Abutilon (klon wewnętrzny) to roślina należąca do rodziny Malvaceae. Kultury z tego rodzaju mogą obejmować zarówno małe drzewa, jak i wiecznie zielone zioła.
Wśród nich są zarówno okazy wieloletnie, jak i roczne. Obecnie nauce znanych jest około 150 gatunków roślin.
Zawartość:
Opis
Dekoracyjny abutilon (Abutilon), który jest uprawiany w domu, jest zwykle określany jako szybko rosnące rośliny. Zaczęli nazywać go klonem domowym ze względu na podobny kształt blaszek liściowych.
Inną nazwą dla tej kultury jest „krok po linie”. Ludzie zaczęli go tak nazywać, ponieważ wcześniej zakład był używany do produkcji lin i różnych wyrobów.
W swoim naturalnym środowisku abutilon rośnie w regionach charakteryzujących się wilgotnym klimatem tropikalnym i subtropikalnym.. Powinno to obejmować kraje Afryki, Ameryki Południowej, a także Indie.
Pomimo tego, że klon wewnętrzny jest bardzo bezpretensjonalną rośliną do pielęgnacji, nadal potrzebuje miejsca z dostępem do światła słonecznego, ze stosunkowo wysoką temperaturą powietrza i brakiem przeciągów.
Jeśli wszystkie te warunki zostaną spełnione podczas uprawy, „lina” zakwitnie w domu prawie przez cały rok. Na roślinie doniczkowej tworzą się piękne kwiatostany w kształcie dzwonu.
Na terytorium Rosji w przyrodzie można znaleźć abutilon Theophrastus. Wielu uważa to za chwast.
Przeczytaj także: Granat w domu: uprawa z nasion i pielęgnacji, użyteczne właściwości i przeciwwskazania (zdjęcia i wideo) + RecenzjeWspólne odmiany
Najczęstsze odmiany, które są powszechnie uprawiane w domu to:
Abutilon vitifolium. Różnorodność roślin prezentowana jest w postaci krzewu, który może rosnąć na wysokość do półtora metra. Główną różnicą między odmianą vitifolium są duże, klapowane liście.
W okresie kwitnienia na kulturze tworzą się kwiaty, zbierając się w wiechy, które znajdują się na długich szypułkach. Mogą mieć nawet do 15 cm średnicy, mają piękny liliowo-niebieski odcień. Na pędach widać delikatną krawędź. Przy odpowiedniej pielęgnacji i konserwacji abutilon liściasty zaczyna kwitnąć w maju.
Abutilon w paski. Klon do wnętrz, którego zdjęcie pokazuje, że jego główną cechą jest unikalny kolor. Czasami nazwa „malowana” przypisywana jest odmianie cętkowanej. Łacińska nazwa to prążkowie. Roślina doniczkowa ma miękkie i cienkie pędy. Blaszki liściowe z plamkami znajdują się na długich ogonkach liściowych.
Kształt liści ma kształt serca. Powierzchnia blaszki liściowej jest zielona, wyróżnia się bladym nierównym kolorem umieszczonym wzdłuż krawędzi. Pod koniec lata kultura zaczyna kwitnąć kwiatami o jasnożółtym odcieniu, które przypominają kształtem dzwonki. Czerwona korona jest wyraźna, znacznie dłuższa niż kielich.
Abutilon megapotamus. Często ta odmiana jest również nazywana „amazonką”. Jest to krzew o długich pędach. Blaszki liściowe mają kształt owalny, krawędzie są ząbkowane. W okresie kwitnienia na roślinie powstają pojedyncze kwiaty, umieszczone na szypułkach.Mają kształt lampionów.
Na jednym krzewie mogą tworzyć do 30-50 sztuk, w zależności od wieku rośliny. Główna różnica polega na jasnoczerwonym kielichu rurkowym. Jeśli chodzi o koronę, ma ona kolor żółtawy i ma również kształt klina. Jeśli klon wewnętrzny ma wszystkie niezbędne warunki do uprawy, może kwitnąć przez cały rok.
Abutilon Darwin (darwinii, hildenbrandii). Jest to bardzo niski krzew, osiągający wysokość nie większą niż 1 m. Zewnętrznie podobny do abutilon pictum. Na roślinie znajdują się duże, trójklapowe blaszki liściowe frotte z lekkim pokwitaniem na cienkiej łodydze.
W okresie kwitnienia na klonie wewnętrznym tworzą się kwiaty o jasnopomarańczowym odcieniu. Płatki mają czerwone żyłki. W warunkach pokojowych kwitnienie trwa od kwietnia do września.
Hybryda Abutilon. Odmiana ta została uzyskana przez skrzyżowanie Abutilon pstry i Abutilon Darwin. Roślina charakteryzuje się białymi, złotymi i bordowymi kwiatami. Ich odcień będzie zależał od konkretnego gatunku. Płytki liściowe są jasnozielone, mają rzeźbione końcówki.
Wiolonczela Abutilon (sellowianum). W ludziach ta odmiana jest często nazywana abutilon babci. Jest to najczęściej spotykany wśród innych rodzajów klonu pokojowego. Dosłownie jednego lata łodyga o długości 10 cm może zamienić się w metrowy krzew lub drzewo.
Ta kultura świetnie się czuje, gdy rośnie w pomieszczeniu. Roślina może kwitnąć przez cały rok.
Na parapetach ogrodników można również znaleźć inne odmiany, na przykład hybrydę Bella, Juliet, bellevue, organzę, Marmoratum. Wszystkie mają te same jasne kwiaty, od żółtych po różowe, które będą prawdziwą ozdobą pokoju.
Przeczytaj także: Kryty kwiat „Panna młoda i pan młody” lub dzwonek: opis, pielęgnacja, rozmnażanie i możliwe choroby (50 zdjęć) + recenzjeZasady opieki
Jak wspomniano wcześniej, klon wewnętrzny, którego zdjęcie przedstawiono w artykule, jest bardzo bezpretensjonalną rośliną, więc łatwo jest uprawiać w domu. Opieka oznacza tylko niektóre zasady i wskazówki, których nie należy ignorować.
Oświetlenie
Wybór doniczki i lokalizacji odgrywa ważną rolę w uprawie kwiatu. Aby zapewnić prawidłowy wzrost kwiatu abutilon, potrzebuje całorocznego oświetlenia. W warunkach uprawy w pomieszczeniach zaleca się, aby roślina znajdowała się od strony południowej.
Należy jednak uważać, aby na blachy nie padało bezpośrednie światło słoneczne. Jeśli klon wewnętrzny znajduje się pod palącym słońcem przez ponad 2 godziny, spowoduje to powstanie na nim oparzeń.
Jeśli chodzi o niewystarczające oświetlenie, abutilon znosi je jeszcze gorzej. W takich warunkach liście tracą całe nasycenie kolorów, a następnie mogą całkowicie odpaść.
Eksperci zalecają umieszczenie klonu wewnętrznego na przeszklonym balkonie. W takim pomieszczeniu najlepiej jest chronić go przed działaniem zimnych wiatrów i przeciągów. Aby chronić kulturę przed bezpośrednim działaniem promieni słonecznych, możesz powiesić tiul na balkonie, który tworzy rozproszone światło.
Wraz z nadejściem upalnego lata zaleca się zawinięcie doniczek lub doniczek z rośliną w folię aluminiową.aby chronić glebę i korzenie przed przegrzaniem. W okresie kwitnienia abutilon nie powinien być przenoszony w inne miejsce w celu zachowania kwiatów i pąków.
Surowo zabrania się umieszczania klonu wewnętrznego po stronie północnej.
Temperatura powietrza
Aby skutecznie wyhodować abutilon, opieka domowa oznacza również przestrzeganie reżimu temperaturowego. Zbyt niska wartość może spowodować opadanie liści. Należy również unikać zimnych przeciągów.
Podobny problem można zaobserwować również w przypadku przesuszenia lub przesuszenia podłoża w doniczce.
Zimowanie
Dbanie o roślinę zimą jest jeszcze łatwiejsze. Klon kryty może być uprawiany w domu przy ciepłym i zimnym zimowaniu. Pierwszy polega na tym, że roślina znajduje się na parapecie. Wahania temperatury powietrza powinny wynosić od +18 do +22 stopni.
W takim przypadku powinno dominować dodatkowe oświetlenie. Aby chronić system korzeniowy przed wychłodzeniem, pod pojemnik z ziemią należy umieścić specjalny stojak do izolacji termicznej. W takich warunkach kultury nie należy mocno podlewać, ale na tyle, aby gleba nie wyschła. Okresowo należy poluzować wierzchnią warstwę podłoża.
W razie potrzeby klon wewnętrzny jest karmiony zimą.
Zimowanie na zimno oznacza znalezienie abutilon na przeszklonym balkonie lub loggii. W takich warunkach roślina powinna być utrzymywana w temperaturze powietrza od +8 do +10 stopni. Za ocenę krytyczną uważa się +5 stopni. W tej temperaturze klon wewnętrzny może wytrzymać nie więcej niż 3-5 godzin.
Aby zapewnić kulturze optymalną temperaturę na balkonie lub loggii, obok klonu wewnętrznego należy umieścić grzejnik olejowy. Abutilon zimą w takich warunkach należy podlewać oszczędnie. Po raz pierwszy nawozy stosuje się w połowie lutego.
Podlewanie
Klon wewnętrzny potrzebuje umiarkowanej wilgotności. Aby to zrobić, należy go wcześniej okresowo spryskiwać wodą osadową.
Jeśli chodzi o podlewanie, z zastrzeżeniem optymalnej temperatury wewnętrznej, roślina jest regularnie podlewana. Jeśli wskaźnik spadnie poniżej +10 stopni, obfite podlewanie zostanie zatrzymane, ale należy upewnić się, że podłoże w doniczce nie wysycha.
Latem kulturę należy często podlewać, kilka razy w tygodniu. Rzadkie, ale jednocześnie obfite zalanie wodą może spowodować zahamowanie procesu fotosyntezy.
Do nawadniania używaj tylko wody o temperaturze pokojowej. Ponieważ klon wewnętrzny preferuje glebę lekko kwaśną, do płynu można dodać niewielką ilość kwasu cytrynowego. Niewystarczające podlewanie powoduje żółknięcie i opadanie liści, ponieważ abutilon nie przechowuje wilgoci w łodygach.
Podłoże i nawożenie
Aby zapewnić pomyślny wzrost i kwitnienie klonu wewnętrznego, przydatne będzie wyhodowanie go na lekkim podłożu. Ale bardzo ważne jest, aby wybrać odpowiednią glebę. Najlepiej stosować neutralną kwasowo mieszankę ziemi sodowej, próchnicy i gleby liściastej w połączeniu z torfem i piaskiem.
Co dwa tygodnie, aż do nadejścia jesieni i spadku temperatury należy stosować pogłównie i nawóz. W tym celu stosuje się organiczne i złożone suche mieszanki z odżywkami, które można kupić w każdej kwiaciarni.
Szczególnie ważne jest, aby nie ignorować tego wymogu wiosną, kiedy obserwuje się proces wegetacji w abutilonie. W tym czasie stosuje się nawozy płynne. Przed ich użyciem należy zapoznać się z instrukcjami podanymi na opakowaniu producenta.
Przeszczep i przycinanie
Klon wewnętrzny przesadza się wiosną do bardziej przestronnej, ale nieco innej wielkości doniczki. Należy pamiętać, że kwitnienie można osiągnąć tylko wtedy, gdy system korzeniowy jest dobrze owinięty wokół glinianej bryły. Młode rośliny przesadza się raz w roku. Osobniki dorosłe przechodzą tę procedurę raz na 2-3 lata.
Aby zwiększyć świetność, uformować koronę abutilonu, na przykład jak bonsai, lub aby krzew był bardziej zwarty, należy go przyciąć. Aby to zrobić, pień skraca się o około jedną trzecią długości. Z reguły niepotrzebne gałęzie są usuwane wraz z nadejściem wiosny.
W okresie wegetacji należy oczyszczać osobniki ze słabych pędów, a także z przerzedzeń w kątach. W młodych pędach przeprowadza się szczypanie wierzchołkowe. Bez wątpienia po przycięciu abutilon należy karmić nawozem azotowym.
Przeczytaj także: Pomarańczowy: opis, sadzenie, uprawa w domu, rozmnażanie i pielęgnacja (zdjęcia i wideo) + Recenzjereprodukcja
Zastanawiając się, jak dbać o abutilone, należy również wspomnieć o zasadach hodowli. Aby rozmnażać różnorodne odmiany abutilonu, należy zastosować metodę cięcia - w ten sposób można zapisać główne cechy gatunkowe kultury. Jeśli chodzi o okazy o zielonych liściach, można je wyhodować z nasion.
Metodą nasienną, wraz z nadejściem wiosny, należy pobrać lekką glebę. Przed sadzeniem nasiona są wstępnie moczone w wodzie, a następnie sadzone w glebie na głębokość 0,5 cm, na wierzchu przykryte folią. Regularnie muszą być wietrzone i spryskiwane.
Przechowuj pojemniki z sadzonkami w pomieszczeniu o temperaturze powietrza około +15- +20 stopni. Pierwsze pędy powinny pojawić się dwudziestego dnia. W normalnych warunkach kwitnienie rozpoczyna się w pierwszym roku po siewie.
Aby rozmnażać klon wewnętrzny przez sadzonki, po przycięciu można użyć pędów wierzchołkowych. Długość każdego powinna wynosić około 12 cm, pobierane są sadzonki, na których znajdują się 3 blaszki liściowe.
Aby ukorzenić pędy należy je umieścić w wodzie, wilgotnym podłożu lub perlicie. Warunki wzrostu będą dokładnie takie same jak w przypadku rozmnażania przez nasiona. Po 4 tygodniach ukorzenione sadzonki przesadza się na stałe miejsce.
Przeczytaj także: 10 odmian bambusa do uprawy w Rosji: opis, opieka domowa i jej cechy, reprodukcja (zdjęcia i wideo) + recenzjeMożliwe choroby i szkodniki
Abutilon jest atakowany przez niektóre szkodniki:
- przędziorek
- łuski owadów
- mszyce
- wełnowiec
- mączliki
Aby zwalczyć przędziorki, konieczne jest zwiększenie wilgotności w pomieszczeniu. Pozostałe szkodniki wymagają obustronnego potraktowania blaszek liściowych wodą z mydłem.
Mszyce, wełnowce i mączliki są doskonale eliminowane przez roztwór tytoniu lub rozcieńczony kwas borowy. Aby chronić kwiat przed takimi szkodnikami, latem klon domowy nie powinien być wystawiany na świeże powietrze.
Na zdjęciu z kwiatkiem możesz zobaczyć, jakie konsekwencje to prowadzi: opadające pąki i liście, żółknięcie, więdnięcie.
Czasami dolne liście klonu wewnętrznego mogą żółknąć. W większości przypadków przyczyną jest niedobór żelaza. Blaszki liściowe tracą cień także przy braku siarki. W takich przypadkach kulturę wewnętrzną należy karmić nawozami.
Abutilon (klon wewnętrzny), którego zdjęcie zostało przedstawione w artykule, jest atrakcyjną rośliną kwitnącą. Niektóre odmiany można z powodzeniem uprawiać w domu, nawet dla niedoświadczonego hodowcy. Aby osiągnąć obfite i długie kwitnienie, wystarczy przestrzegać prostych zaleceń dotyczących uprawy.
WIDEO: Abutilony - opieka domowa
Abutilony - opieka domowa
Abutilon (klon kryty): opis, opieka domowa, reprodukcja | (50+ Zdjęcia i filmy) + Recenzje