Co sadzić pod drzewami: kwiaty, rośliny czy warzywa? W ogrodzie lub w cieniu (ponad 40 zdjęć i filmów) + Recenzje

Barwinek to wiecznie zielony krzew osiągający 15 cm wysokości.. Dotyczy to roślin leśnych preferujących lasy bukowe, dębowe, a czasem sosnowe, a także zarośla krzewów. W swoim naturalnym środowisku barwinek rośnie na zboczach w pobliżu dolin rzecznych, a także w górnych i środkowych partiach stoków, na polanach.

Roślina ta uwielbia zacienione miejsca o umiarkowanej wilgotności gleby. Barwinek często znajduje się na żwirowych i skalistych zboczach, więc w ogrodzie będzie się dobrze rozwijać w pobliżu ściółki z kamienia lub gruzu.

Gleba i pielęgnacja

Roślina należy do gatunków tolerujących cień, słabo rośnie na słońcu, ale najlepszym rozwiązaniem jest umiarkowane ciemnienie. Jest to doskonała opcja do sadzenia na otwartym terenie, ponieważ toleruje mróz, jest odporna na złą pogodę i jest bezpretensjonalna w pielęgnacji.

Barwinek jest również mało wymagający dla gleby, ale żyzna gleba z dobrym drenażem zapewnia mocniejsze kwitnienie.

Roślina reaguje na nawożenie i nawozy pochodzenia organicznego. Do tych celów najlepiej jest używać próchnicy, kompostu lub gleby liściastej. Aby uzyskać dobre krzewienie, należy od czasu do czasu uszczypnąć stare i młode pędy. Na zimę lepiej przykryć barwinek, aby uchronić go przed zamarzaniem.

Barwinek cieszy oko swoim kwitnieniem przez całą wiosnę i lato. Kwiaty są małe i mają delikatny fioletowy odcień. Barwinek nie cierpi na silne zacienienie, ale potrzebuje gleby o wysokim poziomie żyzności i umiarkowanej wilgotności. Jeśli posadzisz go w suchym miejscu, nie można uniknąć częstego podlewania.

Pełzająca wytrwała (nazwa łacińska Ajuga reptans) to wieloletnia roślina zielna dorastająca do 20 cm wysokości. Swoją nazwę roślina zawdzięcza swojemu bezpretensjonalnemu usposobieniu: wytrwały czuje się komfortowo w niemal każdych warunkach.

Łatwo przetrwa suszę, rośnie zarówno na glebach żyznych, jak i skalistych. W naturze często występuje w lasach liściastych oraz w cieniu gęstych krzewów. Dlatego pod drzewem w ogrodzie poczujesz się jak w domu.

Roślina preferuje gleby o dużej zawartości wapienia. To świetna opcja dla drzewa rosnącego na zboczu. Wytrwałe pełzanie nie tylko ozdobi strefę korzeniową, ale także zapobiegnie erozji gleby.

Pełzająca wytrwała ma miękkie, krótko dojrzewające liście, aw maju i czerwcu cieszy ogrodników kwiatami w kolorze niebieskim i fioletowym. Do tej pory znanych jest około 40 odmian tej rośliny, które rosną w różnych częściach planety.

Początkowo kwiaty wytrwałych były niebieskie, ale dzięki wysiłkom hodowców uzyskano wiele odmian o różnych odcieniach.

Główne różnice między gatunkami to:

Na przykład widok Bordowy Blask posiada wielobarwne liście, które zmieniają kolor w zależności od rodzaju gleby i poziomu oświetlenia miejsca. Liście mogą być brązowawe, liliowe, a także czerwone. Tak bogata paleta kolorów tworzy dywan kwiatowy o oszałamiającej urodzie. Odmiana ta rośnie w cieniu krzewów i drzew.

Inną odmianą wytrwałego pełzania, imponującą swoim pięknem, jest Wielobarwność. Jej fioletowe liście mają czerwone, żółte i pomarańczowe plamy. W zależności od oświetlenia zieleń przybiera taki lub inny odcień, tworząc bogatą fakturę zielonego dywanu.

Lądowanie i opieka

Aby ocalały czuł się komfortowo i cieszył oko obfitością zieleni, konieczne jest przestrzeganie podstawowych zasad sadzenia tej rośliny i dbania o nią:
Wytrwały rozmnaża się przez nasiona lub dzieląc krzewy. Ale dla udanego lądowania musisz najpierw przygotować glebę pod drzewem.

Powinno to być miejsce umiarkowanie ciemne, najlepiej gliniaste z dużą zawartością próchnicy. Nasiona wysiewa się do wcześniej przygotowanych dołków i delikatnie posypuje ziemią.

Baranek plamisty (nazwa łacińska Lamium maculatum) osiąga wysokość 20-30 cm i jest wieloletnią rośliną dziką. Za ojczyznę manioku uważa się Europę, Iran, kraje Azji i Afryki Północnej.

Roślina ma wiele gatunków, z których część to chwasty. Ale wiele odmian jest z powodzeniem stosowanych w projektowanie krajobrazu, na przykład jagnięcina cętkowana lub cętkowana.

Za pomocą wyraźnego cięcia możesz stworzyć piękny kwitnący dywan u podnóża drzew. Jej wydrążone łodygi rozpościerają się po ziemi, zakorzeniając się w węzłach. Ma liście w kształcie serca z nacięciami i różowymi lub fioletowymi kwiatostanami. Laminaria nakrapiane kwitnie od lipca do sierpnia.

Lądowanie i opieka

Konieczne jest sadzenie cętkowanej jagnięciny w zacienionych miejscach o wystarczającym poziomie wilgotności. Pod koroną drzewa będzie czuła się tak komfortowo, jak to możliwe, ale w okresach suchych może wymagać podlewania. Najlepiej sadzić roślinę po zachodniej lub wschodniej stronie działki ogrodowej.

Nie ma wymagań dotyczących składu gleby, najważniejsze jest to, aby była luźna i dobra drenaż system. Jeśli gleba jest bogata w składniki odżywcze, baranek wyrasta na bujny dywan, ale pogarszają się jego właściwości dekoracyjne. Dlatego nie nadużywaj górnego opatrunku.

Pachysandra apical (nazwa łacińska Pachysandra terminalis) to niski krzew o wysokości 30 cm z ciemnozielonymi błyszczącymi liśćmi. Pakhizandra należy do wiecznie zielonych roślin z rodziny bukszpanu, która ma wysoko rozwinięte kłącze.

W sumie w rodzaju pachysandra występują cztery gatunki, trzy z nich pierwotnie rosły w Azji Wschodniej, a jeden w Ameryce Północnej.

Wygląd zewnętrzny

Pachysandra apikalna to roślina ozdobna wykorzystywana w projektowaniu krajobrazu. Półkrzew o niezdrewniałych pędach rozrasta się po ziemi, tworząc w cieniu drzewa gęstą osłonę, która nie zmienia swojego wyglądu w ciągu roku.

To świetna opcja na udekorowanie działki ogrodowej w regionie o ciepłym klimacie. W maju-czerwcu kwitną jej zielonkawo-białe kwiaty, które dodają roślinie dodatkowej elegancji.

Liście na krótkich ogonkach mają długość 5-8 cm, rosną piętrowo, z których każdy żyje do trzech lat. Liście dwuletnie wyrastają na dolnym poziomie, roczne liście na środkowym, a młode świeże pędy na górnym.

warunki uprawy

Roślina ta wymaga ochrony przed mrozem, zwłaszcza jeśli jest mało śniegu, a w okresach suchych wymagane będzie dodatkowe podlewanie. Roślina z łatwością znosi mróz do 30 stopni, ale nie lubi wiatru. Pachysandra apikalna nie toleruje bezpośredniego światła słonecznego, najlepiej dla niej w cieniu. W jasnym słońcu jego liście stają się wyblakłe i niepozorne.

W procesie ukorzeniania roślina potrzebuje umiarkowanego podlewania, a następnie jest zadowolona z naturalnej wilgoci z opadów i wód gruntowych. Pachyzadra preferuje glebę darniową lub liściastą zmieszaną z piaskiem. Górny opatrunek nie jest wymagany, a także rozluźnienie. Choroby i szkodniki omijają tę roślinę.

Najpopularniejszym biennale jest Bratki. Roślina ma wiele odmian, z których każda ma piękne kwiatostany o jasnym odcieniu. Możesz wybrać jeden kolor lub zasiać kilka gatunków na raz, aby stworzyć pstrokaty dywan kwiatowy.

Wygląd tych kwiatów jest szczególnie imponujący wiosną, kiedy kwitną w cieniu drzew w soczystych miejscach. Drugie imię Bratek to altówka.

Te kwiaty od dawna stały się ulubioną rośliną ogrodników, którzy docenili:

Wszystko to sprawiło, że bratki od kilku stuleci są jedną z najpopularniejszych roślin ogrodowych.

Rosnące warunki i opieka

Bratki dobrze czują się w cieniu drzew, dobrze dogadują się w sąsiedztwie z wieloma innymi kwiatami: żonkile, tulipany. Odmiany hybrydowe hodowane przez hodowców doskonale tolerują zarówno mróz, jak i zimno.

Dlatego można je sadzić wiosna. Zarówno latem jak i jesienią. Ponadto są niezwykle bezpretensjonalne i obficie kwitną nawet w najskromniejszych warunkach.

Inną opcją luksusowego projektu strefy korzeniowej drzew są niezapominajki. Dobrze rosną w warunkach słabego oświetlenia i cieszą oko jasnoniebieskimi kwiatostanami.

Niezapominajki są od dawna stosowane w medycynie ludowej do leczenia chorób płuc.Ale podbiły serca hodowców kwiatów właśnie swoim pięknem, a nie możliwością praktycznego zastosowania. Sadzi się je w ogrodach wielu krajów świata.

Opieka

Niezapominajki nie wymagają specjalnej pielęgnacji, dobrze rosną w cieniu i na nieurodzajnej glebie. Najlepiej rosną na glebie świeżej, o wystarczającej, ale umiarkowanej wilgotności. Niezapominajki kwitną zaczyna się w maju i trwa do połowy lipca.

W cieniu wydłuża się czas kwitnienia, dlatego pod drzewem szczególnie efektowny będzie dywan z kwiatów. Czasami, dla dodatkowego przyciemnienia, sadzi się je w połączeniu z paprocią.

Hosta (nazwa łacińska Hosta) ma kilka odmian, z których każda ma swoje własne cechy wyglądu i wysokości. Do sadzenia pod koroną drzewa odpowiednia jest hosta o równomiernie zielonych lub szarawych liściach.

Te odmiany najlepiej znoszą brak światła. Przy wystarczającej wilgotności gleby gospodarz zachwyci oko wspaniałym ulistnieniem. Ponadto dobrze komponuje się z innymi roślinami jednorocznymi i bylinami.

Volzhanka zwyczajna (nazwa łacińska Aruncus dioicus) osiąga wysokość 150 cm Jest to wieloletni krzew o delikatnych pierzastych liściach. Roślina posiada wiechowate kwiatostany drobnych, białych i zielonkawych kwiatów.

Wołżanka zwykłe kwitnie od czerwca do lipca. Jedyną istotną wadą krzewu jest nietolerancja suszy, podlewanie będzie musiało być dokładnie monitorowane.

Paproć to świetna opcja do dekoracji terenu pod drzewami. Istnieje wiele odmian tej rośliny, ale na obszarach z zaciemnieniem mułowym najlepiej nadaje się samiec tarczownika (Dryopteris filix-mas).

Potrzebuje wilgotnej gleby o dużej zawartości próchnicy.

Kalina świetnie czuje się w cieniu. Jest to drzewo o niewielkiej wysokości, która osiąga około 90 cm, wiosną kalina cieszy się małymi kwiatami, a jesienią pięknymi jagodami.

Może służyć również jako żywopłot.

Hortensja paniculata miejscami będzie się świetnie czuła. Gdzie światło przenika dopiero po obiedzie. Jej kwiatostany w postaci puszystych wiech kwitną dość wysoko nad ziemią.

Początkowo są białe, a gdy dojrzeją, stają się najpierw różowe, a następnie jasnoróżowe.

Zarówno czerwona jak i czarna porzeczka bardzo lubią wilgoć, dlatego boją się silnego słońca i dobrze czują się w cieniu wysokich drzew. Warto pamiętać.

Że posadzone w cieniu jagody na krzakach będą dojrzewać wolniej.

Maliny świetnie czują się w cieniu drzew i owocują pachnącymi i dużymi jagodami. Jak wszystkie rośliny cieniolubne preferuje żyzną, wilgotną glebę.

W naturalnych warunkach zwierzyna rośnie pod okapem lasu, dzięki czemu będzie dobrze czuła się w ogrodzie w cieniu drzew. To świetna okazja nie tylko do dekoracji ciemnej części ogrodu, ale także do zjedzenia pysznych jagód.

Bluszcz pospolity (nazwa łacińska Hedera helix) to wiecznie zielony pnący krzew, którego pędy osiągają długość 30 m. Dobrze rośnie w cieniu drzew o wystarczającej wilgotności.

Jej pędy można owinąć wokół pnia drzewa, aby uzyskać bardziej estetyczny wygląd.

Kopyto europejskie (nazwa łacińska Asarum europaeum) odnosi się do roślin wieloletnich i osiąga 10 cm wysokości.

Roślina zawdzięcza swoją nazwę ciemnozielonym, kopytowatym liściom.