słodki posmak, a podczas jedzenia wyczuwalna jest wyczuwalna kwaskowatość.

Pojawił się w 1959 roku dzięki staraniom hodowcy P. N. Jakowlewa. Wielkość rośliny jest średnia. Jego korona jest bardzo gęsta, ma kształt piramidy.

Kwiatostany są zbierane w 4-6 kawałkach. Pylniki znajdują się nad znamieniem, a płatki są białe. Drzewo jest bardzo wydajne, średnio w ciągu jednego roku można zebrać 60-70 kg z gruszki. zbiorów, ale w szczególnie owocnym okresie liczba ta może wzrosnąć do 100 kg.

Owoce dojrzewają w połowie sierpnia, ale można je zbierać do połowy września. Severyanka świetnie nadaje się do uprawy w regionach północnych, ponieważ ma dobrą mrozoodporność. Same owoce mogą ważyć do 100 g.

W przypadku gruszek ten rozmiar jest bardzo mały, ale owoce mają doskonałe właściwości smakowe. Miąższ ma bardzo soczysty, słodko-kremowy kolor.

Wysokość drzewa sięga 5 m wysokości. Na młodym drzewie korona jest gruba i rozłożysta, ale z czasem zaczyna się rozciągać i przypomina piramidę. Owoce są dość duże, osiągają wagę do 200g.

Owoce bardzo nierówne, kolor owoców bursztynowy z pięknym rumieńcem. Miąższ biały, tłusty i jędrny. Smak gruszek jest słodko-kwaśny, pozostawiając przyjemny piżmowy posmak. Ta odmiana jest uważana za deserową.

Za tę odmianę możemy podziękować hodowcom S.P. Potapov i S.T. Chizhov. Srednerosloe z bardzo gęstą koroną. W okresie kwitnienia drzewo pokryte jest dużymi białymi kwiatami.

Gruszki są zielonożółte, średniej wielkości, waga owoców może osiągnąć 110-130 g. Powierzchnia jest gładka, lekko wyboista. Kiedy gruszki są dojrzałe, stają się jasnożółte i różowawe.

Miąższ owoców tej odmiany jest biały, gęsty i mięsisty. smak gruszek jest słodko-kwaśny. Owoce mają wyraźny przyjemny aromat.

Odmiana jesienno-letnia. Samo drzewo jest średniej wielkości, kształt korony jest piramidalny, czasem zaokrąglony. Owoce średniej wielkości, maksymalna masa do 180 g. Gruszkowate, lekko wydłużone.

Zbiór można rozpocząć, gdy owoc jest jeszcze zielony. Z biegiem czasu owoce zmieniają kolor na żółty, następnie nadają się do spożycia. Biały, bardzo soczysty miąższ typu oleistego o słodko-kwaśnym smaku.

Odmiana ta została wyhodowana w Krymskiej Stacji Doświadczalnej w 1962 roku. Brali w tym udział hodowcy: R. D. Babina, A. F. Mileshko, V. A. Yakimov. Gruszka dojrzewa późną jesienią.

Drzewo również zaczyna kwitnąć w późniejszym terminie. Plon Maryi jest wysoki, zaczyna przynosić owoce przez 4 lata. Korona jest rzadka, zwarta. Owoce gruszek są bardzo duże, ich waga może dochodzić do 260 g.

Kształt gruszki jest podłużny, gruszkowaty, skórka gładka. Kolor skórki złotożółty, rumieniec jaskrawoczerwony, także charakterystyczna cecha owoców Maryi. Kolejną różnicą między gruszkami Marii jest dużo szarozielonych plamek żył.

Miąższ jest kremowy, ma przyjemny słodko-kwaśny smak, jest bardzo soczysty i po prostu rozpływa się w ustach.

Rośliny tej odmiany są dość zwarte, o zaokrąglonym kształcie. Owoce średniej wielkości, ich waga sięga 140-200 g. Kształt owocu jest stożkowaty, gładki.

Skórka gruszek jest tłusta, z nalotem, średniej grubości. Dojrzały owoc jest zielony z czerwonym odcieniem. Owoce nadają się do spożycia, gdy nabierają jasnożółtego odcienia, ale większość owoców ma brązowo-czerwony kolor.

Miąższ owoców tej odmiany ma kremowy kolor z wyraźnym kremowym kolorem. Jego smak jest słodko-kwaśny, wyraźnie wyczuwalna jest ziarnistość gruszki.

Odmiana ta pojawiła się w 1998 roku w wyniku pracy hodowcy P.P. Kostyka, AI Tereshchenkova i L.V. Khachetlova. Roślina jest uważana za szybko rosnącą, ale jej korona jest rzadka i ma kształt piramidy. Kwiaty są dość duże z solidną krawędzią płatków.

Owoce są dość duże, ich waga może dochodzić do 350 g. Owoc w kształcie rombu, biały z soczystym miąższem. Smak gruszek jest słodko-kwaśny.

Średnie rozmiary. Korona jest szeroka, ma kształt piramidy, gałęzie drzewa zwisają. Owoce są duże, średnio 170 g, ale zdarza się, że waga owocu dochodzi do 250 g.

Skórka rośliny jest żółtozielona, ​​gładka, czasem ma czerwonawy rumieniec. Miąższ gruszek jest biały, czasem kremowy. Gruszki są bardzo soczyste i słodkie, drobnoziarniste, gęste.

Zaletą tej odmiany jest to, że owoce nie kruszą się, nawet te dojrzałe. Drzewo zaczyna owocować w wieku 4 lat, ale pierwsze gruszki można zobaczyć na gałęziach już w 2-3 roku życia. Odmiana bardzo plenna, średnio rocznie zbiera się 95 kg.

W roku zbiorów liczba ta może wzrosnąć do 150 kg.

Odmiana pochodzi z Francji, ale często spotykana jest w Hiszpanii i we Włoszech. W tych krajach roślina jest najczęściej uprawiana do celów przemysłowych. Zalecamy uprawę tej odmiany w ciepłych regionach, ale gruszka normalnie toleruje również łagodne mrozy.

Roślina dorasta do średniej wielkości, tylko 3-5 m wysokości. Korona jest bardzo szeroka, bujna i ma kształt piramidy. Abbot jest przeznaczony do długotrwałego przechowywania, dlatego zbiera się go 1,5 - 2 tygodnie przed pełnym dojrzewaniem, a Abbot w pełni dojrzewa w połowie września.

Drzewo zaczyna owocować w wieku 4 lat, ale maksymalny plon gruszek przypada na 7-8 rok. Chociaż drzewo nie wymaga zapylenia, ogrodnicy odnotowują wysokie plony w obecności zapylacza. Owoce są dość duże, średnio 250 g, ale czasami zdarzają się prawdziwe „giganty” o wadze do 400 g.

Kolor dojrzałych owoców jest zielonkawożółty, a po słonecznej stronie gruszki nabierają różowego rumieńca. Są bardzo soczyste, o wyraźnym aromacie, miąższ jest biały lub kremowy. Niektórzy zauważają w owocach subtelne nuty kwaskowatości, która nadaje gruszce wyjątkową skórkę.

Drzewo jest niskie, jego korona ma zaokrąglony kształt o średniej gęstości, a liście mają bogate zielone liście. Gruszka wcześnie rośnie, pierwszy zbiór, wystarczająco duży, można zebrać już 4-5 lat po posadzeniu. W szóstym roku jeden zbiór wyniesie co najmniej 20 kg.

W takim przypadku korona pozostanie schludna i niewielka. Odmiana ta dobrze znosi mróz, dzięki czemu można zbierać po pierwszych przymrozkach. Odmiana nie jest wybredna, może być uprawiana zarówno przez profesjonalnych ogrodników, jak i początkujących w tej branży.

Same owoce są dość duże, ich waga może sięgać 200 g. Ponadto mają doskonałe właściwości smakowe i przyjemny aromat. Owoce mają charakterystyczny złoty kolor, czasem szarożółty.

Owoce mają delikatny rumieniec. Miąższ jest soczysty, bardzo słodki, kremowy.

Odmiana została wyhodowana w Białoruskim Instytucie Sadownictwa. Jest uważany za dzieło hodowcy M. G. Myalika, O. A. Yakimovicha i G. A. Alekseevny. Odmiana dość młoda, w Państwowym Testie Odmianowym pojawia się od 2005 roku.

Tyle, że Maria uważana jest za odmianę późną, zaczyna owocować w październiku.Dla odmiany istotny jest dobry plon, a silne mrozy nie przeszkadzają w tym, plon i jakość owoców nie zmieniają się od tego. Owoce średniej wielkości - do 180g.

Rzadko, ale zdarzają się gruszki ważące 230 g. Kształt owocu zgrabny, gruszkowaty, skórka cienka bez wad. Chociaż roślina jest samopłodna, posadzona w pobliżu zapylacz może zwiększyć plon gruszki. Miąższ ma czerwonawy odcień, średnią gęstość.

Owoce mają bardzo dobre cechy smakowe: gruszki są słodkie, z nutą kwaskowatości, bardzo soczyste.

Wysokość drzewa może dochodzić do 5 metrów wysokości. Korona jest bardzo obszerna, okrągła. Kwiaty rośliny są duże, bogato białe.

Gruszka tej odmiany również wcześnie zaczyna owocować, 3-4 lata po posadzeniu. Owoce rośliny są średniej wielkości, ważą zaledwie 100-120 g. Skórka rośliny jest szorstka, brązowa i bardzo sucha.

Kształt owocu prawidłowy, symetryczny. Na gruszkach widoczne są podskórne kropki w kolorze jasnobrązowym. Owoc jest czas na zerwanie, zielony, a rumieniec na nim jest ciemnoczerwony.

Przed jedzeniem musisz poczekać, aż gruszki dojrzeją. Pomarańczowy kolor i malinowa beczka gruszki powie, że można ją jeść. Smak jest bardzo bogaty, słodki, lekko oleisty.

Miąższ ma przyjemny aromat i jest bardzo soczysty.

Wielkość drzewa jest średnia, roślina może osiągnąć wysokość do 5 m. Pierwsze 8 lat jest zbierane najobficiej. Owoce są również średniej wielkości, średnia waga to 120-150 g.

Ale przy odpowiedniej pielęgnacji waga jednej gruszki może wynosić 250-300 g. Skórka na owocu jest gęsta, ale cienka o szorstkiej powierzchni. Dojrzała gruszka ma złocistożółty kolor, ale należy zbierać ją wcześniej, gdy owoce są jeszcze zielonkawe.

Ze wszystkich znanych odmian Forest Beauty najlepiej znosi mróz. Z łatwością wytrzymuje temperatury do -50.

Druga nazwa tej odmiany to Daughter Excellent. Aby go stworzyć skrzyżowano odmiany Venus i Forest Beauty. Samo drzewo jest średniej wielkości, osiągając maksymalnie 4 m wysokości.

Średnia masa owoców to 140-180 g. Są symetryczne i gruszkowate. Miąższ gruszki ma mleczny kolor, jest bardzo soczysty i delikatny w smaku.