Tradycyjnie sadzenie pomidorów odbywa się na łóżkach. Wszystkie możliwe udoskonalenia metod uprawy tej rośliny sprowadzają się do tego, jak uformuje się krzew rośliny.
W zależności od rodzaju (czy wzrost głównej łodygi jest ograniczony, czy nie), stosuje się różne metody tworzenia korony kultury.
Odmiany o ograniczonym wzroście lub determinantach są tradycyjnie uprawiane z szerokimi gałęziami owocującymi. Odmiany nieokreślone, które nie mają ograniczeń wzrostu, można zasadniczo tworzyć w dowolny sposób.
W każdym razie rośliny znajdują się na poziomie gruntu, a wszystkie operacje tworzenia ich korony opierają się na fakcie, że gałęzie w taki czy inny sposób są przymocowane do pewnego rodzaju podpór lub krat.
W artykule omówiono cechy uprawy tej rośliny, a także krótki opis najlepszych odmian pomidorów ampelicznych.
Zawartość:
Krótki opis
Klasyczne pomidory, ze względu na procesy selekcji, mogą mieć bardzo duże rozmiary owoców. Siła połączenia jagody z ogonkiem jest dość wysoka, a dzięki podwiązce do podpór nie ma potrzeby stosowania grubego pnia i gałęzi krzewu pomidora.
Wydawałoby się, że wszystko w kulturze pomidorów jest idealne - ogrodnicy mogą dowolnie formować rośliny i uzyskiwać obfite plony. Ta metoda uprawy ma jednak na pierwszy rzut oka niedostrzegalną wadę: aby wyhodować pomidory i uzyskać dobre zbiory, potrzeba dużo gleby.
Rzeczywiście, dość problematyczne jest umieszczenie mniej lub bardziej dużej korony na małej powierzchni bez „podjeżdżania” jej. Ponadto nawet przy prawidłowej konfiguracji nie da się oszukać natury - roślina potrzebuje pewnej bazy do pozyskiwania składników odżywczych, a im więcej owoców wytworzy, tym większy powinien być jej system korzeniowy.
Oznacza to, że przy ograniczonej ilości gleby nie będzie można oczekiwać zbyt dużych plonów. Dlatego klasyczne pomidory praktycznie nie są uprawiane w domu - kultura potrzebuje wystarczającej ilości gleby, która znajduje się tylko w ogrodzie.
Istnieją jednak odmiany pomidorów pozbawione tej wady. Mogą rosnąć przy minimalnej ilości gleby potrzebnej do systemu korzeniowego, a korona teoretycznie może w ogóle nie wymagać formowania. To są soczyste pomidory.
Ze wszystkich roślin warzywnych pomidory ampeliczne mają jedną przydatną właściwość: pozwalają na prawie dowolne formowanie ich korony. W większości przypadków nie można nic z tym zrobić.
Do pewnego stopnia ampeliczne odmiany są dokładnym przeciwieństwem standardowych - czasami nie można nawet zrozumieć, czy roślina ma centralną łodygę, czy nie.Ale nawet przy takim podejściu rośliny te mogą w pełni się ujawnić, zarówno pod względem produktywności, jak i dekoracyjnego punktu widzenia.
Tradycyjnie hoduje się je w wiszących doniczkach ze swobodnie zwisającymi gałęziami. Wielkość owoców pomidorów ampelowych jest stosunkowo niewielka, ale ich liczba może być imponująca. A jeśli weźmiemy pod uwagę stosunek plonu do ilości użytej gleby, odmiany ampel mogą znacznie przewyższyć klasyczne odmiany.
Ponadto ampeliczne pomidory mają jeszcze jedną ciekawą właściwość: ze względu na swój wygląd ich korona jest bardzo dekoracyjna, dlatego odmiany te są często wykorzystywane nie tylko jako źródło jagód, ale mogą być również wykorzystywane jako dekoracje ogrodowe.
Opadające pnącza łodyg same w sobie są dekoracyjne, ale wyglądają szczególnie dobrze, gdy na gałązkach pojawiają się jasne owoce w odcieniach czerwieni, bordo lub pomarańczy. Często warstwa okrywająca powstaje z korony pomidorów ampelicznych, ponadto zarówno w płaszczyźnie pionowej, jak i poziomej.
Często producenci (Aelita, Semko, Siberian Garden itp.) produkują nasiona nie jednej odmiany, ale kilku naraz. Charakterystyki odmian wchodzących w skład mieszanki są specjalnie dobierane. Zwykle mają ten sam czas owocowania, ale różnią się wyglądem. Zakup takich mieszanek będzie najbardziej przydatny dla tych, którzy uprawiają duże pomidory do celów dekoracyjnych.
W artykule omówiono cechy uprawy tej rośliny, a także krótki opis najlepszych odmian pomidorów ampelous.
Przeczytaj także: Uprawa sadzonek w domu: pomidory, ogórki, papryka, bakłażany, kapusta, truskawki, a nawet petunie. Wszystkie subtelności tego wydaniaPopularne odmiany ampelous pomidorów
Tradycyjnie pomidory ampeliczne są klasyfikowane zgodnie z terminem ich dojrzewania. Następnie rozważone zostaną najpopularniejsze obecnie odmiany, podane na podstawie opisu i cech charakterystycznych.
perła ogrodowa
Odmiana średniosezonowa o okresie dojrzewania około 3 miesięcy. Wysokość krzewu wynosi około 40 cm, jest używany głównie jako roślina uprawna.
Owoce różowe, dość duże. Ich masa może dochodzić do 20 g. Kształt owocu jest okrągły. Miąższ stosunkowo jędrny, ale jednocześnie bardzo smaczny.
Odmiana jest bezpretensjonalna, nie wymaga szczypania. Do normalnej uprawy potrzebuje przestronnego pojemnika, minimalna objętość to co najmniej 3 litry.
czerwona obfitość
Jest to krzew o niskim wzroście od 15 do 20 cm, tworzący gałęzie o długości do 60 cm. Jest mało wymagająca w pielęgnacji, łatwa do uformowania: nie jest wymagane tworzenie krzewu, usuwanie pędów bocznych, szczypanie, a nawet wiązanie odmiany.
Wcześnie dojrzały przedstawiciel pomidorów nisko rosnących, owocujący 50 dni po posadzeniu. Zaleca się sadzenie w lutym. Owoce średniej wielkości, gęste, do 20 mm średnicy, czerwone. Frędzle mogą zawierać do 30 jagód.
Rośliny owocujące dają do 2,5 kg jagód na krzew. Jagody doskonale nadają się zarówno do spożycia świeżego, jak i konserwowego.
koraliki jarzębiny
Odmiana średniosezonowa o okresie uprawy 85 dni. Grona zaczynają owocować niemal jednocześnie. Roślina samokończąca o pędach pnących do 1 m.
Pędy można przywiązać do podpór lub spuścić w doniczce. Nazwa „koraliki jarzębiny” wynika z pięknego wyglądu i dużej ilości owoców w gronach.
Owoce są miniaturowe, w rzadkich przypadkach ważą ponad 15 g. Są jasnoczerwone i mają słodki smak. Mogą być przechowywane przez stosunkowo długi czas. Wydajność do 3 kg na krzak.
Złoty grono
Odmiana średniosezonowa, czas wzrostu do 80 dni. Idealny do uprawy na balkonie lub sadzenia w wiszących pojemnikach. Długość pędów 50-60 cm.
Ma skłonność do plotek. Charakteryzuje się niskim tempem wzrostu i jest stosunkowo trudna w pielęgnacji.
Owoce są okrągłe, gładkie, koloru pomarańczowego, ważą do 35 g. Mimo niskiego plonowania (ok. 1 kg z krzewu) ma doskonały słodko-kwaśny smak i aromat.
Obywatel
Hybryda Gorozhanin F1 odnosi się do odmian wcześnie dojrzewających. Czas dojrzewania - do 2,5 miesiąca. Odmiana należy do wielkoowocowych. Jagody o wadze 35-50 g, okrągłe, jasnoczerwone.
Wydajność jest wysoka, do 2 kg na krzak. Przeznaczony do świeżego spożycia.
Roślina jest wysoka, pędy dorastają do 80 cm. Potrzebuje terminowego usunięcia pasierbów, wymaga pojemników o pojemności co najmniej 5 litrów.
Kaskada
Istnieje kilka mieszańców tej odmiany, z których najpopularniejsze to Cascade Red i Cascade Elo. Oba są w połowie sezonu z dojrzałością 3,5 miesiąca. Hybrydy mają wysoki krzew (do 1,5 m), stopień rozgałęzienia jest wysoki.
Owoce bardzo duże (do 60 g), jaskrawoczerwone z soczystym miąższem. Jest uważany za wysokowydajny, do 3 kg jagód z krzaka.
Zaletą rośliny jest stosunkowo prosta pielęgnacja: pomimo obfitej, nawet nadmiernie pogrubionej korony nie zaleca się usuwania pędów. Wystarczy pokroić wysuszone lub pożółkłe liście.
Moręgowaty
Odmiana bardzo wczesna, owocująca w ciągu 1,5-2 miesięcy po posadzeniu. Polecana do uprawy w szklarniach lub innych schronach foliowych.
Ma niską wysokość (nie więcej niż 25 cm), ale dzięki rozgałęzionej koronie osiąga do 50 cm średnicy. Na gałęziach jest dużo liści i są one dość duże.
Zwarte owoce tej niewymiarowej odmiany mają prążkowany kolor skórki, skąd pochodzi jego nazwa.
Zamyślony
Odmiana średniowczesna (czas dojrzewania do 3 miesięcy). Nisko rosnące krzewy rzadko osiągają wysokość powyżej 45-50 cm. Jednocześnie korona jest gęsto ulistniona i rozłożysta. Pasynkovanie nie jest wymagane.
W rzeczywistości nie jest to odmiana ampeliczna, ponieważ ma standardową łodygę. Jednak ze względu na swoje kompaktowe rozmiary, a także bardzo grube pędzle, charakterystyczne dla ampelowych form, często jest określana jako ta grupa.
Ciekawą cechą odmiany Klusha jest lokalizacja jej owoców - pachnące pomidory chowają się pod liśćmi w głębi buszu. Same owoce są dość duże (co również nie jest typowe dla ampeli), ważą ponad 80 g. Jagody mają uniwersalne zastosowanie - je się je na świeżo, używa się do gotowania pierwszego i drugiego dania lub w puszkach.
De Barao
Odmiana, która również nie jest powiązana z ampelem cechami formalnymi, ale ma nadgarstkowy układ owoców. Posiada potężną łodygę dorastającą do 2 m.
Odmiana jest nieokreślona, odporna na zarazę. Należy do późnych (od wysiewu nasion do owocowania mijają 4 miesiące), uprawiana jest głównie w szklarniach i inspektach.
Owoce są owalne. Ich masa jest niewielka - od 60 do 70 g. W jednym pędzlu może być kilkanaście owoców. Kolor zależy od konkretnej odmiany: owoce mogą być czerwone, czarne, różowe lub żółte. Miąższ mięsisty, słodki z lekką kwaskowatością, bardzo smaczny.
Przeznaczenie pomidorów De Barao jest uniwersalne - służą do przygotowania sałatek, pierwszego i drugiego dania, przechodzą do konserwowania.
żółty cud
Późno dojrzewająca samokończąca odmiana o okresie wegetacji od 3,5 do 4 miesięcy. Owocuje stosunkowo długo. Wysokość - do 50 cm Łodyga ma wysokie rozgałęzienia. Uprawiana w zwykły sposób wymaga podwiązki.
Owoce o żółtej barwie o wadze do 35 g mają atrakcyjny wygląd. Mają okrągłą, elastyczną skórę. W smaku klasyczny pomidor z ledwo wyczuwalną kwaskowatością. Wydajność do 3,5 kg na krzak.
wiśnia
Klasyczna odmiana ampel, znana niemal każdemu. Wśród ogrodników-amatorów uważana jest za jedną z najlepszych pod względem stosunku kosztów do korzyści. Należy do średnio wczesnych, owoce pojawiają się 2 miesiące po posadzeniu.
Wyhodowana w wyniku wieloletniej selekcji amatorskiej, dzięki której wyróżnia się tolerancją cienia i odpornością na choroby. Jest w stanie znieść krótkotrwałe chłodzenie, nie boi się przeciągów i nie potrzebuje schronień.
Wysokość krzewu może osiągnąć 1 m. Owoce odmiany klasycznej są jasnożółte, ważą od 10 do 70 g, o doskonałym smaku. Istnieje również odmiana o czerwonych owocach.
Wadą jest to, że nierówna wielkość owocu. Z drugiej strony ma fantastyczny plon, sięgający 4,5 kg z krzaka. Optymalny schemat sadzenia roślin to 60x60 cm, więc na 1 m2. m były 4 krzaki.
Maskotka
Jest uważana za odmianę ozdobną, ale przy odpowiedniej pielęgnacji może dawać dobre plony. Jest średnio późna, dojrzewa około 3,5-4 miesięcy po posadzeniu.
Cechą tej odmiany jest jej odporność na zimne zatrzaski i ogólnie bezpretensjonalność. Krzew stosunkowo wysoki (do 1,2 m), stopień rozgałęzienia średni.
Owoce o czerwonawo-pomarańczowym odcieniu mogą osiągnąć masę do 80 g. Uważa się, że owoce tej odmiany mogą być używane bezpośrednio po zbiorach, bez przechodzenia przez fazę dojrzewania. Ma to pewne uzasadnienie, ponieważ dojrzewanie nawet owoców w jednej ręce nie następuje jednocześnie.
Cechy uprawy pomidorów ampelicznych
Pod względem technologii rolniczej odmiany ampeliczne praktycznie nie różnią się od zwykłych pomidorów. Ich uprawę prowadzi się klasyczną metodą sadzonkową, z tą różnicą, że dorosłe sadzonki sadzi się nie na otwartym terenie, ale w pojemnikach o ograniczonej objętości. Tutaj musisz zrozumieć, że w zależności od wykorzystania kultury podejście do pojemnika będzie nieco inne, inne niż inne warzywa (te same pomidory, ogórki, bakłażany itp.)
Jeśli pomidor ampeliczny jest używany jako roślina ozdobna, pojemność pojemnika może być niewielka. Pojemnik z takimi roślinami można powiesić niemal wszędzie. W pomieszczeniach donice z rośliną ustawia się głównie przy oknach, na zewnątrz - na tarasach lub w pobliżu różnych łuków i kolumn.
Podczas uprawy pomidorów ampelowych roślina potrzebuje opatrunku górnego. Niewielką ilość gleby można zrekompensować obfitym nawożeniem, składającym się głównie z nawozów azotowych.
W przypadku rośliny produkcyjnej ta metoda uprawy nie jest odpowiednia, ponieważ nie można zrezygnować z samych nawozów zawierających azot, a ich ilość przy małej objętości gleby powinna być zbyt duża, to znaczy spożywanie takich odmian, delikatnie mówiąc, jest niepożądane.
Niepożądane jest wieszanie większych doniczek. Z reguły umieszcza się je na elewacjach lub po prostu na podłodze. Odpowiednią opcją dla ampelicznego pomidora byłaby doniczka lub plastikowa doniczka umieszczona na stabilnej, wysokiej nodze.
Często na balkonie lub werandzie uprawia się odmiany ampeliczne (zarówno ozdobne, jak i użytkowe). Jednocześnie korona jest nie tylko dopuszczana pionowo w dół, ale zmuszana do splatania konstrukcji balkonu.
Przeczytaj także: Petunia: opis 20 najlepszych odmian | Rodzaje: ampelous, wegetatywny, kaskadowy, frotte, drobnokwiatowy | (100+ Zdjęcia i filmy) + RecenzjeUprawa ampelicznych pomidorów
Ogólne podejście do uprawy tej rośliny jest podobne do zwykłych pomidorów. Dlatego terminy sadzenia, preferowane miejsca dla roślin dorosłych, skład gleby i inne szczegóły będą bardzo podobne.
Poniżej omówiono je bardziej szczegółowo.
Wybór lokalizacji
Pomidory Ampel preferują słoneczne obszary. Jeśli jest to uprawa produkcyjna, pojemniki z nią powinny znajdować się po południowej stronie budynków, na południe od drzew owocowych, w pobliżu okien wychodzących na południe, na południowych balkonach, parapetach itp. Niepożądane jest stosowanie ścian północnych lub obszarów zacienionych. Jeśli konieczne jest udekorowanie tych obszarów, lepiej użyć innych upraw - petunii, dichondry, werbeny itp.
Miejsce, w którym będzie znajdować się ampeliczny pomidor, powinno być oświetlone słońcem przez co najmniej 8 godzin dziennie, w przeciwnym razie nawet wegetacja rośliny będzie uboga i nie ma potrzeby mówić o produktywności.
Używana gleba
Dojrzałe rośliny nie potrzebują konkretnej gleby ani podłoża. Biorąc pod uwagę, że technika rolnicza oznacza obfite nawożenie, skład gleby może w zasadzie być dowolny. Oczywiście nie oznacza to, że należy stosować gleby bardzo ubogie, takie jak piaskowce.
Optymalny skład gleby dla pomidorów ampelowych będzie następujący:
- ziemia darniowa;
- torf;
- humus.
Wszystkie składniki są brane w równych proporcjach.
Odmiany ozdobne można uprawiać w podłożu do upraw kwiatowych w pomieszczeniach, ale to nie odgrywa szczególnej roli.
Cechy opakowania
Zalecana minimalna objętość pojemnika do wygodnej uprawy pomidorów ampelicznych to 5 litrów. Aby uzyskać odmianę produktywną, będziesz potrzebować dwa razy więcej.
Zastój wilgoci w doniczkach jest niepożądany, dlatego muszą mieć otwór odpływowy. Nie ma potrzeby układania specjalnej warstwy drenażu (kamyków lub żwiru) na dnie, ale w przypadku doniczek wiszących należy uważać, aby nadmiar wilgoci odpływał.
Zwykle do tego celu wykorzystuje się specjalną konstrukcję, dzięki której można przystosować mały pojemnik do zbierania nadmiaru wody. Może to być spodek, mały słoik itp. Nie będzie to zauważalne, ponieważ korona rośliny prawie całkowicie ukryje doniczkę.
sadzenie
W zależności od wybranej metody uprawy, terminy sadzenia różnią się o kilka miesięcy. Sadzonki kultury, które będą uprawiane w pokoju, sadzi się w tym samym czasie, co zwykłe pomidory - w lutym. Rośliny zewnętrzne sadzi się w marcu. W każdym razie sadzenie sadzonek odbywa się około 40-45 dni przed sadzeniem rośliny na otwartym terenie.
Wielu ogrodników zastanawia się, dlaczego konieczne jest uprawianie sadzonek w kulturze, który i tak będzie rósł w warunkach pokojowych? Odpowiedź jest stosunkowo prosta: zazwyczaj sadzonki sadzi się w specjalnej, bardziej pożywnej glebie, która nie będzie tak przydatna dla dorosłych roślin.
Ponadto nasiona mają pewien procent kiełkowania i będzie bardzo nieprzyjemne, jeśli nasiona posadzone w miejscu stacjonarnym nie wykiełkują. Uprawa sadzonek pozwala uzyskać sadzonki do sadzenia w stałym miejscu. Oczywiście w każdej chwili możesz przesadzić roślinę, ale lepiej tego nie robić, aby ponownie nie uszkodzić korzeni młodych roślin.
Sadzonki można od razu posadzić w osobnych pojemnikach lub można najpierw użyć wspólnego pojemnika. Przed wysiewem nasion należy je potraktować 0,3% roztworem nadmanganianu potasu. Zbiór do pojedynczego pojemnika (a czasem bezpośrednio do doniczki stacjonarnej) jest wykonywany, gdy na sadzonkach pojawiają się dwa prawdziwe liście. Zwykle dzieje się to 10-15 dni po wykiełkowaniu.
Pielęgnacja sadzonek to standard - codzienne podlewanie i 10-12 godzin światła dziennego dziennie. Sadzonki są regularnie wentylowane. Top dressing przeprowadza się dwukrotnie w okresie wegetacji. Zwykle wykonuje się je po 3 i 5 tygodniach. Zaleca się stosowanie nawozów mineralnych azotowych i potasowych w dawkach odpowiadających sadzonkom.
Przeniesienie do stałego miejsca
Jak wspomniano wcześniej, optymalny czas sadzenia w pojemniku stacjonarnym to około 1,5 miesiąca po posadzeniu nasion. Pomidory Ampel uprawiane w warunkach gruntowych nie wymagają hartowania.
Wygoda kompaktowych form pozwala w najprostszy sposób doskonale chronić je przed mrozem - wnosić pojemniki z roślinami podczas niebezpiecznego mrozu bezpośrednio do pomieszczeń mieszkalnych. Chociaż przymrozki powrotne są nadal możliwe, nie będzie to problemem ze względu na małą koronę pomidorów.
Przeczytaj także: Lobelia: opis, sadzenie i pielęgnacja, kiedy należy wysiać, opis odmian (50 zdjęć i filmów) + RecenzjeW trosce o ampeliczne pomidory
Procedury pielęgnacji pomidorów ampelowych powtarzają podobne procedury dla zwykłych odmian. Obejmują podlewanie, nawożenie, spulchnianie gleby itp.
Cechą uprawy odmian wewnętrznych jest obecność dodatkowego oświetlenia (w razie potrzeby), a także sztuczne zapylanie.
podlewanie
Podlewanie odbywa się w razie potrzeby. Zazwyczaj kryterium rozpoczęcia podlewania jest wysuszona wierzchnia warstwa gleby. Lepiej podlewać rośliny niewielką ilością płynu, aby uniknąć nadmiernego zawilgocenia systemu korzeniowego, prowadzącego do pojawienia się grzybów.
Podlewanie odbywa się wieczorem. Dla nich stosuje się wodę osiadłą o temperaturze 2-3 ° C wyższej niż temperatura powietrza.
Około 60-90 minut po podlaniu konieczne jest rozluźnienie wierzchniej warstwy gleby na głębokość około 3 cm. W czasie upałów nie zwiększaj tempa podlewania, ale skróć czas między nimi.
górny opatrunek
Pomidory Ampel są karmione raz na dwa tygodnie. W tym celu najlepiej stosować kompleksowy nawóz mineralny do roślin ozdobnych. Dawka aplikacji zależy od objętości pojemnika. Zaleca się stosować 5 g mieszanki na 1 kg gleby.
Opatrunek wierzchni przeprowadza się podczas nawadniania, podczas gdy mieszaninę rozpuszcza się w wodzie. W postaci suchej nie stosuje się opatrunku wierzchniego.
Czasami zamiast specjalistycznego nawozu stosuje się zwykły superfosfat. W czystej postaci nadaje się do karmienia sadzonek (1 łyżka stołowa na litr wody wystarcza do nawożenia 40 krzewów).
Podczas wysiadania na stałe w otworze umieszcza się 15 g substancji. Ale do nawożenia dorosłych roślin superfosfat należy łączyć z innymi górnymi opatrunkami (sól potasowa, mieszanki foksamidu lub Effecton, dziewanny itp.)
Formacja krzewów
Pomimo tego, że pomidory ampeliczne są głównie roślinami niskimi, podobnie jak zwykłe pomidory dzielą się na odmiany determinujące i nieokreślone. W związku z tym dla każdego z nich stosuje się własne metody formowania korony rośliny. W przypadku pomidorów ampelicznych stosuje się również procedurę szczypania.
Doświadczenie w uprawie pomidorów zaleca następującą metodę formowania korony krzewów: odmiany nieokreślone - dla dwóch pędów, wyznacznik - dla dwóch lub trzech pędów.
Cechy pielęgnacji odmian domowych
Rośliny uprawiane w pomieszczeniach potrzebują światła przez 10-12 godzin dziennie. W celu wydłużenia czasu dziennego stosuje się lampy sodowe lub LED.
Odmiany te wymagają również sztucznego zapylenia. Odbywa się za pomocą miękkiej szczoteczki, przenosząc pyłek z pręcików na słupki. Zwykle kwitnienie pomidorów ampelowych jest nieco dłuższe niż zwykłych, ale w każdym przypadku zaleca się przeprowadzenie procedury zapylania 1-2 dni po kwitnieniu kwiatostanów.
Po około tygodniu od zakończenia kwitnienia będzie można sprawdzić, czy jajniki uformowały się. Jeśli nie ma jajników, należy usunąć szczoteczki.
Żniwny
Zbiór pomidorów ampelicznych odbywa się na etapie dojrzewania technicznego, nie czekając na pełne. W tym samym czasie owoce nabierają zielonkawo-czerwonego odcienia, czyli tak naprawdę zielone pomidory są nadal zbierane z roślin. Często nie używa się indywidualnej kolekcji, ale kilka jagód jest zrywanych razem z pędzlem.
Po tym następuje faza dojrzewania, która odbywa się w suchym i ciepłym miejscu. Odmiany ozdobne nie zbierają plonów. Owoce, które dodatkowo nadają roślinie atrakcyjny wygląd, po prostu pozostawia się na gałązkach. Mogą być używane do jedzenia, ale smak takich owoców będzie gorszy niż tych, które zostały wcześniej zebrane i poddane procedurze dojrzewania.
Przeczytaj także: Pomidor „Serce byka” jest ulubieńcem letnich mieszkańców. Opis i cechy, uprawa i pielęgnacja, możliwe choroby (zdjęcia i wideo) + RecenzjeChoroby i szkodniki pomidorów ampelowych
Odmiany Ampel, podobnie jak zwykłe gatunki, są podatne na różne choroby (grzybicze i wirusowe), jak również inwazje szkodników. Główną przyczyną chorób grzybiczych jest nadmierna wilgotność podczas uprawy roślin.
Następnie rozważone zostaną najbardziej charakterystyczne choroby i szkodniki pomidorów ampelowych.
Szuler
Objawy choroby - pojawienie się zgnilizny na korzeniach młodych sadzonek. Powodem jest zbyt silne zwilżanie nasadzeń. Nie ma leczenia, dotknięte rośliny należy usunąć wraz z grudą ziemi.
W celach profilaktycznych zaleca się traktowanie gleby przed sadzeniem nasion trichoderminą, a także umiarkowane podlewanie.
zaraza późna
Przyczyną choroby jest phytophthora - grzyby z klasy Oomycetes. Przejawia się w pojawieniu się ciemnych obszarów na liściach lub owocach krzewów pomidora. Choroba może atakować rośliny o każdej porze roku – zarówno na etapie sadzonek, jak i podczas zbioru.
Nie ma leczenia. Aby uniknąć rozprzestrzeniania się choroby na sąsiednie uprawy, chorą roślinę należy całkowicie wykopać i zniszczyć (spalić).
Jeżeli choroba dotknęła uprawę w stanie zbliżonym do dojrzałości technicznej, pęczek pomidorów należy całkowicie odciąć i umieścić w gorącej wodzie na 1 minutę, a następnie wysłać do dojrzewania.
Szara zgnilizna
Przeważnie pojawia się w drugiej połowie lata. Wpływa na łodygi, liście i owoce rośliny.
Płytka na szypułkach może utrzymywać się przez długi czas, bez nadmiernego hamowania funkcji życiowych rośliny. Ale jeśli owoce są uszkodzone, szybko stają się bezużyteczne.
Nie ma leczenia, dotknięte rośliny są niszczone wraz z uprawą. Dobrym sposobem zapobiegania chorobie jest okresowe traktowanie roślin płynem Bordeaux lub preparatami siarkowymi.
Mozaika pomidorów
Choroba wirusowa, która najpierw atakuje liście, potem łodygi i owoce. Czynnikiem sprawczym jest wirus mozaiki tytoniu, który atakuje prawie wszystkie Solanaceae. Początkowo choroba objawia się w postaci pojawienia się oddzielnych obszarów o żółtym kolorze, następnie w dotkniętych obszarach obserwuje się skręcanie i deformację liści.
Nie ma leczenia, ale jeśli dotknięte obszary zostaną usunięte z rośliny na wczesnym etapie, można uniknąć jej śmierci. Źródłem choroby może być wszystko: owady mogą zarazić wirusem (bardzo często robią to mszyce lub mrówki), może dostać się na rośliny z zanieczyszczonego sprzętu itp.
Ostatnio wielu producentów nasion zaczęło przeprowadzać kurację przeciwwirusową. Wskazane jest kupowanie właśnie takiego materiału do sadzenia.
plaga owadów
Spośród wszystkich szkodników na pomidory ampeliczne najczęściej wpływają następujące rodzaje owadów:
- przędziorek;
- Stonka ziemniaczana;
- mączlik;
- mszyce.
W zależności od rodzaju owada stosuje się odpowiedni środek owadobójczy. Istnieją również produkty uniwersalne, które mają szerokie zastosowanie: Aktara, Atkllik, Karbofos i tak dalej.
Często do odstraszania owadów w pobliżu pojemnika, w którym są duże pomidory, umieść pojemnik z czosnkiem lub inną rośliną o charakterystycznym zapachu.
10 najlepszych odmian pomidorów na balkon / Pomidory ampelous / Cechy uprawy
Pomidory ampeliczne | Opis 12 najlepszych odmian ze zdjęciami, uprawa | +Opinie