TOP-22 najpopularniejszych i nie kapryśnych krzewów ozdobnych na letnią rezydencję lub prywatny dom (90 zdjęć i filmów) + recenzje

Cechy dekoracyjne: Krzewy wyglądają niesamowicie w okresie kwitnienia. W tym czasie kwitną na nich kwiaty frotte w różnych odcieniach: czerwone, różowe, białe, pomarańczowe. Przez cały okres kwitnienia, który w zależności od odmiany przypada na koniec maja - początek czerwca i trwa miesiąc, z kwiatostanów wydobywa się delikatny, czarujący aromat.

Agrotechnika uprawy: Parkowe odmiany róż należą do bezpretensjonalnych i nadają się do uprawy nawet dla początkujących ogrodników. Lepiej sadzić je na glebach gliniastych umiarkowanie wilgotnych. Miejsce jest dobrze oświetlone. Podczas sadzenia grupowego między roślinami należy zachować odległość do 1,5 metra od siebie.

Opieka nad różami parkowymi polega na regularnym podlewaniu w porze suchej i niewielkim corocznym przycinaniu formacyjnym. Zaleca się, aby młode rośliny na zimę miotały i lekko przykrywały.

Cechy dekoracyjne: Krzew o wysokości do trzech metrów składa się z cienkich gałązek gęsto pokrytych rzeźbionymi liśćmi. W zależności od odmiany mogą być intensywnie zielone, złociste lub barwne. Kwiaty cieszą oko od początku czerwca do późnego lata. Przez cały okres kwitnienia wydzielają przyjemny aromat jaśminu.

Agrotechnika uprawy: Wśród szerokiej gamy odmian preferowane są rośliny z selekcji domowej. Ponieważ mają gwarancję, że zniosą lokalny klimat.

Zaleca się sadzenie jaśminu ogrodowego na otwartych, nasłonecznionych terenach lub w lekkim półcieniu. Roślina nie jest bardzo wymagająca na glebie. Wymaga opatrunku pogłównego podczas sadzenia i po kwitnieniu.

Konieczne jest przycięcie krzewu natychmiast po kwitnieniu. Usuwane są tylko słabe gałęzie. Na mocnych jesienią powinny pojawić się młode pędy boczne.

Cechy dekoracyjne: Kultura cieszy się obfitym kwitnieniem od połowy kwietnia. Kwiaty frotte, przeważnie różowo-liliowe. Rzadkie odmiany o pomarańczowych, czerwonych i żółtych kwiatostanach.

Kwiaty gęsto pokrywają krzew, dzięki czemu ciemnozielone liście są prawie niewidoczne. Wysokość dorosłej rośliny waha się od 30 cm do 4-5 metrów.

Agrotechnika uprawy: Do sadzenia w ogrodach centralnej Rosji ogrodnicy zalecają wybór liściastych odmian rododendronów. Są bardzo odporne na mróz.

Miejsce lądowania jest wybrane częściowo zacienione i chronione przed przeciągami. Wtedy kultura kwitnie obficiej. Gleba odpowiednia pod krzewy jest lekka, przepuszczalna, nawożona próchnicą. W porze suchej roślina potrzebuje dodatkowego podlewania.

Cechy dekoracyjne: Jeden z najpospolitszych krzewów, który można znaleźć w prawie każdym ogrodzie przydomowym.

Kultura kwitnie obficie od początku maja do czerwca.Małe kwiaty w kształcie lejka są zbierane w kwiatostany wiechowate. Kolor liliowy jest głównie reprezentowany przez biel i różne odcienie bzu i fioletu: liliowy, liliowo-niebieski, ciemnofioletowy i tak dalej.

Aromat kwiatostanów jest bardzo delikatny, subtelny. Krzew bzu jest obficie pokryty bogatym zielonym ulistnieniem, które znajduje się naprzeciwko gałęzi. Utrzymuje zieloną masę do późnej jesieni.

Agrotechnika uprawy: Roślina jest bezpretensjonalna, mrozoodporna. Dobrze rośnie na wszystkich rodzajach gleb przy odpowiednim przygotowaniu. Na przykład dodawanie wapna do gleby piaszczystej nie będzie zbyteczne. Najlepsze miejsce do sadzenia bzu będzie słoneczne lub częściowo zacienione.

Tylko młode okazy wymagają podlewania. Dorosłe krzewy potrzebują wilgoci w glebie tylko w okresach długotrwałej suszy.

W celu corocznego obfitego kwitnienia bzy należy poddać przycinaniu sanitarnemu. Wczesną wiosną, gdy na gałęziach tworzą się pąki, a gałęzie kwitnące są już widoczne, należy oddzielić od krzewu około 10-15 silnych pędów, a resztę odciąć.

Cechy dekoracyjne: Spirea dzieli się na dwa główne typy: kwitnące wiosną i kwitnące latem. Pierwsza wyróżnia się licznymi śnieżnobiałymi kwiatami, które kwitną w maju. Spirea kwitnąca latem jest obficie pokryta różowymi kwiatostanami w lipcu.

Wysokość krzewów zależy od odmiany i waha się od 50-70 cm do 2,5 metra. Średnica okazów może dochodzić do półtora metra.

Agrotechnika uprawy: Kultura jest bezpretensjonalna, mrozoodporna, praktycznie nie narażona na choroby. Dobrze rośnie na stanowiskach słonecznych i półcienistych. Pielęgnacja roślin polega jedynie na okresowym przycinaniu formacyjnym i usuwaniu wyblakłych kwiatostanów.

Różowe kwiaty kwitną od maja do późnego lata. Zbierane są w kuliste lub wiechowate kwiatostany. Kolor płatków jest inny: śnieżnobiały, liliowy, gorący róż, żółto-pomarańczowy.

Agrotechnika uprawy: Budley najlepiej rośnie na obszarach nasłonecznionych, chronionych przed silnymi wiatrami i przeciągami. Gleba odpowiednia dla rośliny jest wilgotna, pożywna, żyzna, osuszona.

Główną opieką jest coroczne przycinanie sanitarne i usuwanie zardzewiałych gałęzi. Aby stymulować wzrost, zalecane są nawozy mineralne.

Roślina jest ciepłolubna, ale przy odpowiednim przygotowaniu dobrze znosi zimowanie. Wraz z nadejściem chłodów krzew należy zgarbić i przykryć w taki sposób, aby chronić gałęzie, ale nie powodować efektu cieplarnianego systemu korzeniowego.

Cechy dekoracyjne: Krzew szybko rośnie i osiąga wysokość do dwóch metrów. Dlatego dla większego efektu dekoracyjnego zaleca się poddanie go przycinaniu formującemu.

Hortensja kwitnie od sierpnia do września. Małe kwiaty zbierane są w duże kwiatostany corymbose. Mogą być płaskie, kuliste, półkuliste lub piramidalne.

Kolorystyka kwiatów jest inna. Większość odmian jest reprezentowana przez jasne odcienie: białe, kremowe, zielonkawe, liliowe i różowe kwiatostany.

Agrotechnika uprawy: Roślina jest bezpretensjonalna i jest idealna dla niedoświadczonych ogrodników. Najlepiej rośnie na glebach zasobnych w składniki odżywcze, w miejscach dobrze oświetlonych lub częściowo zacienionych. Dobrze reaguje na nawożenie zawierające żelazo i magnez.

Aby krzewy hortensji były zdrowe i obficie kwitnące, konieczne jest coroczne przycinanie.

Cechy dekoracyjne: Krzew może dorastać do maksymalnie dwóch metrów wysokości. Roślina kwitnie jasnoróżowymi lub żółtymi kwiatami w postaci dzwoneczków w maju. Kwitnienie trwa do końca lipca.

Wśród różnorodnych odmian znajdują się nie tylko pięknie kwitnące, ale także ozdobne i liściaste.Na przykład weigela „Nana Purpurea” wyróżnia się czerwono-brązowymi liśćmi, a „Nana Variegata” - liśćmi ze złotą obwódką.

Agrotechnika uprawy: Roślina jest bezpretensjonalna, więc jest świetna nie tylko dla doświadczonych ogrodników. Prawie każda gleba nadaje się do uprawy. Możesz wybrać miejsce nasłonecznione lub półcieniste.

Opieka Weigele jest minimalna. Kultura nie wymaga regularnego obfitego podlewania, górny opatrunek należy stosować tylko wtedy, gdy jest to absolutnie konieczne (na przykład przy słabych glebach). Roślina bardzo dobrze znosi cięcie. W zimę z niewielką ilością śniegu zaleca się zakrzaczanie.

Cechy dekoracyjne: Większość odmian rzadko przekracza więcej niż metr wysokości. Ale są też okazy bardzo duże.

Magnolia zachowuje swój dekoracyjny wygląd przez cały rok. Liście rośliny pozostają na gałęziach przez kilka lat. W ciepłym sezonie jest jasnozielony, a wraz z nadejściem chłodów - miedź.

Największą atrakcyjność krzewu osiąga w okresie kwitnienia. Od końca kwietnia do maja na gałązkach kwitną duże kwiaty o barwie białej, rubinowej, jasnoróżowej, bogatej liliowej, a nawet żółtej. Przy odpowiedniej pielęgnacji kultura podziękuje ogrodnikowi za wielokrotne kwitnienie w połowie czerwca.

Agrotechnika uprawy: Magnolię należy sadzić w jasnym lub lekko zacienionym miejscu, z dala od przeciągów. To ciepłolubna, ale mrozoodporna roślina. Preferuje gleby umiarkowanie wilgotne, pożywne, przepuszczalne i lekko kwaśne.

System korzeniowy krzewu znajduje się dość blisko powierzchni. Aby go chronić, zaleca się sadzenie wokół roślin okrywowych. Pielęgnacja magnolii polega na wiosennym nawożeniu nawozami organicznymi. Kultura przycinania nie jest potrzebna.

Cechy dekoracyjne: Jasnożółte kwiaty z podłużnymi płatkami kwitną na gałęziach, zanim pojawią się liście. Cieszą oko wczesną wiosną przez okres od dwóch tygodni do miesiąca. Intensywnie zielone liście pojawiają się na początku maja. Wraz z nadejściem jesieni stają się czerwone.

Agrotechnika uprawy: Forsycję sadzi się w miejscach dobrze oświetlonych, chronionych przed wiatrem. Gleba nie powinna być podmokła. Do sadzenia najlepiej nadaje się gleba lekka żyzna.

Kultura ciepłolubna, mało odporna na mróz. Dlatego na zimę należy go trochę przykryć.

Cechy dekoracyjne: Silne gałązki berberysu są gęsto pokryte drobnymi liśćmi o szmaragdowozielonej, czerwonej lub żółtej barwie. Istnieje nawet odmiana, która na słonecznych obszarach przybiera bogaty fioletowo-niebieski odcień liści. Wysokość krzewu waha się od 40 cm do 3 metrów.

Agrotechnika uprawy: Bylina jest bezpretensjonalna, odporna na mróz i suszę, dobrze znosi strzyżenie. Zaleca się sadzenie berberysu Thunberg na stanowiskach słonecznych, ale krzew dobrze znosi półcień. Ważne jest również, aby obszar z kulturą był chroniony przed wiatrami.

Berberys potrzebuje gleby, która nie jest kwaśna, bez oznak nasiąkania wodą. Dodatkowe podlewanie rośliny nie jest wymagane.

Cechy dekoracyjne: Krzewy osiągają średnią wysokość do trzech metrów. Pędy mocne, brązowe z poprzecznymi pręgami.

Liście są dość duże, o ząbkowanych brzegach.Późnym latem - wczesną jesienią nabierają jaskrawoczerwonego koloru.

Agrotechnika uprawy: Hazel sadzi się w odległości do 4 metrów od siebie. Miejsce na kulturę nadaje się do dobrze oświetlonego, ale bez bezpośredniego światła słonecznego, chronionego przed przeciągami. Gleby wieloletnie preferują żyzne, niekwaśne, luźne.

Pielęgnacja polega na zapewnieniu umiarkowanej wilgotności gleby, usunięciu chwastów i spulchnieniu gleby. Od czasu do czasu zaleca się przycinanie gałęzi przeciwstarzeniowe.

Cechy dekoracyjne: Liście mahoniu ostrokrzewu są bardzo skórzaste, błyszczące, z małymi kolcami wzdłuż rzeźbionych krawędzi. Latem są bogate w zieleń, a wraz z nadejściem zimy nabierają brązowo-fioletowego, prawie ciemnofioletowego koloru.

Agrotechnika uprawy: Zaleca się sadzenie mahoniu na lekko kwaśnej, żyznej glebie. Uboga gleba również nadaje się na roślinę, dopiero wtedy należy co jakiś czas nakładać pogłówny.

Krzew wykazuje największy efekt dekoracyjny na stanowiskach słonecznych lub lekko zacienionych.

Kultura jest odporna na suszę. Dodatkowe umiarkowane podlewanie jest potrzebne tylko w okresach silnej suszy. Nie będzie zbyteczne od czasu do czasu rozluźnienie gleby wokół pnia mahoniu. Aby krzew nie rósł dużo i wyróżniał się gęstą gęstą koroną, przycinanie należy przeprowadzić po kwitnieniu lub późną jesienią.

Cechy dekoracyjne: Średnia wysokość klonu japońskiego sięga dwóch metrów. Korona jest obszerna.

Kształt liści przypomina wachlarz lub zredukowane liście palmowe. Na początku są jasnozielone, ale pod koniec lata przybierają bogaty czerwono-pomarańczowy odcień, a do października stają się jaskrawoczerwone. U odmiany Atropurpureum jesienny kolor liści jest ciemnoczerwony, prawie czarny.

Agrotechnika uprawy: Klon japoński potrzebuje dobrze oświetlonego obszaru, ale chronionego przed bezpośrednim działaniem promieni słonecznych. Roślina nie lubi przeciągów, dlatego najlepiej umieścić ją w pobliżu ogrodzenia, budynku lub za wysokimi plantacjami. Podlewanie krzewu wymaga umiarkowanego, w czasie suszy powinno być regularne.

Klony japońskie rosną dość wolno, więc nie wymagają dużego przycinania. Jest potrzebny tylko jako formacja korony.

Cechy dekoracyjne: Do uprawy w ogrodach stosuje się dwa rodzaje roślin: odrosty wąskolistne i odrosty srebrzyste. Pierwsza odmiana stosowana jest głównie w ogrodach typu śródziemnomorskiego, gdyż z daleka przypomina oliwkę. Liście są wąskie, pokryte szarymi łuskami.

Goof silver przyciąga ogrodników licznymi wąskimi liśćmi o srebrnym kolorze. Korona przyssawki wąskolistnej rozciąga się na szerokość od dwóch do trzech metrów.

Agrotechnika uprawy: Roślina wieloletnia światłolubna, odporna na suszę, raczej mrozoodporna. Najlepiej rośnie na dobrze oświetlonych obszarach o pożywnej glebie, chronionych przed silnymi wiatrami.

Pielęgnacja upraw polega na corocznym stosowaniu pogłównego opatrunku i spulchnianiu gleby wokół pnia. Strzyżenie wykonujemy do woli na początku i pod koniec lata.

Cechy dekoracyjne: Bylina wyróżnia się licznymi pędami o drobnych błyszczących liściach. W zależności od odmiany roślina może osiągnąć wysokość do trzech metrów. Istnieją również gatunki karłowate.

Ulotki bukszpanu mają kształt przeciwny, skórzasty, okrągły lub eliptyczny. Są pomalowane na nasycony zielony kolor.

Agrotechnika uprawy: Miejsca do lądowania wybierz półcieniste lub całkowicie zacienione. Pod wpływem bezpośredniego światła słonecznego krzew traci efekt dekoracyjny.Gleba powinna być gliniasta, wilgotna, osuszona.

To jedna z najpopularniejszych odmian żywopłotów. Pozwala na tworzenie dowolnych form ogrodowych. Zaleca się wycinanie krzewów co sześć tygodni.
Do normalnego rozwoju roślina potrzebuje organicznego lub złożonego opatrunku górnego. Powinny być stosowane w okresie intensywnego wzrostu.

Cechy dekoracyjne: Odmiany krzewów dzielą się na czerwonolistne i żółtolistne. Na przykład liście pęcherzyka „Diablo” są pomalowane na ciemnoczerwony odcień, a „Darts Gold” jest żółto-ognisty.

Wiosną wszystkie odmiany wyróżnia jaśniejszy kolor. Jesienią liście stają się bardziej nasycone i ciemne.

Agrotechnika uprawy: Aby uzyskać większą dekoracyjność, roślina musi zapewnić jak najwięcej słońca. W cieniu kolor liści często ciemnieje. Dlatego zaleca się sadzenie go w dobrze oświetlonych miejscach.

Roślina nie jest kapryśna, dobrze czuje się na luźnej, umiarkowanie wilgotnej glebie. Kultura jest mrozoodporna. Wymaga corocznego przycinania sanitarnego. Przy gęstym sadzeniu może na niego wpływać mączniak prawdziwy.

Cechy dekoracyjne: Krzewy derenia zwykle nie przekraczają 2,5 metra wysokości. Wyróżniają się lśniącymi, czerwono-pomarańczowymi, zwisającymi pędami, które łatwo ukorzeniają się po dotarciu do gleby.

Mlecznobiałe kwiaty zbierają się w kwiatostany o średnicy do 5 cm, pąki kwitną w maju i cieszą oko przez dwa tygodnie. Liście derenia pośrodku są ciemnozielone, a wzdłuż krawędzi ozdobione żółto-zieloną obwódką. Jesienią nabierają bogatego burgundowego odcienia.

Agrotechnika uprawy: Dereń dobrze rośnie na glebach bogatych w wapno. Miejsce lądowania jest dobrze oświetlone, bez bliskiego występowania wód gruntowych. Roślina dobrze znosi mróz. Ale młode sadzonki w pierwszych latach życia potrzebują schronienia na zimę.

Aby uzyskać jak największy efekt dekoracyjny, krzew trzeba co jakiś czas podlewać. Ziemia wokół powinna być odchwaszczona i spulchniona.

Cechy dekoracyjne: Krzewy szybko rosnące, w pełni uformowane po dwóch latach. Gałęzie są liczne, gęste, gęsto porośnięte cierniami. Liście są ciemnozielone, błyszczące.

Późnym latem - wczesną jesienią na bylinach pojawiają się ciemnoniebieskie owoce, które można nawet jeść.

Agrotechnika uprawy: Roślina jest odporna na zimę, bezpretensjonalna. Wymaga stałego przycinania kształtującego. Aby uzyskać trwały efekt, zaleca się usunięcie nie tylko wierzchołków pędów, ale także rozrzedzenie korzeni.

Odpowiednie jest każde miejsce do uprawy cierni, z wyjątkiem bagiennych. Krzew równie dobrze rośnie na słońcu jak iw cieniu.

Cechy dekoracyjne: Krzew o wysokości do dwóch metrów wyróżnia się małymi skórzastymi, owalnymi liśćmi. Młode pędy i zielenie mają niebieskawy odcień. W połowie lata na krzewie kwitną małe kwiaty o żółtawym, różowym, pomarańczowym lub białym odcieniu. Od nich pochodzi delikatny przyjemny aromat.

Agrotechnika uprawy: Roślina jest bezpretensjonalna i dobrze tolerowana nawet w ostre zimy. Lekki półcień jest uważany za idealne miejsce do sadzenia wiciokrzewu.

Cechy dekoracyjne: Istnieje wiele odmian jałowca różniących się kształtem krzewu (w postaci zgrabnej świecy, poziomej, okrywowej itp.) oraz kolorem igieł. Igły są krótkie i ostre. Mogą być szmaragdowozielone lub niebieskoniebieskie.

Agrotechnika uprawy: Zaleca się sadzenie krzewów w odległości 60-80 cm od siebie w miejscach dobrze oświetlonych lub częściowo zacienionych. Gleba powinna zawierać torf, piasek, glinę. Pielęgnacja roślin polega na osłanianiu igieł przed wypaleniem wczesną wiosną i wiązaniu wysokich odmian na zimę.

Cechy dekoracyjne: Igły tui składają się z łusek ściśle przylegających do siebie. U młodych roślin jest miękka, jasnozielona. Dojrzałe krzewy mają ciemnozielone igły.

Agrotechnika uprawy: Tuję należy sadzić w miejscach częściowo zacienionych, chronionych przed wiatrem. Dla uzyskania wysokiej dekoracyjności krzew wymaga regularnego podlewania. Roślina nie różni się odpornością na zimę, dlatego wraz z nadejściem chłodów na koronie należy założyć specjalną osłonę z tkaniny.

Tuja dobrze reaguje na przycinanie. Jeśli będziesz to robić często i mocno, roślina stanie się bardzo bujna i gęsta.