Eschsholzia to roślina z rodziny maków, której ojczyzną jest zachodnie wybrzeże Ameryki Północnej. Swoją nazwę otrzymał na cześć rosyjskiego podróżnika pochodzenia niemieckiego, Johanna von Eschsholza, który na początku XIX wieku badał wybrzeże Kalifornii. Eschsholz nie był pierwszą osobą, która odkryła tę roślinę, jednak to on był w stanie uprawiać ją w obcej mu strefie klimatycznej.
Roślina ma atrakcyjny wygląd, a niektóre jej odmiany mają nie tylko piękne kwiaty, ale także liście. Uprawa escholcia z nasion w klimacie umiarkowanym jest dość prosta i może odbywać się przy minimalnym udziale hodowcy. Dla ułatwienia pielęgnacji często nazywany jest kwiatem dla leniwych.
Przeczytaj także: Alyssum: gatunki i odmiany roślin, wysiew nasion w otwartym terenie i dbanie o tęczowy dywan na stronie (130 zdjęć) + Recenzje
opis rośliny
Liście Eschscholzia są podobne do liści piołunu, więc roślina ma inną nazwę - piołun; w domu ten kwiat nazywa się mak kalifornijski. Roślina obficie kwitnie przez całe lato. Jej kompaktowe krzewy są przeznaczone do wypełniania dużych pustych przestrzeni na otwartych, nasłonecznionych terenach.
Pomimo tego, że kwiaty stosunkowo szybko więdną, są stale zastępowane nowymi.. Bezpretensjonalność rośliny pozwala uprawiać ją niemal wszędzie tam, gdzie jest dużo światła słonecznego.
Eschscholzia z małymi liśćmi
Eschsholtzia to rośliny z rodzaju o tej samej nazwie, który obejmuje kilkanaście gatunków. Wśród nich są zarówno jednoroczne, jak i byliny. Tradycyjnie wszystkie rodzaje escholci są uprawiane w naszym klimacie jako rośliny jednoroczne. Wynika to z faktu, że ich obfite kwitnienie następuje w pierwszym roku życia. W przyszłości roślina zmienia lata, kiedy kwitnienie jest obfite, a kiedy jest skąpe, nie zawsze jest to wygodne dla hodowców kwiatów. Ponadto często nie ma sensu zakrywać escholcia na zimę: młode rośliny wyhodowane z nasion z reguły dają obfitsze kwitnienie niż matka. Ponadto escholcia ma niską mrozoodporność i z dużym prawdopodobieństwem roślina może nie przetrwać nawet łagodnej zimy.
Charakterystyczną cechą roślin są głęboko rozcięte liście i jasny (najczęściej pomarańczowy) odcień ich płatków. Roślina posiada dużą ilość cienkich pędów wyrastających ze środka krzewu. Ich długość może wynosić od 10 do 40 cm, w zależności od gatunku i odmiany. Długość liści jest nieco mniejsza, ponadto ogonek liściowy stanowi większą długość liścia - wygląda jak łodyga, ale jest nieco cieńszy.
Kwiaty rośliny nie są zbierane w kwiatostany, ale są pojedyncze. Na jednej łodydze kwiat pojawia się tylko w jednym miejscu - na stożku wzrostu. System korzeniowy rośliny to wyraźny pręt, głęboko wnikający w glebę. Związany z warunkami, w jakich roślina musiała przetrwać w swoim naturalnym środowisku. Suchy klimat oznacza, że korzenie wnikają głębiej w ziemię, aby „dosięgnąć” życiodajnej wilgoci.
Kwiaty Eschscholzia mogą mieć średnicę od 1,5 do 8 cm. Kwiaty otwierają się tylko w słoneczny dzień, zwykle od 10:00 do 16:00. Przez resztę czasu są w połowie zamknięte.Czasami płatki są składane w rodzaj rurek. Ponadto otwieranie kwiatów nie występuje w deszczowe lub pochmurne dni. Czas kwitnienia wynosi od 3 do 5 dni, jednak ze względu na ogromną liczbę kwiatów powstaje złudzenie, że rabata, na której rośnie escholcia, pozostała niezmieniona.
Pola escholcia
Roślina zaczyna owocować w lipiec. Pierwsze pudełka powstają już w maju, ale dojrzewanie płodu trwa około miesiąca. Następnie jego nasiona są zbierane do dalszej uprawy lub pozostawiane na kwiatku do późniejszego samosiewu. Czasami liczba łodyg ze strąkami nasiennymi jest tak duża, że hodowcy kwiatów są po prostu zmuszeni je usuwać, aby nie zepsuć wyglądu klombu.
Przeczytaj także: Mieczyk: opis, klasyfikacja odmian, sadzenie na otwartym terenie i pielęgnacja (90 zdjęć i wideo) + Recenzje pielęgnacja roślin
Warunki uprawy
Idealnym miejscem do uprawy rośliny są otwarte, nasłonecznione obszary w bezpośrednim świetle słonecznym. Roślina musi znajdować się na świetle przez co najmniej 8 godzin dziennie, tylko wtedy gwarantowana będzie ciągła odnowa jej kwiatów. Dopuszczalny jest półcień, ale kwitnienie będzie nieco mniej obfite. W cieniu roślina czuje się bardzo źle: można osiągnąć kwitnienie, ale nie trzeba mówić o ciągłym dywanie kwiatów.
Roślinę można umieścić w niemal każdym nasłonecznionym miejscu.
Na escholzia najlepiej nadają się południowe zbocza obszarów, na których nie ma dużych roślin i krzewów. W przypadku sadzenia na rabatach kwiatowych konieczne jest posiadanie wyższych roślin po północnej stronie escholzii. Roślina nie potrzebuje ochrony przed wiatrem.
Gleba dla rośliny może mieć dowolną żyzność i skład. Wiele gatunków escholzia rośnie na bardzo kamienistych glebach i jest do tego dobrze przystosowanych. Roślinę można uprawiać również na glebach piaszczystych. Ale na ciężkich glebach gliniastych roślina czuje się niekomfortowo. Najlepiej zrobić lekką i luźną glebę pod escholcia, najlepiej bez stojącej wody. Dlatego też, jeśli strona ma dobry drenaż, to tylko plus dla uprawy escholcia.
Jeśli chodzi o kwasowość gleby, istnieje również pewne zalecenie: powinna być obojętna lub lekko kwaśna. Jeśli gleba jest zbyt kwaśna, należy ją wapnować, aby wyrównać pH do wartości dopuszczalnych dla escholzia (pH od 6,2 do 7,0). Na glebach umiarkowanie kwaśnych konieczne jest dodanie popiołu drzewnego (0,5 kg na 1 m2) do podłoża, na którym zostanie zasadzona roślina, o silnie kwaśnym odczynie - wapno.
W przypadku escholzii susza jest znacznie mniejszym problemem niż nasiąkanie wodą. Dlatego podlewanie powinno być minimalne. W najbardziej idealnym przypadku roślina powinna mieć wystarczającą ilość naturalnego podlewania.
Działania opiekuńcze
Glebę wokół krzewów escholcia należy regularnie spulchniać i od czasu do czasu karmić. Rozluźnienie następuje natychmiast po podlaniu na głębokość około 5 cm w odległości 15-20 cm od krzaka. Nie powinno być pielenia chwastów, pagórków, czy jakoś „ingerowania w jego życie”. W odpowiednich warunkach oświetleniowych i składzie gleby roślina doskonale zadba o siebie.
Konieczne jest regularne spulchnianie gleby wokół escholzi
Karmienie powinno odbywać się tylko kilka razy w sezonie. Zwykle są produkowane dwa razy: na tydzień przed kwitnieniem i około miesiąc po zawiązaniu pierwszych kwiatów. Aby zapewnić bardziej bujne kwitnienie, roślinę należy nakarmić w połowie lub pod koniec maja złożonym nawozem mineralnym do kwiatów, który zawiera wszystkie niezbędne substancje: azot, fosfor i potas. Ponadto powinien zawierać pierwiastki śladowe – związki żelaza i manganu. Tak złożony nawóz można kupić w każdej kwiaciarni.
Pierwsze karmienie odbywa się w zalecanej dawce. Drugie i ewentualne kolejne są przygotowywane w połowie dawki. Opatrunek wierzchni należy łączyć z podlewaniem, natomiast nakłada się go po podlaniu na rozluźnioną glebę. Nawóz powinien być dokładnie rozpuszczony w wodzie, a jego krople nie powinny w miarę możliwości spadać na liście i kwiaty rośliny.
Aby przedłużyć kwitnienie escholcia i uniknąć niechcianego samosiewu, konieczne jest natychmiastowe usunięcie wschodzących owoców jako końca kwitnienia. Możesz zastosować bardziej radykalną metodę: na początku sierpnia przycinaj roślinę, usuwając stare pędy. W takim przypadku pożądane jest wykonanie jeszcze jednego opatrunku górnego. Po około 15-20 dniach kwitnienie zostanie prawie całkowicie przywrócone.
Kiedy nadejdzie czas jesiennego chłodu, wszystkie pozostałe łodygi, liście i kwiaty będą musiały zostać usunięte, a miejsce powinno zostać starannie wykopane, usuwając wszystkie stare części roślin. Jednocześnie, jeśli nie było samosiewu, za kilka tygodni będzie można sadzić na nim nasiona na następny sezon.
Przeczytaj także: Ageratum: opis, sadzenie na otwartym terenie i pielęgnacja w domu (ponad 30 zdjęć i filmów) + recenzje
Reprodukcja escholcia
Ta roślina rozmnaża się przez nasiona. Biorąc pod uwagę biologiczne cechy rośliny, nawet jej wieloletnie odmiany nie mogą być rozmnażane wegetatywnie. Zielona część rośliny nie tworzy korzeni i nie można oddzielić korzenia palowego rośliny matecznej. Ponadto nawet gatunki wieloletnie o pełzających łodygach nie tworzą dodatkowych procesów korzeniowych.
Lądowanie na otwartym terenie
Mimo braku alternatyw dla metody nasiennej, nie należy się jej bać. W przeciwieństwie do wielu innych roślin ozdobnych escholzia dobrze się rozmnaża za pomocą nasion. Jej nasiona mogą zachować żywotność w gorącym klimacie Kalifornii do 3 lat, a przechowywane w chłodnych miejscach około dwa razy dłużej.
Wygląd nasion odmiany Ballerina Mix
Zazwyczaj sadzenie odbywa się na otwartym terenie pod koniec października lub wczesną wiosną, gdy tylko pozwalają na to warunki pogodowe. Siew wiosenny najlepiej przeprowadzić w pierwszej lub drugiej dekadzie kwietnia.
Nasiona należy rozwarstwić w ciągu 1-1,5 miesiąca w temperaturze od 0 do +3°C. Można je wcześniej wstawić do lodówki lub posadzić bezpośrednio w ziemi, gdy tylko w marcu stopnieje śnieg. Możesz nawet siać bezpośrednio w roztopionym śniegu, o ile na ziemi widać pojedyncze rozmrożone płaty. W tym drugim przypadku zaleca się przykrycie wysianych nasion ściółką ze słomy warstwą do 3-5 cm Podczas siewu zaleca się „wcisnąć” nasiona nieco w ziemię, ponieważ nasiona, które są na utwardzonej ziemi może w ogóle nie kiełkować.
Po 2 tygodniach od posadzenia (w przypadku sadzenia jesiennego – na początku kwietnia) pojawiają się pędy. Muszą być przerzedzone, gdy tylko roślina ma 4-5 liści. Jednocześnie największe i najsilniejsze rośliny pozostają w odległości 20-25 cm od siebie. Jeśli tego nie zrobisz, otrzymasz bardzo gęstą „osadę” terenu z roślinami, które będą ze sobą konkurować, ale prawie wszystkie będą kruche i niepozorne.
Escholcia wystarczy wysiać tylko raz, gdyż co roku w tym samym miejscu będą pojawiać się rośliny kolejnych pokoleń uzyskane w wyniku samosiewu. Hodowca będzie musiał co roku przerzedzać te sadzonki, aby zapewnić roślinom wystarczającą ilość składników odżywczych do wzrostu.
Ponadto należy zapobiegać rozprzestrzenianiu się escholcia poza obszar, ponieważ niektóre gatunki (na przykład soddy escholcia) mogą rozprzestrzeniać się bardzo szybko i zajmować całą możliwą przestrzeń wokół.
Rozmnażanie sadzonek
Jeśli konieczne jest osiągnięcie kwitnienia rośliny wcześniej niż zwykle, można zastosować metodę uprawy sadzonek. Zwykle kwitnienie w roślinach następuje 1-1,5 miesiąca po wykiełkowaniu. Sadząc sadzonki w marcu, można osiągnąć kwitnienie w maju. Oczywiście należy wziąć pod uwagę specyfikę klimatu, w którym odbywa się uprawa. Może jeszcze nie być wystarczająco ciepło w maju. W takim przypadku terminy sadzenia muszą zostać przesunięte, aby roślina mogła normalnie istnieć w warunkach otwartego gruntu.
Sadzonki Eschscholzia
Przy uprawie sadzonek jest jeszcze jeden niuans: nie można zbyt późno sadzić młodych roślin na otwartym terenie, aby pierwszy miesiąc życia escholcia nie spadł podczas nadejścia upałów. Dojrzałe rośliny świetnie czują się w takich warunkach, jednak sadzonki mogą umrzeć. Daty sadzenia należy dobrać tak, aby początek okresu kwitnienia nastąpił przed nadejściem szczególnie gorącej części lata.
Jednak metoda uprawy sadzonek dla tego gatunku ma pewne cechy. Eschscholzia, w przeciwieństwie do wielu innych kwiatów, nie rozmnaża się klasycznymi metodami uprawy sadzonek. Wynika to ze specyfiki struktury jego systemu korzeniowego. Ponieważ rośnie w suchych miejscach i na bardzo ubogich glebach w swojej ojczyźnie, jego korzeń szybko zagłębia się w ziemię. Transplantacja roślin z takim systemem korzeniowym jest dość skomplikowana i praktycznie niemożliwa konwencjonalnymi metodami.
Istnieją dwie możliwości rozwiązania tego problemu:
- pierwotnie uprawiać sadzonki w pojedynczych pojemnikach z późniejszym delikatnym przesadzaniem na otwarty teren, np. przez przeładunek
- uprawiać sadzonki escholcia z tabletki torfowe
Rozważmy bardziej szczegółowo ostatnią metodę. Najlepiej sadzić sadzonki w okresie od połowy marca do połowy kwietnia. W takim przypadku kwitnienie rozpocznie się około drugiej dekady maja, a roślina będzie miała czas na związanie pąków przed nadejściem upałów.
Przygotowanie tabletek torfowych do sadzenia sadzonek
Do sadzenia escholcia odpowiednie są tabletki torfowe o średnicy do 35 mm, wysokości nie większej niż 20 mm, z wgłębieniami do lokalizowania materiału siewnego. Umieszcza się je na tacy wypełnionej wodą. Gdy wysokość tabletek w przybliżeniu podwoi się, dopływ wody zostaje zatrzymany, a jej nadmiar jest odprowadzany.
Następnie w każdej tabletce należy umieścić jedno nasionko rośliny. Można to zrobić wykałaczką lub jakimkolwiek cienkim patyczkiem. W skrajnych przypadkach możesz użyć zwykłego noża. Nie należy tego robić palcami, ponieważ może to złamać integralność tabletki i uszkodzić zagłębienia nasienne.
Sadzenie nasion spiczastym kijem
Następnie należy posypać nasiona w zagłębieniach niewielką ilością ziemi. Można go pobrać z zapasowej tabletki lub użyć zwykłego torfu.
Przykrywanie nasion ziemią
Następnie nasiona są podlewane. Aby nie zamazać tabletek, zaleca się podlewanie za pomocą butelki z rozpylaczem. Następnie należy przykryć tackę tabletkami pokrywką i włożyć ją do plastikowej torebki, która powinna być hermetycznie zamknięta.
Worek z pojemnikiem umieszczamy w ciepłym i zacienionym miejscu. Temperatura powinna mieścić się w granicach + 18-20 ° C. Nasiona nie muszą być podlewane, ponieważ cała potrzebna wilgoć jest już zawarta w tabletkach, jednak wymagają codziennego wietrzenia przez 10-15 minut.
Podlewanie sadzonek
Sadzonki pojawiają się za około dwa tygodnie. Po ich pojawieniu się musisz wyjąć pojemnik z opakowania i zdjąć z niego pokrywkę. Pojemnik z sadzonkami umieszcza się w najjaśniejszym miejscu na parapecie, przy czym temperatura nie powinna przekraczać + 20 ° C.
W przypadku „osiadania” tabletek torfowych konieczne jest dodanie do pojemnika niewielkiej ilości wody. Jednak po przywróceniu ich kształtu nadmiar wody należy spuścić. Sadzonki Eschscholzia, podobnie jak rośliny dorosłe, naprawdę nie lubią nadmiernego nasiąkania wodą.
10-15 dni po wykiełkowaniu konieczne jest karmienie roślin płynnym nawozem używanym do karmienia sadzonek. Może to być na przykład nawóz Agricola lub Fertik. Najlepiej połączyć ten górny opatrunek z kolejnym dolewaniem wody, aby zachować kształt tabletek.
Tydzień po nawożeniu powinieneś zacząć twardnieć sadzonki. Procedura utwardzania jest standardowa: w ciągu dwóch tygodni należy wyprowadzić sadzonki na zewnątrz od 1 godziny do 12-14 godzin.
Sadzenie sadzonek w otwartym terenie
Konieczne jest sadzenie sadzonek w wykopanej glebie do głębokości 30 cm z usuniętymi z niej chwastami i korzeniami. Dołki są przesunięte w odstępie 20 cm od siebie, odległość między rzędami również powinna wynosić 20 cm Głębokość dołków powinna być o 2-3 cm większa niż wysokość tabletki. Tabletkę z rośliną ostrożnie, nie uszkadzając korzenia, opuszcza się do dołka, posypuje ziemią i lekko zagęszcza, po czym roślinę podlewamy.
Przeczytaj także: Physalis: opis, rosnące sadzonki, sadzenie na otwartym terenie i pielęgnacja, przydatne właściwości medyczne i kulinarne (30 zdjęć i filmów) + Recenzje Choroby roślin i szkodniki
Wczesne lato - czas ataku mszyc
Z zastrzeżeniem wszystkich zasad opieki, dorosła roślina jest dobrze odporna na różne choroby i szkodniki. Ale escholcia w wieku 1-2 miesięcy nie ma wystarczającej odporności i różne negatywne wpływy mogą zagrozić jej zdrowiu.
Wczesnym latem najczęściej roślinę atakują mszyce. Pomoże w tym jakiś łagodny środek owadobójczy, na przykład środek Commander. Jeśli przez długi czas nie było naturalnych opadów, przędziorki mogą zaatakować escholcia. Dobrze z nimi walczą silniejsze leki: insektycydy Aktellik czy Verimark.
Przy zbyt obfitym podlewaniu roślina może zacząć gnić korzenie, a następnie rozprzestrzeniać się na inne części rośliny. W takim przypadku konieczne jest zaprzestanie podlewania i usunięcie części rośliny dotkniętej zgnilizną. Czasami w takiej sytuacji konieczne jest usunięcie całej rośliny.
Przeczytaj także: Pieprz: opis, rośnie z nasion, sadzenie w otwartym terenie i pielęgnacja (zdjęcia i wideo) + Recenzje
Odmiany
Kalifornia
Jest to najczęstszy rodzaj rośliny. W dodatku jest to jej typ nazewnictwa - to znaczy mówiąc o escholzia mają na myśli dokładnie jej odmianę kalifornijską. Roślina jest dość wysoka, łodygi mogą osiągnąć 40-45 cm.
Jest to roślina wieloletnia, która najczęściej ma wygląd krzewu pełzającego po ziemi. Łodygi rośliny są proste i cienkie, całkowicie usiane krótkimi pędami. Liście rośliny podzielone są na trzy sekcje, ich długość wynosi 4-5 cm.
Kwiaty kalifornijskiej escholcia są pojedyncze, mają 8-9 cm średnicy i mają kształt miseczek. Kolor jest najczęściej pomarańczowy, ale spotyka się również odmiany żółte, białe i jasnobrązowe. Okres kwitnienia rośliny jest dość długi - od pierwszej dekady czerwca do końca października.
Gatunek ten posiada wiele odmian uzyskanych w wyniku selekcji gatunków typowych lub w wyniku krzyżowania z innymi.
Najpopularniejsze odmiany to:
- Truskawka. Ma kwiaty zwykłe lub półpełne, najczęściej dwukolorowe: intensywnie żółte w środku i jaskrawoczerwone na brzegach. Dobrze się zakorzenia nawet na glebach zakamienionych, często stosowana jest w ogrodach skalnych i skalniakach.
- Sorbet brzoskwiniowy. Kwiaty duże półpełne w kolorze beżowym lub kremowym. Może mieć dużą liczbę płatków - do 10-12, w przeciwieństwie do oryginału, gdzie jest ich tylko 4. Wysokość rośliny do 25 cm, średnica kwiatu - do 5 cm.
- Karminkönig. Proste płatki tej odmiany mają karminowy (jasny rubinowy) kolor. Płatki są duże i wyraźnie oddzielone. Średnica kwiatka do 7 cm.
- Kwiat jabłoni. Ma jasnoróżowe podwójne kwiaty o średnicy 5-6 cm, czasami płatki są prawie proste, ale mają pofałdowaną strukturę. Ma gęste ulistnienie oraz dużą liczbę łodyg i kwiatów.
- Szyfon. Odmiana hybrydowa o rekordowym kwitnieniu. Kwitnie od początku maja do przymrozków. Kwiaty frotte, z pofałdowanymi brzegami. Hybryda posiada wyjątkowe ubarwienie. Każdy kwiat ma kilka odcieni, każdy kwiat ma swój własny kolor. Kolor może się różnić od białego do jaskrawoczerwonego.
- Mieszanka baleriny. Ta hybryda ma zarówno podwójne, jak i zwykłe kwiaty. Odcienie różnią się od pomarańczowego do jasnoróżowego. Kwiaty są duże, mają średnicę 5-8 cm. Łodygi do 40 cm wysokości, liście są trzykrotnie rozcięte, pokryte woskowym nalotem.
- Mikado. Sadź do 40 cm wysokości z dużymi (6-7 cm średnicy) kwiatami. Płatki są proste. Kolorystyka jest dwukolorowa: bogaty pomarańczowy środek i jasnożółte krawędzie.
Soddy
Zewnętrznie gatunek ten jest podobny do kalifornijskiego, ale ma pewne różnice. Po pierwsze jest roczny, a po drugie ma nieco mniejszy rozmiar. Długość łodygi soddy escholcia sięga 25-30 cm.
Ojczyzna rośliny znajduje się nieco na południe od Kalifornii - są to północne regiony Meksyku. Roślina ma podobną budowę liści, ale jej łodygi są mniej rozgałęzione, a ich liczba na krzew jest nieco większa. Łodygi są prawie zawsze proste, nie rozrastają się po ziemi.
Kwiaty rośliny są żółte lub jasnopomarańczowe. Są stosunkowo małe (nie przekraczają 2,5 cm średnicy), a ich płatki są ściślej do siebie dopasowane. Czas kwitnienia - od czerwca do pierwszych przymrozków.
Owoce zaczynają dojrzewać od końca czerwca. Są to cylindry o długości około 6 cm, w których znajduje się wiele małych ciemnoszarych nasion. Roślina dobrze się rozmnaża przez samosiew.
Cytrynowy
Gatunek nosi imię pary Lemmon, która badała faunę Dzikiego Zachodu. Gatunek ten ma bardzo małe siedlisko - u podnóża Oregonu. Do początku XX wieku nie znaleziono go nigdzie indziej. Jest to roślina jednoroczna zielna z łodygami i liśćmi wyrastającymi ze wspólnego korzenia. Łodygi rośliny są proste, praktycznie nie pełzające. Mają do 30 cm wysokości. Liście są wyraźnie podzielone na segmenty, jednak każdy segment ma zaokrąglone płaty.
Kwiat ma kształt głębokiej miski. Jest tylko jeden na łodygę. Wielkość płatków może sięgać nawet 4 cm, jednak ze względu na mocne wygięcie średnica kwiatu jest stosunkowo niewielka - do 4,5 cm, a kolor płatków jest pomarańczowy lub ciemnożółty. Kwitnienie trwa od lipca do września.
Owoce zaczynają dojrzewać pod koniec sierpnia. Zwykle kapsułka owocowa jednego kwiatu zawiera do stu nasion.
złoty mak
Inna nazwa rośliny to escholcia z pestek pestek. Roślina jednoroczna, która dobrze rośnie na ubogich glebach i pustyniach. Krzew składa się z kilku wyprostowanych pędów do 25 cm wysokości i mniej więcej takiej samej liczby liści. Liście mają charakterystyczną segmentację, ich płaty spiczaste, kolor jasnozielony.
Średnica kwiatu wynosi od 2 do 3 cm, kolor jest złoty lub ciemnożółty. Kwitnienie trwa od czerwca do września, owoce zaczynają pojawiać się w sierpniu.
elegancki
Pochodzi z wyspy Guadalupe i nie występuje nigdzie indziej na wolności. Wysokość pędów sięga 30 cm, gatunek ten oprócz kwiatów ma również bardzo ozdobne liście. Długość liści może dochodzić do 25 cm, obficie rozgałęziają się i mają szarozielony kolor. Zewnętrznie krzew wygląda dość gęsto i jest rodzajem półkuli.
Płatki w kwiatach ułożone są dość swobodnie, często nie przecinając się ze sobą. Średnica kwiatów sięga 4 cm, ich kolor jest zawsze jasnożółty, z pomarańczowym odcieniem w kierunku środka. Kwitnienie rozpoczyna się w czerwcu i trwa do września.
Lobba
Nazwany na cześć angielskiego botanika Williama Lobba. Roczny pochodzący z Sierra Nevada. Preferuje otwarte przestrzenie, sadzone w cieniu praktycznie nie rośnie. Łodygi proste, mocne, do 15 cm wysokości, liście segmentowane, spiczaste, jasnozielone.
Kwiaty są małe - nie więcej niż 1,5 cm średnicy. Na każdej łodydze pojawia się tylko jeden kwiat. Kwitnie wcześnie i ma krótki okres kwitnienia - od końca marca do maja.
Kwiaty Eschscholzia - sadzenie i pielęgnacja, uprawa escholcia z nasion; echscholzia w Kalifornii
Eschsholzia: opis, rodzaje, uprawa z nasion, sadzenie w otwartym terenie, pielęgnacja (ponad 80 zdjęć i filmów) + recenzje
